De relaxte zomervakantie krijgt er zometeen afwisselend een hiphopfeest- en hangmatsfeer bij met de debuutplaat van YBN Cordae. Deze jonge Amerikaan is onderdeel van het YBN Collective, samen met YBN Nahmir en YBN Almighty Jay. Op The Lost Boy doet de hiphopper het echter alleen en met zijn eerste singles wist hij direct de aandacht te trekken over de continenten heen. Er zijn ook meteen heel wat samenwerkingen te vinden op dit schitterende debuut, en dat zijn niet de minste namen: Anderson .Paak, Pusha T, Ty Dolla $ign, Meek Mill, Chance the Rapper en Arin Ray leveren allemaal een bijdrage.
YBN Cordae weet zich naar een prominente plaats in ons geheugen te werken door zijn mooie totaalplaatjes. Op elk nummer worden de juiste instrumenten ingezet met nauwkeurig uitgekozen klank en op precies het goede moment. De producing is zo sterk dat het een onmisbare steunpilaar is geworden en The Lost Boy in de richting van de top duwt. Op het vlak van klank is er dus in geen geval sprake van verdwalen.
De sound die er voor ons het meest bovenuit steekt, is die waarop onze hartslag teruggebracht wordt tot een stabiel, traag tempo en we de kans geboden krijgen om zonder knagende gedachten de ogen te sluiten en de warmte van de muziek te laten binnenkomen. De instrumentals hebben dan iets laidback over zich, waardoor je meteen de neiging op zal voelen komen om een diepe zucht van contentement te slaken. De piano’s blazen er een zoete toets in, de blazers zorgen voor een soulvolle sfeer en daarbovenop komt dan Cordae’s goeie flow met zijn fijne teksten. Huizen, nee, hele sprookjesdorpen van nummers als resultaat. “Wintertime” (met een geweldige Nujabes-kleur), “Thanksgiving”, “Thousand Words” en “Been Around” zijn viben en grooven van begin tot eind met een glimlach op je gezicht.
YBN Cordae heeft daarnaast ook bakken soul en die heeft hij niet onder zijn bed geschoven tijdens het maken van zijn debuutplaat. Het eerste intermezzo “Sweet Lawd – Skit” en het daarop volgende “Bad Idea” met Chance the Rapper bevatten niets minder dan aanstekelijke gospelzang. Zoveel spannends gebeurt er objectief gezien niet, maar Cordae presenteert het boegbeeld van een geruststellende en aangename sfeer. Meer hoeft het vaak niet te zijn. Hetzelfde geldt voor “We Gon Make It” met Meek Mill en “Way Back Home” met Ty Dolla $ign. Beide hadden meerdere meerdere luisterbeurten nodig om de weg naar onze volle appreciatie te vinden.
Natuurlijk staat de Amerikaan ook bekend om zijn hiphop. Die uitgebreide portie kon dus niet ontbreken op The Lost Boy. Zij die niet altijd nood hebben aan dat warme gevoel zullen dus ook zeker aan hun trekken komen. Op “Have Mercy”, “Broke As Fuck” en de dikke albumafsluiter “Lost & Found” wordt het ruiger en zet YBN in de verf dat de plaat niet voor doetjes is. Daarnaast gaan Anderson .Paak (“RNP”) en Arin Ray (“Family Matters”) de competitie aan voor de titel van ‘heerlijkste chemie met YBN’; we laten de keuze aan jou over.
The Lost Boy laat de strakke lijn maar op één moment verslappen en dat is op “Nightmares Are Real” met Pusha T. Het is de meest toegankelijke song; de bars volgen elkaar rechttoe rechtaan op en daardoor is de start zeker niet slecht. Het refrein had echter wat variatie mogen voorzien, want “Nightmares Are Real” maakt zijn naam gelukkig net niet waar. Het klinkt te eentonig om te blijven boeien, maar één steek laten vallen op een debuutplaat is amper het klagen waard.
The Lost Boy is een debuut vol sterke songs, op één uitzondering na dan toch. Cordae geeft ons enerzijds een warme boost die je ofwel zwoel laat bewegen ofwel in een bad van tevredenheid drenkt. Anderzijds kan het er ook gerust ruiger aan toe gaan en met die hiphopfocus zal YBN Cordae hele zalen kunnen overweldigen. Straf spul.
