BROCKHAMPTON heeft diversiteit altijd als een compliment meegekregen. Met veertien huidige leden, inclusief producers, management en creatief team, van verschillende afkomst en achtergrond wordt ook hun sound enorm uiteenlopend. Het rapperscollectief heeft de laatste jaren niet stilgezeten. In tegendeel, vijf studioalbums op iets meer dan twee jaar tijd is indrukwekkend op meerdere niveaus. Na hun succesvolle SATURATION-trilogie(2017) en de opvolger iridescence(2018) is de zelfverklaarde ‘boyband’ terug met een nieuw kroonjuweel.
BROCKHAMPTON begon de eerste donderdag van augustus met het releasen van nieuwe singles. Ze kondigden GINGER op 1 augustus aan met de eerste nieuwe single, “I BEEN BORN AGAIN”. Een nummer dat op een suave tempo in je oren glijdt. Eén voor één nemen de leden je mee door een gek nummer dat geen vaste structuur lijkt te hebben. Met een hoge dosis raptalent en opvallende instrumentals valt het niet eens op dat “I BEEN BORN AGAIN” geen refrein heeft.
Ook “BOY BYE” en “IF YOU PRAY RIGHT” laten zien dat BROCKHAMPTON altijd creatief omspringt met hun productie en instrumentals. Samples van een groepje blazers of pizzicato (met vingers gespeeld) viool zijn de subtiele details die strakke hiphopnummers naar een hoger niveau tillen. Die innovatie is altijd een troef geweest van BROCKHAMPTON. Op de opener, “NO HALO”, zorgt een mooie gitaarbegeleiding voor de sfeer. Deze ballad over eenzaamheid en depressie benadrukt vanaf het eerste nummer dat de zes jongens een groep sterke muzikanten zijn.
Wat BROCKHAMPTON ook een buitenbeentje in de moderne hiphopscene maakt, is hun boyband-imago. Ook op GINGER worden de pompende rapnummers mooi gebalanceerd met catchy hip-pop. “SUGAR” bewijst dat zes twintigers in harmonie een mierzoet liefdesliedje kunnen zingen zonder maar iets van kwaliteitsverlies. Titeltrack “GINGER” vaart in hetzelfde water. Overmaats gebruik van autotune en een instrumental die het skelet van een Justin Bieber-nummer kan zijn. De ingrediënten klinken waarschijnlijk niet voor elke hiphopfan zo goed, het resultaat mag er toch zijn.
Misschien wel hét meesterwerk van GINGER vinden we in het midden van het album. “Dearly Departed” rust op een basis van trage soul. De drums, bas en synths zijn verdronken in echo en doen denken aan klassiekers van Marvin Gaye, Otis Redding en The Delfonics. We krijgen twee sterke strofes van de Kevin Abstract en Matt Champion, Joba zingt een indrukwekkend refrein. Maar het is Dom McLennon die de show steelt met zijn laatste verse. De overgave en lyrische genialiteit vallen ongelofelijk mooi samen, de gitaarsolo maakt het geheel extra beklijvend. Een ontroerend moment.
Met innovatieve hiphop, catchy popdeuntjes en emotioneel geladen soulnummers voegt BROCKHAMPTON opnieuw een sterke langspeler toe aan zijn collectie. Scherpe teksten, goeie productie en een paar absolute toppers. BROCKHAMPTON enkel als een rappersgroep of boyband zien is oogkleppenwerk. Dit is een collectief dat een behoorlijke stempel op de popmuziek zit te drukken. En de maturiteit van deze GINGER is het teken dat de boyband volwassen is geworden.
