AlbumsRecensies

The S.L.P. – The S.L.P. (★★★★): Verwacht het onverwachte

The S.L.P. kan met zekerheid een van de meest geslaagde zijprojecten van het jaar genoemd worden. De band staat onder leiding van Serge Lorenzo Pizzorno, die menig muziekliefhebber ongetwijfeld kent als de gitarist – en toch klein beetje frontman – van Kasabian. Het minste wat we van de man kunnen zeggen, is dat hij een muzikale duizendpoot is en met zijn talent geen blijf meer wist. ‘Tijd om mijn eigen band te beginnen,’ moet Pizzorno gedacht hebben. Onder zijn initialen doet hij zijn eigen ding en dat is kort samengevat alle genres door elkaar mixen en er een lekkere cocktail van maken. Op zijn selftitled debuutalbum doet de Brit niet anders en neemt hij ons mee van een discotheek uit de eighties naar een reggaefestival in Jamaica om zo nog eens langs een zomerse strandbar te passeren.

De afgelopen maanden kregen we al een aantal voorproefjes van wat Pizzorno ons vandaag in een totaalpakket geeft. Uit alle singles konden we enkel opmaken dat de man zich niet aan een bepaalde sound kon vasthouden. Kijk bijvoorbeeld naar eerste single “Favourites“. Dat werd een soort serieuze upgrade van een vergeten Kasabian-nummer. Pizzorno maakt van het zorgvuldig ingekleurde plaatje een chaotisch meesterwerk en gooit daar dan nog eens de opkomende hiphopster Little Simz tegenaan. Zeg nog eens dat gitaren en hiphop niet samengaan!

Op “Souldiers 00018” laat de man die hiphop dan weer hand in hand gaan met reggae, dat ook een belangrijke invloed heeft op de plaat. Het zijn de donkere, zwoele bassen die de bovenhand nemen en ons doen denken aan de slapeloze, warme nachten die we tegenwoordig door moeten komen. Mix dat samen met een goed feestje in een plakkerige club en je krijgt een geweldig The S.L.P.-nummer. Net als op “Lockdown” zijn het de zware basdrums die het hem doen. De flarden van de elektrische gitaren die doorheen het nummer klinken, zijn het begin van een geweldige avond vol zwoele catchy vibes.

‘Het voelt alsof ik de aarde zie vanuit de ruimte,’ zei Pizzorno in een interview over The S.L.P. en die quote is bijna letterlijk te nemen voor een aantal nummers. “((trance))” doet zijn naam alle eer aan en terwijl we een paar keer door een wormgat worden gezogen en teruggestuurd, komen we langs een discotheek uit de jaren tachtig. “The Wu” mixt de pompende reggaebeats met een leuke retropiano, waardoor wij ondertussen onze heupen al niet meer voelen.

Toch is The S.L.P. niet enkel beats en elektrische gitaren. Op “Meanwhile… At the Welcome Break” krijgen we een akoestische gitaar te horen die een zware westernsound inleidt. We krijgen trompetten, violen en zelfs rapper slowthai voorgeschoteld, waardoor het nummer een chaotische kakofonie wordt van geluiden, die uiteindelijk perfect in elkaar passen. Gelukkig hoeft het niet allemaal zo zwaar te zijn, want met “The Youngest Gary” en “Nobody Else” eert de man de zomer nog een laatste keer. Het zijn de beats, de hiphopinvloeden en de funky sounds die ons op het strand zetten en met een drankje in de hand naar de zonsondergang laten kijken.

Het hele plaatje wordt doorheen het album aan elkaar geregen door de instrumentale interludes, waaronder “Meanwhile… In Genova” – dat bijzonder oosters en chaotisch klinkt, maar waarin toch alles zo perfect samengaat – en het korte, akoestische “Kvng Fv”. Dat alles brengt ons bij de perfecte afsluiter van een meer dan degelijke debuutplaat: “Meanwhile… In the Silent Nowhere”. Pizzorno mixt voor de zoveelste keer twee totaal verschillende genres en laat die perfect in elkaar overlopen. Deze keer aan de beurt: hiphop en klassieke violen. Met elektronische melancholische effecten waar zelfs Tame Impala jaloers op is, sluit het The S.L.P. op een prachtige manier af.

We zeggen het al weken en vandaag bevestigt de plaat het zelf: er is maar één zekerheid bij The S.L.P., en dat is dat hij telkens weer onverwachts uit de hoek komt. Pizzorno mixt genres door elkaar alsof het niks is en weet het nog goed te laten klinken ook. De man toonde zich nog maar eens van zijn meest creatieve kant en dat zien we graag. Hopelijk brengt hij zijn tour nog langs België, want dat laat hij voorlopig nog links liggen.

Facebook / Instagram / Twitter / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

2113 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Kasabian - "SCRIPTVRE"

Even zag het ernaar uit dat het lot van Kasabian definitief bezegeld was. Zanger Tom Meighan werd in 2020 met zijn klikken…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Kasabian – “ALYGATYR”

Kasabian is wedergekeerd! In afgeslankte vorm, weliswaar: toenmalig frontman Tom Meighan werd midden vorig jaar aan de kant gezet nadat bleek dat…
InstagramUitgelicht

De 101 beste singles van 2019

  Jaarlijks schrijven we meer dan honderd artikels over bands die nieuwe singles uitbrengen. De ene al wat beter dan de andere,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.