© CPU – François de Rivoyre
Jawel, er bestaan nog festivals met grote namen die niet geannuleerd worden. Op de eerste dag aan de voet van het Atomium kwamen verschillende bekende en minder bekende artiesten uit binnen- en buitenland de warme temperaturen nog een paar graden de hoogte in jagen. Namen als DVTCH NORRIS, KOKOROKO, Zwangere Guy en Sean Paul passeerden de revue en allemaal zetten ze een topshow neer, met uitzondering van Sean Paul natuurlijk.
DVTCH NORRIS @ Blue Stage
Hij stond al eerder op Couleur Café met Coely en Niveau 4, maar gisteren stond DVTCH NORRIS voor het eerst solo in het Ossegempark. Naar eigen zeggen keek de ondertussen ingeburgerde Brusselaar maandenlang uit naar deze dag. Volgend jaar mikt hij op de main stage, en wij volgen hem. DVTCH NORRIS heeft sinds kort een knaller van een plaat achter de kiezen. Hij kreeg de kans om het Brusselse feest op gang te trappen met Fahad Seriki, I Hate You. Een beetje vreemd dat deze Belgische waarde in de hiphop niet wat later op het programma stond. Toch hoor je ons niet klagen, want een beter onthaal voor Couleur Café 2019 was er niet. De Blue Stage stond meteen aardig vol en de CountyBoy uit Ekeren liet ons non-stop bouncen. Hij bespeelde het publiek feilloos met zijn vlijmscherpe gevoel voor humor en besloot om tijdens “Toothpick” de moshpit toe te treden. Ondersteuning van Yann Gaudeuille tilde het geheel naar een hoger niveau. Dj Ashley Morgan besloot ook om even mee te rappen op de harde 808 beats. Wat was dat allemaal? Van zo’n flow gaan we zeker nog van horen! DVTCH NORRIS was een ijzersterk begin. We feel blessed.
KOKOROKO @ Green Stage
Het achtkoppig Londens collectief met Afrikaanse roots maakt een mix van jazz, doorspekt met Afrikaanse vibes, perfect materiaal dus voor een warme namiddag op Couleur Café. Dit vond het publiek ook en daarom zakten ze massaal af naar het amfitheater. De Londenaars kregen het publiek al vanaf de eerste noten mee in de sfeer die ze wilden creëren, hun aanstekelijke glimlach kregen we er dan nog gratis bovenop. In het midden van hun set namen ze wat gas terug, lieten ze de Afrikaanse vibes wat achterwege en overheerste vooral de jazz. Het publiek bleef dan ook vrij stil staan. Hierna vroeg Sheila Maurice-Grey of de mensen zin hadden om te dansen, en dat hadden ze. Adwa werd ingezet en woord werd bij daad gevoerd. Niet enkel in het amfitheater werd er hard gedanst, maar op het podium wisselden de frontvrouwen zang, hun trompet, trombone of saxofoon en dans af zonder hun lach te verliezen. Die lach kregen we dan nog eens extra luid te horen toen het publiek niet deed wat ze vroeg door al te vroeg te gaan zitten en recht te springen.
Zwangere Guy @ Red Stage
©CPU – François de Rivoyre
Donderdag openende hij nog de wei van Werchter met vier sterren en op Couleur Café mikte hij naar eigen zeggen op de volle vijf. Daar is hij met volle zegen in geslaagd. Wie Zwangere Guy zijn release had meegemaakt in de AB, wist waaraan zich te verwachten: energuy met de G U Y. Wie Guy is, moest hij de Brusselaars niet leren. Het was een thuismatch waar heel Brussel had op zitten wachten. Het begon allemaal op het pleintje. Ondertussen pakt hij punten met vinyl (zelfs goudkleurig én in de Fnac) en speelde hij in de late avondzon op de main stage, de Red Stage, van Couleur Café. Misschien had een kleiner podium wel nog voor net iets meer sfeer gezorgd. Toch was het hoodfpodium meer dan een logische keuze.
Guy de finesse gaat door heel de scene met een snoeischaar. Gans z’n clique en crew had hij mee. Dubbel zwangere Berry en Jazz, niet-meer-zo-zwangere Selah Sue, Félé Flingue met strooien hoed, Bawler eerste klas Peet, dubbele-l-rollende Darrel Cole en falo português Blu Samu waren aanwezig. Tot groot jolijt van de massa. Samen zorgden ze ervoor dat Couleur Café 2019 in ons geheugen staat gegrift. Welke lokale hiphopper deed hem dat al voor? Zelfs bij deze hittegolf bezorgde ZG ons kippenvel en koude rillingen. ‘Heb zelfs een beetje gespaard’ uit “Gorik pt. 1” zal altijd blijven ontroeren. Het is uitkijken naar dat tweede deel, waarin hij afrekent met het verleden. Om af te sluiten splitste hij Mozes-gewijs heel het grasplein uit elkaar. Met veel tegenzin en op handen gedragen verliet hij het podium. Hoogtepunt was ongetwijfeld Zwangere Guy die, met micro in de mond, omgekeerd op het keyboard speelde. Je komt deze koning van de Brusselse rap heus nog tegen deze festivalzomer. Ga hem checken, want het is de moeite! Zwangere Guy blijft met zekerheid onze meest geliefde rapper uit het Brusselse. Zeg maar gerust van heel het land. Petje af!
Night Lovell @ Green Stage
De Canadese cloudrapper stond op een vrij lege Green Stage. Dit kwam misschien wel doordat zijn concert wat overlapte met dat van Zwangere Guy, maar het publiek dat er was, was enthousiast. Gelukkig ook maar, want Night Lovell zelf is live moeilijk een goede rapper te noemen. Als hij meerapte kwam hij amper boven zijn backing track of knetterharde beats uit. Wat beter lukte, waren moshpits organiseren en ‘yeah’ roepen. Het zou ons dan ook niet verbazen moest het wereldrecord moshpits maken binnen het uur verbroken zijn. Ook het erbij halen van zijn maatje Lil Skies hielp de muzikale prestaties niet naar een hoger niveau. De man schreeuwde net als zijn kompaan om de zoveel tijd wat van de tekst mee door de micro. Een goede live performance konden we het moeilijk noemen, maar sfeer was er gelukkig wel.
Xavier Rudd @ Red Stage
De Australische wereldverbeteraar stond bovenaan de vele wishlists die Couleur Café binnenkreeg, dus konden ze ook niet anders dan hem de Red Stage te laten afsluiten. De man bracht ons op zijn blote voeten een mix van reggae, rock en folk, die perfect was om een mooie eerste dag van Couleur Café af te sluiten. Hij bracht zijn didgeridoos mee en liet dan ook niet na om deze vol overgave te bespelen. Soms terwijl hij ook op zijn gitaar tokkelde, andere keren dan weer toen hij ermee rondliep alsof het niets was. Het eerste meezingmomentje kwam toen Xavier zijn mondharmonica bovenhaalde om “Come Let Go” in te zetten. De ‘ooooh’s’ en ‘eeeeh’s’ bleven zelfs nagalmen toen het nummer gedaan was en ze de instrumenten aan het klaarmaken waren. De Australiër is ook een van de weinige artiesten wiens bindteksten over een betere wereld niet storen en zelfs geloven.
Hij wou ons ook bewijzen dat hij een echte multi-instrumentalist is, want de muzikanten werden weggestuurd en hij deed solo verder met twee didgeridoos en een drum. Voor “Flag” mochten zijn muzikanten terugkomen en deed hij zelfs een zwarte glittermantel aan. Er werd gezwaaid met de Australische Aboriginal vlag en het publiek danste duchtig mee. Afsluiten werd gedaan met zijn grootste hit “Follow the Sun”, die in een meer uptempo versie werd gegoten. Dit zorgde natuurlijk voor een laatste meezingmomentje. Het publiek kon maar niet genoeg krijgen van Xavier Rudd en omgekeerd was dat ook het geval. Dit leidde ertoe dat hij nog eens terugkwam en zich achter zijn didgeridoos en drum zette voor een bisnummer. Het publiek was voldaan en iedereen kon vredevol zijn tent of bed gaan opzoeken.
Arp Frique & Family @ Blue Stage
Het Couleur publiek leek overal bij te willen zijn. Samen sloten we af met disco-funk van onze noorderburen. Arp Frique was overduidelijk de ontdekking van de dag. Dj’s als Hunee en Gilles Peterson hadden ons al getipt en durven Arp Frique al eens te laten piepen in hun sets. Arp Frique is een formatie van zes met roots vanuit alle continenten. Vooral de bassiste trok het meeste aandacht. De hals van het instrument was twee keer zo groot dan de dame in kwestie. Dat bleek geen belemmering te zijn. Solo’s wisselden elkaar af en heel de band kreeg de ruimte om zijn eigen ding te doen. Cliché-gewijs werden alle bandleden voorgesteld en werd duidelijk gemaakt dat iedereen op eigen solo-project broedt. Namen als Glenn Gaddum Sr. en Gianna Tam zijn dus zeker de moeite om eens op te zoeken deze zomer. Dan vergeten we nog de allerbelangrijkste gast te introduceren. Opeens stond er, op zijn zachtst gezegd, een vreemd figuur op het podium. Bleek monsieur Americo Brito te zijn. Een grote meneer in de niet-westerse muziekcultuur van zijn thuisbasis Rotterdam. “Nos Magia”, waar het voor de band allemaal mee begon, heeft een serieuze indruk achtergelaten. Non-stop dansen op dergelijke tropical vibes? Dat kan enkel op Couleur Café!
Dansende Beren brengt nog drie dagen rechtstreeks verslag uit van het reilen en zeilen in hartje Brussel. Stay tuned!
Deze recensies werden geschreven door Nils Van Reusel en Joren Van der Plas.
