Het alternatieve festival Rock Landen werd voor de tiende keer gehouden dit jaar. Op het hellende sportveld van de Brabantse stad konden festivalgangers uiteenlopende acts zien en een tegelijk een gezellige huisgemaakte sfeer opsnuiven. Rock Landen zweert al enkele jaren wegwerpplastic af, waardoor het zichzelf de titel van ‘ecofestival’ geeft.
Vrijdag werd op gang getrokken in de ‘steun je lokale muziekscène’-gedachte. We zagen lokale bands en dj’s als Fuel Balance, Death By Coconut, Modus Operandi en Kwijt Trek System aan het werk. Zaterdag werden de zwaargewichten ingezet, waaronder het paradepaardje van deze tiende editie, Zwangere Guy.
MK25hpHP @ Main Stage
Na een zonnige gezinsmiddag, die ook elk jaar plaatsvindt op het festivalterrein, stond er om zes uur ‘s avonds weer een eerste artiest klaar. Beter gezegd stonden er twaalf personen te popelen voor dit optreden. MK25hpHP (uitgesproken als ‘mik vijfentwintig hip-hip’) is een recent opgericht muzikantencollectief dat met bas, gitaar, keys, slagwerk en zeven blazers tropische jazzswingers uitblaast. Bassist Tom Kostermans is een bekend gezicht als frontman van The Pale Kokonuts, die uitzonderlijk geen optreden gaven op Rock Landen. De band zat strak en voor een groep onbekende muzikanten was dit een mooie prestatie. De cover van “Eisbär” van Grauzone was ook opvallend.
Zonnige Groetjes @ 2nd Stage
Muzikanten zitten mee in de organisatie van Rock Landen en de organisatoren spelen muziek. Onder andere Beau en Jari van de vereniging achter Rock Landen kwamen wat zonnige indie-deuntjes spelen. Niet meteen dé act van Rock Landen. Maar het illustreert de losse toegankelijke sfeer van het festival. Een draagvlak voor undergroundgroepjes lokaal en ver.
David Numwami @ 2nd Stage
Hij werd op het podium geroepen als de prins van onze hoofdstad. Een sterke titel, maar deze jonge Brusselaar komt toch in de aanmerking. Hij is een multi-instrumentalist die ook deel uitmaakt van de liveband van Charlotte Gainsbourg. David Numwami kwam vanaf het eerste nummer neergedaald als een teder engeltje. Poppy chansons over liefde met een intieme soulsaus over gegoten. Hij is een zanger met een indrukwekkend bereik; de beste falsetto van het festival hebben we ontegensprekelijk uit zijn mond gehoord, wat veel zegt als je een affiche deelt met Jaguar Jaguar. David kon het niet laten om zich in het publiek te begeven. Al liggende en knielend bezong hij alles wat hij lief had, in het Frans, Engels en een goed geprobeerd woordje Nederlands. Naast uitmuntende zangcapaciteiten liet David Numwami opvallend knappe gitaarsolo’s horen. Al waaide de wind toen erg hard over dat tweede podium, de Brusselaar heeft de innerlijke temperatuur hoog gehouden.
Jaguar Jaguar @ Main Stage
De eerste act met een dubbele naam, waarvan er nog twee zouden volgen deze avond. Jaguar Jaguar kennen we als een zwoel groepje muzikanten dat weet te grooven. Op de Main Stage van Rock Landen deden ze dan ook niets minder dan dat. Dansbare indierock met hits als “So Long” konden een kleine dansmicrobe naar het publiek afvuren. Gitarist Emiel Raeymaekers sprong geregeld op de subwoofer en kon zijn beentjes ook niet stil houden. Geen grote verassingen, maar een zeer degelijke passage die iedereen warm kon maken voor een hoogzwangere headliner.
Zwangere Guy @ Main Stage
Of David Numwami weldegelijk de Brusselse popprins van het moment is durven we niet te zeggen. De koning van Brussel was zonder twijfel ook aanwezig. Twee jaar geleden ontving Rock Landen Zwangere Guy voor het eerst. Toen gebeurde dat op de kleine oppervlakte van een uitgeregend tweede poduim, met een summiere opkomst. In 2018 domineerde hij de Main Stage met Stikstof. Ondertussen als kind aan huis, was Zwangere Guy weer van de partij.
Zoals verwacht stond er opnieuw een jong publiek voor Guy. Een kern jongens rond de 18 jaar bevond zich vooraan; er ging dan ook niet veel tijd over of we hadden een paar eerste moshpits. De show begon sterk met hits als “Wie Is Guy?”, “Brussels State Of Mind” en “OG’z”. Het publiek was uitgelaten en zat bomvol energie; Guy had het moeilijk om iedereen stil te krijgen om aan Gorik Pt.1 te beginnen. Gorik was zelf ook energiek en zelfzeker; hij was dan ook absolute headliner en eregast. Grapjes konden er ook af. Na een fan die met een laserlicht zat te schijnen op zijn plaats te zetten vroeg hij of er nog mensen wilde solliciteren voor lichtman. We mochten hem altijd een mailtje sturen op ‘zwangere@gmail.com’; het publiek lag dubbel. Er werd tot op het einde stevig tegen elkaar gesprongen met “U Ma Is U Pa” en een zeer omvangrijke wall of death.
Borokov Borokov @ 2nd Stage
Zwangere Guy raadde zijn hele publiek warm aan om naar Borokov Borokov te gaan kijken eens hij klaar was. Voor het podium op een oud tapijt stonden vier synthesizers en vier bijpassende mannen op elkaar gepakt. De Antwerpse heren maakte met analoge apparatuur en veel knopjes hun eigenzinnige vorm van techno. Simpele Nederlandstalige vocals en extreem dansbare beats kregen het publiek na enige tijd aan het bewegen. In de helft van hun show lieten de artiesten mensen op het lage podium dansen; de muzikanten zaten dus ingesloten tussen het volk. Net als de naam van een van hun hits, “Dansende Mensen”, doet vermoeden kon niemand zich stil houden tijdens Borokov Borokov.
Zwangere Guy had zijn spullen gepakt, maar het urbanfeest was nog niet voorbij. DJ Vega, de beatmaker van Stikstof en Black Mamba hielden de Main Stage warm tot drie uur. Lokale house-dj Godero, die zelf nog maar pas oud genoeg is om aan een pintje geraken, deed hetzelfde op de 2nd Stage. Human Human volgde daarna en sloot ook dat podium af om drie uur.
