Komend weekend vindt voor de twaalfde keer het Alcatraz Hard Rock & Metal Festival plaats. In onze voorbeschouwing willen we deze keer de focus leggen op bands van eigen bodem. We zijn dus op pad getrokken en hebben met drie sterke Belgische groepen aan tafel gezeten. Hieronder kan je het eerste interview vinden met Jens De Vos van Off The Cross.
Om met de deur in huis te vallen: afgelopen vrijdag hebben jullie het nieuws gedeeld dat zanger Steven Van Crombruggen na Alcatraz stopt als fulltime frontman en zanger van de band. Hoe heb je de situatie tot nu toe ervaren?
Het was best wel gek, aangezien we zelf nu al ongeveer een maand weten dat Steven gaat stoppen. We hadden al een vervanger in gedachten; hij heeft auditie gedaan en heeft dat met verve voltooid. Na een maand beginnen we eindelijk de impact hiervan te beseffen, en nu het nieuws wereldkundig gemaakt is, komt alles opnieuw terug. Ik moet wel zeggen dat we alles open en eerlijk gecommuniceerd hebben, met een positieve boodschap, en de respons is ook positief en liefdevol. Het is niet evident een frontman te vervangen, maar tegelijkertijd is het nooit in ons opgekomen met de band te stoppen.
In jullie Facebookpost geven jullie ook aan dat jullie nu bezig zijn met de opnames van een nieuwe plaat.
Eind mei zijn we een week naar de GAM Studio’s geweest, waar we al de instrumentale tracks voor het nieuwe album opgenomen hebben, tezamen met vijf nummers zang. Maar toen werd ook al duidelijk dat Steven er met zijn hoofd niet volledig bij was; hij zat meer bij zijn familie in gedachten. Een week verdwijnen voor zijn kinderen is niet gemakkelijk en laat je zeker niet onberoerd. We gaan binnen enkele weken de vocals opnieuw opnemen met onze nieuwe zanger. Steven gaat sowieso nog iets bijdragen aan de nieuwe plaat, we weten enkel nog niet in welke vorm. In ons hoofd gaat Steven altijd bij de band blijven. Hij gaat nu nog op Willrock en Alcatraz een deel van de honneurs waarnemen, alsook met onze headline show in de AB Club in december.
Je zegt ‘een deel van de show’. Wilt dat dan zeggen dat de nieuwe zanger er komend weekend ook bij zal zijn?
Inderdaad, hij zal dan voorgesteld worden, omdat we hem niet op voorhand gaan aankondigen – wat voor hem de nodige druk met zich meebrengt natuurlijk.
Jullie bestaan nog maar drie jaar en hebben reeds een fullalbum en een ep uitgebracht, en zijn nu aan een nieuwe plaat aan het werken. Hoe is jouw gevoel erbij dat het allemaal zo snel gaat?
Toen we begonnen met deze band hebben we beslist er volledig voor te gaan. Van die initiële vergadering ben ik de enige die overblijft in de groep. Dit heeft niets te maken met de mensen die toen aan tafel zaten, noch met hun toewijding, maar je kan het wel gemakkelijk onderschatten wat het betekent om all-in voor iets te gaan.
Is het misschien ook het vroege succes dat alles een versnelling hoger heeft doen draaien? Normaal gezien groei je gestaag als band en werk je jaren noest om op het punt te komen waar jullie nu al zitten.
We hebben als groep inderdaad een jumpstart gehad. Onze eerste show was namelijk op Groezrock, wat een mooie geste was van Hans Maes om ons daar te programmeren, want we waren er eigenlijk nog niet klaar voor. Dat neemt niet weg dat we enorm hard werken aan hetgeen we doen. Zo zegt de zanger van Ghost ook dat hoe het nu loopt niet helemaal is zoals hij in gedachten had. Maar tegelijkertijd denk ik: ‘Komaan, hoe groot en bangelijk is wat jullie nu aan het doen zijn?’ Misschien ervaar ik het ongeveer op die manier en zou ook ik wat meer stil moeten staan bij hoe cool het allemaal is.
Jullie noemen jullie genre zelf ‘vrouwendansmetal’ (een grap uit een eerder interview op Graspop). Los van deze tongue-in-cheek beschrijving is er een duidelijke groei te horen tussen het debuut en de ep. Is dit een lijn die jullie doortrekken op het nieuwe album?
De ep was echt iets apart, omdat we de boel wat vertraagd en opengetrokken hebben qua stijl; het is dynamischer. Die nieuwe dynamiek proberen we te behouden op het nieuwe album, maar dan wel gepaard gaand met de intensiteit en snelheid van de eerste. We hebben nu echt de brutaliteit opgekrikt, maar tegelijkertijd ook onze meest poppy stukken ooit geschreven.
Joost Van Den Broek heeft op orgel enkele nummers ingespeeld en er is zelfs een gans orkest bij betrokken. Is dit symfonische iets wat jullie willen doortrekken? Zou er live een toetsenist aan te pas kunnen komen?
Voor de nieuwe plaat hebben we met Joost inderdaad opnieuw een dag vleugelpiano en Hammond opgenomen. Het verschil tussen een echte live-opname en de digitale variant is zo groot op plaat dat het voor ons in feite een must was. We hebben er reeds over gesproken om een toetsenist live onder de arm te nemen, en als de band blijft groeien, twijfel ik er niet aan dat dit ook zal gebeuren. Voorlopig kunnen we dit logistiek nog niet aan. Om toch even terug te komen op Ghost: nu ze als band enorm populair zijn geworden en ze het ook kunnen betalen, is hun bezetting ook gegroeid: drie gitaristen, twee toetsenisten, en een percussionist. Dit draagt enorm bij aan de live-ervaring.
De combinatie van werk en band is niet altijd evident, getuige het nieuws dat dit weekend gedeeld werd. Jij hebt jouw eigen zaak (Panda Video Productions); hoe valt dit voor jou en de band te bolwerken?
Voor mij is het te doen, aangezien ik ook in de sector werk, hetgeen soms zelfs beneficiair is voor de band. Maar het is niet vanzelfsprekend, kijk maar naar Steven. Vorig jaar hebben we zo een Europese tour gedaan met Doyle en dat wisten we pas vier weken op voorhand, om voor vijf weken op de baan te gaan! Servaas en Pieter hebben elk de helft van de tour gedrumd, en Kurt heeft de bastaken gedeeld met Yarne van Carnation voor enkele optredens. Met een normale ‘dagjob’ is het echt niet vanzelfsprekend om er ineens vijf weken uit te knijpen. Pieter is maar twintig en is pas afgestudeerd; hij heeft op dit punt in zijn leven wel de nodige flexibiliteit om dergelijke zaken te kunnen ondernemen.
Heb je hier ook rekening mee gehouden tijdens het rekruteren van de nieuwe zanger?
Onze nieuwe zanger is 22 en ook pas van de schoolbanken: iemand die in het perfecte moment zit in zijn leven om er volledig voor te kunnen gaan. Als ik er nu zo over nadenk, ik ben begonnen in de band als de Benjamin met allemaal kerels die een gezin hadden, wat met de nieuwe bezetting niet zo is.
Jullie hebben dit jaar zelf vier clubshows in elkaar gebokst. Vind je het spijtig dat je dit zelf hebt moeten doen, dat er weinig steun was vanuit de zalen en organisaties zelf?
Het is inderdaad zo dat er in vergelijking met tien jaar geleden minder optredens georganiseerd worden. Als we hier in de buurt kijken naar jeugdhuizen, was er vroeger elk weekend in minstens een van deze een optreden, nu is dat misschien maar twee keer per jaar. Er moet natuurlijk ook publiek zijn voor die shows. Je kan het hen niet kwalijk nemen dat er keuzes gemaakt worden als er voor elk metaloptreden maar vijftig man komt opdagen en duizend mensen voor een fuif. Tegelijkertijd kijk je bijvoorbeeld naar Graspop, dat nu al twee jaar op rij uitverkocht is; zijn die festivalgangers dan niet op de hoogte van wat er zich tijdens het jaar afspeelt? Die clubshows waren dan onze reactie hierop.
Als we merken hoeveel respons we gehad hebben van oeverloos veel bands om onze support te spelen, dan begin je jezelf natuurlijk vragen te stellen. Het is niet dat onze vier optredens in grote zalen waren, De Club in Mechelen heeft bijvoorbeeld maar een capaciteit van pakweg honderdvijftig man. Maar voor onze show in de AB Club hebben we meer dan vijftig aanvragen gekregen van bands om te openen. Misschien moeten meer groepen ons voorbeeld volgen. Fields Of Troy organiseert zo hun eigen festival, genaamd Troyfest, en dat is elke keer uitverkocht. Het lijkt me daarin beter dat we zouden samenwerken.
De plaat en ep zijn in eigen beheer uitgebracht. Willen jullie dit ook doen met het nieuwe album?
Voor onze nieuwe moeten we echt in zee gaan met een platenmaatschappij om de volgende stap met de band te zetten. We hopen de opnames tegen het einde van het jaar afgerond te hebben. Met onze nieuwe zanger hebben we de deadline twee maanden uitgesteld tot november. Wanneer die dan gaat uitkomen, daar hebben we nu nog geen idee van. Het kan evengoed zijn dat dit pas begin 2021 is als het moet. Stel dat een grote buitenlandse platenmaatschappij zegt: :We hebben interesse in jullie, maar onze planning laat enkel toe de plaat in 2021 uit te brengen,’ dan doen we dat! Als je wilt groeien, heb je die mankracht nodig van een internationaal label.
Als uitsmijter: vertel onze lezers waarom ze dit weekend zeker moeten komen kijken, los van de personeelswissel.
Buiten de luide muziek met gebrul is het visuele belangrijk voor ons. Zonder vrouwelijke danseressen helaas! (lacht) Sinds het begin brengen we onze eigen lichtshow mee, wat het livegevoel versterkt. Daarnaast vind ik dat we in wezen toegankelijke popliedjes in een metaljasje brengen, met veel aandacht voor catchy refreinen. Voor iemand die niets van metal kent, blijft het wel altijd een beetje geroep. Zo was ik bijvoorbeeld afgelopen week op vakantie met de schoonfamilie. Ze wilden dan iets horen, en ja, dan krijg je de typische reacties: ‘Doet dat geen pijn aan de stem van de zanger?’ Nu vind ik wel dat metal live pas echt tot z’n recht komt en geloof ik dat we met onze shows toch een duidelijk statement maken over wie we zijn en waar we voor staan.
