Zoals altijd vonden ook aan het begin van dit jaar de Grammy Awards plaats. Deze keer was Brandi Carlile de meest genomineerde vrouw en hoewel ze voor zes Grammy’s was genomineerd, won ze er ‘maar’ drie. Met haar nieuwste album wist ze een prijs te veroveren en met “The Joke” kaapte ze ook nog eens twee beeldjes weg. Dit jaar doet de zangeres opnieuw een poging om Grammy’s in de wacht te slepen. Dat doet ze met versterking. Eerder dit jaar trommelde ze niemand minder dan Natalie Hemby, Amanda Shires en Maren Morris op om samen een vrouwelijke country supergroep te vormen. The Highwomen waren geboren. Voor de countrykenners onder ons, ja de bandnaam is een knipoog naar The Highwaymen. De mannelijke countrysupergroep met onder andere Johnny Cash.
Het debuutalbum opent meteen met de titelsong en eveneens het nummer met dezelfde naam als de band. “The Highwomen” is een herwerking van “The Highwaymen” van de eerder vermelde mannelijke band. Het nummer gaat over vier vrouwen (een immigrant, een dokter, een vrijheidsvechter en een prediker) die zichzelf/hun dromen opofferen voor anderen. Iets wat veel vrouwen nog steeds doen de dag van vandaag voor bijvoorbeeld hun gezin. Vervolgens komt het catchy “Redesigning Women” waarop we voor het eerst het volledige viertal te horen krijgen. Dit gebeurt slechts op twee nummers. Best wel jammer, want op die twee nummers krijgen we wel te horen hoe prachtig de vierstemmige harmonieën wel niet zijn. De harmonieën doen denken aan die van Little Big Town (een countrygroep bestaande uit twee vrouwen en twee mannen die ook al een hoop Grammy’s en andere prijzen hebben gewonnen), maar dan met wat meer oestrogeen. Op “Crowded Table” verkondigt het viertal hun missie. Het gaat er niet alleen over dat de vrouwen een huis met een goed gevulde eettafel willen, maar een plaats waar iedereen zich thuis en geliefd voelt. The Highwomen klinken niet alleen goed, ze hebben ook een hele hoop te vertellen.
Op het uptempo “My Name Can’t Be Mama Today” spreken Carlile, Shires en Morris over niet altijd de perfecte moeder te zijn. Voor Shires komt haar carrière soms op de eerste plaats te staan, terwijl Carlile liever nog even in bed blijft liggen na een nachtje stappen. Op haar meest recente soloalbum zong Brandi Carlile op “The Mother” dat ze ervan houdt om de ochtend met haar dochter(s) door te brengen. Maren Morris speelt daar nu op in door te zeggen dat zij voorlopig liever geniet van rustige ochtenden. De rondkruipende peuter komt er wel nog aan zegt Morris. Voorlopig geniet ze nog van een avondjes stappen en komt haar carrière op één te staan. Natalie Hemby mag dan niet meezingen op dit nummer, maar op haar solonummer “My Only Child” zingt de openhartige zangeres dat haar gezin niet zo groot is als ze ooit droomde. De ingetogen stem en viool weten hier een gevoelige snaar te raken.
“If She Ever Leaves Me” is één van de solonummers van Carlile op dit album, maar dat is niet de enige reden wat deze countryballad zo speciaal maakt. Het is hoogstwaarschijnlijk één van de weinige (al dan niet het enige) liefdesnummers over een lesbische relatie binnen de countrymuziek. Brandi Carlile sluit ook in haar eentje het debuutalbum van haar supergroep af. De zangeres schreef “Weels Of Laredo” voor Tanya Tucker’s album dat enkele weken geleden uitkwam, maar brengt het nu zelf ook uit. Op het eerste zicht lijkt het een hartbrekende ballade over een kapot gelopen relatie, maar het nummer geeft eigenlijk kritiek op het beleid rond immigratie in de Verenigde Staten. Countrymuziek mag dan misschien wel een verouderde indruk achterlaten, maar we kunnen met zekerheid zeggen dat The Highwomen veel hedendaagse thema’s aanhalen op hun debuutalbum.
Ook Maren Morris schittert op haar solonummers. De zangeres verzorgde de stem op “The Middle” van Zedd wat haar ook Grammy nominaties opbracht en populariteit in Europa, maar in Amerika was ze al langer bekend als country-popzangeres. Door middel van haar warme stem vertelt Morris wat zij denkt en voelt. Dat doet de zangeres op “Old Soul” en “Loose Change” aan de hand van slimme teksten. Deze nummers zijn net iets te veel country om op een Maren Morris album te staan, maar dankzij The Highwomen krijgen we deze liedjes gelukkig wel te horen. Amandi Shires (die ook al een Grammy won met haar echtgenoot Jason Isbell) komt dan weer in de spotlight te staan op het eerder ludieke “Don’t Call Me”. Op “Cocktail And A Song” wordt Shires opnieuw wat serieuzer. The Highwomen zongen al over geboorte, liefde, het ouderschap en nu wordt er ook over het einde gezongen. Met een tedere stem (die doet denken aan die van Dolly Parton) zingt de zangeres over haar terminaal zieke vader. Vooraleer zijn tijd is gekomen, genieten vader en dochter Shires nog van een laatste cocktail en wat muziek. Wij hopen dat hij dit hartverwarmende nummer nog heeft kunnen horen.
Ook voor “Heaven Is A Honky Tonk” vertrokken Carlile en Hemby van een reeds bestaand nummer. Het duo wordt aangevuld door Sheryl Crow en zo krijgen we misschien wel het meest pure countrynummer van het album te horen. Crow is niet de enige zangeres die de opnamestudio eens binnenwandelde. Op “The Highwomen” kregen we ook al een vijfde Highwomen te horen, namelijk Yola. Enkele weken geleden stond Brandi Carlile gepland als act op het Newport Folkfesitval, maar ze kreeg daar versterking van een hele hoop vrouwen. Onder andere haar mede-Highwomen, Sheryl Crow en Yola waren aanwezig, maar ook Maggie Rodgers, Jade Bird, Linda Perry en niemand minder dan Dolly Parton kwamen meezingen met Carlile. Een optreden waar ongetwijfeld nog lang over zal worden gesproken op het festival.
Wie aan countrymuziek denkt, denkt vaak aan oudere, conservatieve mannen met een gitaar, ruitjeshemd en een cowboyhoed. Het kan ook anders. The Highwomen hebben zich zeker en vast op de kaart gezet met hun debuutalbum. De vier vrouwen vinden een afwisseling tussen nummers over hedendaagse thema’s (zoals immigratie en geaccepteerd worden), tijdloze thema’s (zoals het ouderschap en de dood), maar ook de iets ludiekere nummers vinden hun plaat op het album. Hoewel The Highwomen tot de nok gevuld is met oestrogeen, tonen de vrouwen dat ze ook de ballen hebben om elk thema aan te gaan binnen een genre waar mannen nog altijd de leiding nemen. Naast een mooie afwisseling tussen thema’s krijgen we ook veel verschillende stemmen te horen. Hierdoor wordt het album niet eentonig en blijft het album zichzelf verfrissen. We zijn altijd wat afwachtend als het over supergroepen gaat, maar Brandi Carlile, Maren Morris, Natalie Hemby en Amanda Shires zetten een sterk resultaat neer. Of er nu effectief Grammy’s gaan volgen, is nog afwachten, maar wij hebben er een goed oog op.
Facebook – Instagram – Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
