AlbumsRecensies

Bon Iver – i,i (★★★★): Genialiteit in zijn zuiverste vorm

De zomer van 2019 wordt er eentje om nooit te vergeten voor de fans van Bon Iver. Het laatste album van Justin Vernon en co dateert al van een goeie drie jaar geleden en na het fantastische zijproject Big Red Machine samen met Aaron Dessner van The National bleef het ijzig stil, tot een paar weken geleden. Bon Iver bracht met “Hey Ma” en “U (Man Like)” meteen twee nieuwe singles uit en de halve muziekwereld stond op z’n kop. Een paar weken later kregen we “Faith” en “Jelmore” en maakte Vernon met i,i de naam van het vierde album bekend. Een handvol gelukkigen kregen die plaat woensdag al in preview te horen, maar Bon Iver kon i,i niet lang meer geheim houden. Normaal gezien komt de plaat pas op 30 augustus uit, maar gisteren kregen we al elk uur een nieuwe single en vandaag is de vierde plaat via alle streamingsplatformen digitaal te beluisteren.

Dat Bon Iver zich bij de grootste indiebands van het moment mag rekenen, is duidelijk te zien aan het lijstje namen dat te horen is op het album. Onder andere James Blake, Moses Sumney, de gebroeders Dessner en Bruce Hornsby, met wie Vernon eerder al samenwerkte voor de single “Cast-Off“, zijn te horen op i,i. Samen met dit indrukwekkende lijstje heeft Bon Iver het voor elkaar gekregen om een nóg meer verfijnde plaat te maken dan 22, A Million en weet de band zijn oude, breekbare stijl te combineren met het experimentele. Als Bon Iver nieuwe muziek uitbrengt, staat de wereld altijd even stil; en hoewel we op deze plaat een tijdje hebben moeten wachten, was het dat meer dan waard.

Net als op zijn vorige plaat krijgen we eerst en vooral nog maar eens een hoop experimentele, weinig zeggende tracknamen, om er met “Sh’Diah” en “iMi” een paar te noemen. Met laatstgenoemde en “Yi” krijgen we meteen een eerste tweeluik te horen. ‘Are we recording?’ klinkt Vernons stem met een paar elektronische geluiden op de achtergrond, die later zullen terugkomen op “iMi”. Samen met blazers, een gitaar én James Blake is het resultaat zweverig en breekbaar geworden.

Ook met “Sh’Diah” krijgen we een rustig lied, maar het is toch de twee minuten durende outro met saxofoonsolo en een hoop twinkelende sterretjes die de show steelt. Die sterretjes zijn ook terug te horen op “RABi”, al is dat hier in een perfecte weerspiegeling van elf jaar Bon Iver. Het klinkt elektronisch, zoals de ‘nieuwe’ Bon Iver, maar keert met gitaren en baslijnen ook weer terug naar de roots van de band. De song krijgt steeds een nieuwe wending doordat er ons altijd iets nieuws te wachten staat, en de grote hoeveelheid instrumenten die we doorheen het nummer te horen krijgen, valt in een lange fade out één voor één weg. ‘We’re all fine’, zingt Vernon verder en dat zijn we inderdaad, want dit alles is nog maar het geweldige begin van wat i,i moet gaan voorstellen.

Bon Iver staat erom bekend chaos en orde hand in hand te laten gaan en op “Naeem” is dat het best hoorbaar. Zo onlogisch het nummer aan de ene kant klinkt, zo logisch klinkt het aan de andere. Een perfecte mix van het elektronische en het sobere. Samen met Vernons stem die centraal staat, krijgen we nog een overvloed aan instrumenten die in een opbouwend einde allemaal fenomenaal tot hun recht komen. “Naeem” is veruit één van de beste exemplaren op het album, al zijn er nog kandidaten genoeg. Eerste single “U (Man Like)” is bijvoorbeeld al een goeie; ook hier gaat het vrolijke en het trieste hand in hand en wordt dat perfect aangevuld door de jazzy piano en de stem van soulzanger Moses Sumney. Een nummer dat blijft hangen.

Dan is er nog het andere luik van “U (Man Like)”: “Hey, Ma”. Het doet het nog altijd goed in de ranking van de Dansende Beren Zomerhit 2019 en dat is niet zo gek. Een sober, maar krachtig nummer dat melancholisch en breekbaar klinkt en een fenomenaal opbouwend einde dat het rustige begin perfect aflost, meer moet dat niet zijn. Ook op “Salem” is het de rust die centraal staat, al klinkt dit nóg zachter. “Salem” begint rustig en bouwt op tot de drum erbij komt. Pas dan kan het nummer – binnen Bon Iver normen – helemaal losbarsten. Samen met de gekende synths is het een vrolijke song waar onze mond van openviel.

Met “Holyfields,” krijgen we dan het vrolijkste nummer van de plaat te horen. De song barst van de piano’s en licht en donker worden speels afgewisseld. Ook hier staat Vernons stem centraal en kan hij nog eens uitpakken met zijn hoge uithalen. Als er dan ook nog eens strijkers bijkomen, klinkt het echt compleet. “We”, daarentegen is een heel donkere song dat zwoel en duister aanvoelt. Alsof we in een subtropisch woud wandelen, vliegen de bassen en zware blazers ons als muggen om de oren. Een goed nummer, dat wel, maar minder toegankelijk dan de rest van de plaat.

Met “Faith” en “Jelmore” krijgen we nog een laatste tweeluik te horen. Op die laatste krijgen we de meest experimentele kant van de band nog eens te zien. De elektronische geluiden worden van alle kanten op ons afgevuurd, terwijl Vernon nog eens een hoop effecten tegen z’n stem aangooit. Dat terwijl “Faith” weer klinkt zoals we van Bon Iver gewoon zijn. Het is een perfecte mix van het sobere vroeger en het elektronische nu, waarin een akoestische gitaar alles mooi aan elkaar rijgt. Wat een geweldige song blijkt dat toch.

‘This was heaven’, zingt de man nog een keertje en we kunnen hem geen ongelijk geven. i,i is een fantastisch album en we vertoefden gedurende veertig minuten inderdaad in de hemel. Bon Iver maakt experimentele, onlogische muziek, maar weet die op zijn eigen manier toch toegankelijk en doordacht genoeg te maken om er een gigantisch publiek mee aan te spreken. De band heeft met pakweg de wereldhit “Skinny Love” en het prachtige “33 “GOD”” al nummers genoeg om een diverse schare aan fans wereldwijd te boeien, maar met zo’n steengoed album als i,i zal die groep alleen maar groeien. Justin Vernon weet met zijn genialiteit geen blijf, en zet dat dan maar om in het wondermooie i,i. Een versmelting van experimentele electro en toegankelijke folk, een cohesie die enkel hij tot in de fijnste details kan uitwerken.

i,i zal vanaf 30 augustus op cd en lp in de rekken liggen.

Facebook / Instagram / Twitter / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

2089 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Noah Kahan - “Forever”

Het is zeker geen geheim dat je op dit moment niet om Noah Kahan heen kan: “Stick Season” staat overal te gloeien…
AlbumsFeatured albumsRecensies

The National - Laugh Track (★★★★): Van hetzelfde laken een fraai pak

Fans van The National konden enkele maanden geleden al hun hart verwarmen aan First Two Pages of Frankenstein, maar alsof dat nog…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single David Kushner - "Daylight"

Wie nog nooit op TikTok heeft gescrold, hoorde hoogstwaarschijnlijk ook nog nooit de naam David Kushner. Voor de anderen onder ons was…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.