Hoewel de Australiërs het zelf niet graag horen, wordt deze vijfkoppige band aanzien als de voorhoede van de deathcore scene. Bij de release van het album afgelopen vrijdag vertelden ze zelf aan de pers dat ze zichzelf eerder als een blackend deathmetal groep zien. Wat op zich niet zo raar is, als je weet dat ze de Poolse Behemoth als de best band aanzien. Human Target is ondertussen al hun vijfde studioalbum sinds hun begin in 2006. Dit is ook het eerste album waar Lee Stanton niet drumt; Amerikaan Jesse Beahler neemt succesvol over. Ondertussen zijn ze vaste klant bij producer Will Putney, en dus werd dit album ook geproduceerd door Graphic Nature Audio.
Hun laatste album Dear Desolation (2017) werd over het algemeen goed onthaald, een album dat de Thy Art sound verder op de kaart bracht en waar ze ook live veel succes mee boekten – zeker met de terugkeer van frontman CJ McMahon. Dear Desolation bouwde perfect verder op het eerdere werk van de band en wist een mooie combo te maken tussen deathmetal, hardcore en een vleugje black metal.
Human Target daarentegen kan je bijna perfect in het midden splitsen. De eerste vier nummers zijn snoeihard, houden een hoog tempo en chuggen. Wie niet bekend is met de term chug: het houdt niet veel in. Je neemt een laag gestemde gitaar en speelt een serie van palm muted open powerchords. Het zijn net deze vier nummers die een videoclip kregen.
De lyrische thema’s die Thy Art hier onder de loep neemt zijn weer van socio-culturele aard, en die komen in die vier eerste singles het meest naar boven. Zo gaat de titeltrack “Human Target” over de orgaanhandel op de zwarte markt, “New Gods” neemt dan weer de gigantische impact en brainwashing van nieuwe media onder de loep. “Deathsquad Anthem” gaat over het wiel van de samenleving dat de gewone mensen verplettert onder hun hebzuchtig gewicht (te zien op de albumcover) en “Make America Hate Again” uit hun kritiek op de afgelopen presidentencampagne in Amerika en de globale gevolgen daarvan. Op vlak van tekst zijn het vooral de eerste drie die erbovenuit springen, terwijl “Make America Hate Again” instrumentaal net iets beter in elkaar zit – maar deze valt dan weer tegen op vlak van tekst.
Na deze vier nummers verandert het album wat van sfeer en tempo. De overvloed aan chugging wordt vervangen door melodische riffs. Vanaf de eerste seconde van “Eternal Suffering” waanden wij ons in een volledig andere sfeer; we dachten zelfs dat we naar een Zweedse deathmetal band luisterden. Maar nee, dit is nog steeds Thy Art. De melodische riffs zijn op dit punt een frisse verandering tegenover de vorige vier nummers. Op deze manier creëert het nummer meer diepte en wordt het net iets toegankelijker, ondanks de aanhoudende brutale vocals en het puike drumwerk.
“Welcome Oblivion” sloopt deze atmosferische muur dan terug volledig met strakke deathmetal riffs en CJ die ons meeneemt naar een apocalyptische hel als metafoor voor de moderne maatschappij. Wat daarna volgt, zou evengoed een nummer van Behemoth kunnen zijn. “Atonement” zit volgepropt met black metal riffs afgewisseld met sfeervolle melodische delen. Een ware ode aan hun inspiratie. CJ McMahon is duidelijk een van de beste zangers in het genre. Zo integreert hij vlekkeloos meerdere vocale technieken in het brutale “Voyeurs into Death” dat het tempo terug wat hoger legt. “Eye for an Eye” neemt dan weer de tijd om tussen de black metal riffs en het geweld dat Beahler brengt het verhaal te vertellen van hoe de mensheid de aarde aan het vernietigen is en zo ook zichzelf, om toch maar mee te kunnen in de ratrace.
Afsluiten doen ze met het muzikale zwaargewicht “Chemical Christ”, dat dieper ingaat op druggebruik en de gevolgen daarvan. Niet evident voor de frontman, die een gekende historie heeft met drugmisbruik en daardoor al eens een jaar afwezig was. Het nummer wisselt perfect tussen hun snelle riffs en hun meer melodische build-ups. Een waardige afsluiter voor de plaat.
Dit album zit vol met rake klappen, zowel lyrisch als puur instrumentaal. Het grootste nadeel is dat je het gevoel krijgt naar twee verschillende albums te luisteren. De band lijkt niet goed te weten welke kant ze nu exact op willen en blijft zo vastzitten tussen de twee. Fans van deathcore, deathmetal en black metal zullen met volle teugen genieten van dit album. Wie maar fan is van een van deze genres zal het dan weer wat moeilijker hebben met Human Target.
Wie Thy Art Is Murder live aan het werk wil zien, kan terecht op Alcatraz Hardrock Metal festival op 9 augustus in Kortrijk.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
