©CPU – Ymke Dirikx
Nadat de gitaren de afgelopen dagen overheersten op de Grote Kaai in Lokeren, was het gisteren het oestrogeen dat de hoofdrol speelde op de gezellige Lokerse Feesten. Headliner van de avond was de Française Christine and the Queens, maar met onder andere Róisín Murphy en Trixie Whitley was ook de randanimatie van een behoorlijk hoog niveau. In de Red Bull Music Room kreeg Belgisch talent andermaal de kans tot uitblinken, wat dan ook gedaan werd. Voor kwalitatieve popmuziek moest je gisteren dus op dit tiendaagse festival zijn, want wat we te zien kregen, was zeker de moeite.
SX @ Main Stage
©CPU – Ymke Dirikx
De zon ging onder en SX kwam de Main Stage op de vijfde dag ontmaagden. Na heel wat clubshows te spelen in het voorjaar zijn de festivals nu aan de beurt om het nieuwe album Eros te ontdekken. Stephanie Callebaut was weer haar coole zelve, maar niet elke vocale uithaal was even sterk en zuiver. Het was soms wat aan de scherpe kant, wat opviel door de soundmix die haar stem er aardig liet doorkomen. Toch was Callebaut uiteindelijk voor het grootste deel toonvast en klonk het vooral naar het einde toe iets ronder en voller. Een zonsondergang bood dus de ideale omstandigheden voor SX, ook al ontbrak soms de intensiteit van de intiemere shows die hen zo typeert.
Tessa Dixson @ Red Bull Music Room
Tessa Dixson heeft nog maar een handvol nummers uit, maar dankzij een meer dan overtuigende zege in Studio Brussels wedstrijd De Nieuwe Lichting in januari heeft ze een drukke festivalzomer. Een van de stops was de Red Bull Music Room van de Lokerse Feesten, waar ze andermaal triomfeerde met haar mysterieuze popmuziek. Uit de set kunnen we alvast afleiden dat “Hiding” en “Tender Me” haar volgende hits kunnen worden en dat haar debuutplaat een spannende verzameling aan nummers zal worden. Haar set heeft ze ondertussen al helemaal onder de knie en zo waren er weinig fouten te bespeuren. Een dikke pluim voor Tessa, die vooral in haar hit “Ignited” er nog eens een schepje bovenop deed.
Trixie Whitley @ Main Stage
©CPU – Ymke Dirikx
Terug aan het hoofdpodium, en het was er al wat drukker dan voordien. Trixie Whitley was aan de beurt en ook deze keer tekende ze voor een goede show. Toch moeten we zeggen dat er ook heel wat schoonheidsfoutjes in de set zaten, die Whitley charmant probeerde weglachen. Een risico nam ze bovendien door voornamelijk nummers te spelen uit haar jongste album, maar aangezien die nummers ijzersterk zijn, was dat echter niet al te erg. Het solo gebrachte “Fishing For Stars” stak er gisterenavond torenhoog bovenuit, net zoals haar versie van Pete Seegers protest song “Which Side Are You On?”. Uiteindelijk was ook deze show van Whitley subliem, al denken we dat ze best nerveus was door de aanwezigheid van haar dochter en zo kleine steken liet vallen.
Roísín Murphy @ Main Stage
©CPU – Ymke Dirikx
De legendarische Ierse zangeres Roísín Murphy lijkt niet ouder te worden. De inmiddels 46-jarige icoon hoeft zichzelf niet meer te bewijzen en dus was ze in Lokeren ook niet aan haar proefstuk toe. Zoals we het van haar kennen, kregen we een show boordevol leuke visuals en lichtjes absurde kledingwissels. Deze aspecten zorgden er dan ook voor dat de pit in haar show bleef, want muzikaal was het her en der iets te langdradig. Door visueel accenten te leggen en haar onvergelijkbare stage présence was het weer prijs in Lokeren en kregen we een goede Roísín Murphy show te zien. Met een gezonde routine ging ze door haar 75-minuten durende set en haalde ze op het einde haar grootste hits nog eens boven.
Christine and the Queens @ Main Stage
©CPU – Ymke Dirikx
Héloïse Letissier staat tegenwoordig als ‘Chris’ op het podium en laat dus ‘-tine And The Queens’ even achterwege. Op de Lokerse Feesten mocht ze de dag vol optredens van sterke vrouwen afsluiten met een show die de vrouwelijkheid, maar ook de androgynie eert. Haar show verlegde grenzen op vlak van performance en storytelling, net zoals ene Michael Jackson dat kon. We hadden gisteren dan ook soms het gevoel dat Letissier zich voor deze show enorm heeft laten inspireren door de ‘King Of Pop’, wat zich vertaalde in enorm straffe dansperformances en zangprestaties.
©CPU – Ymke Dirikx
Hoe we de show het best kunnen omschrijven? De perfectie nabij. Vuurwerk, confetti, uitstekende live versies en een ongelofelijk ritme. De show van Christine zat gewoon perfect in elkaar. Afgezien van een a capella cover van David Bowie’s “Heroes”, bracht Héloïse al haar nummers in het Frans. Zo kregen we Christine and the Queens in haar meest pure vorm te horen en schitterden nummers zoals “Damn, Dis Moi” en “Goya ! Soda !” zoals we dat op voorhand hadden gehoopt. Onze verwachtingen lagen ontzettend hoog, maar vooral het tweede deel loste die volledig in. Een fantastische enscenering, die de avond met een magisch tintje afsloot.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!
We hadden ons enorm verheugd op CatQ maar we kregen een standaard popshow waar alle spontaniteit uit was. Na 5 of 6 nummers zijn we maar naar huis gegaan want we irriteerde ons enorm aan alle Micheal Jackson trekjes die ze na probeert te doen.
Het Roisin Murphy optreden was een feest. Ik vraag me af of de recensent misschien te veel bij de uitstekende Gin & Tonic bar gehangen heeft.