Met singles als “Joy” en “Those Nights” kregen we reeds een voorproefje van Bastille’s nieuwe album te horen en vandaag is het eindelijk zover; het elf-liedjes-lange Doom Days van de Britse indiepopband staat klaar om beluisterd te worden. Hun nieuwe plaat, waarin escapisme steevast het hoofdthema is, begeleidt ons van het eerste nummer “A Quarter Past Midnight” tot het laatste nummer “Joy” in een soort van chronologisch script door een nachtje feesten vol drank, dansen en seks. Volgens frontzanger Dan Smith zou dit album wel eens het perfecte staaltje muziek kunnen zijn om te ontsnappen aan onze dagelijkse zorgen. Hoewel we dit album enerzijds weer een echte Bastille-creatie kunnen noemen, duikt de band anderzijds toch in een verfrissende en vernieuwende mix van verschillende stijlen, waardoor deze nieuwe plaat een zekere stilistische shift met zich meebrengt.
Na hun debuutalbum Bad Blood in 2013 pinde de eerst niet zo bekende Britse band zich op de ladder naar succes als een door velen geliefde alternatieve popband. Hun tweede fullalbum Wild World verscheen in 2016 en nu, drie jaar later, wanneer we zouden kunnen denken dat Bastille misschien wel zijn hoogtepunt bereikt heeft, komen ze af met Doom Days.
Het Londense viertal blijft met deze langspeler weer heel trouw aan hun eigen stijl, hoewel er toch wat variatie bij komt kijken. Doom Days zet gedurende de elf verschillende nummers een goed samenhangend verhaal neer, en dit met het opgewekte “A Quarter Past Midnight” als het begin van een avond vol plezier. Deze opener is een levendig lied dat met een mooie pianobegeleiding rustig op gang komt en uiteindelijk met steeds meer tempowisselingen meer bij het dance-genre aanleunt.
Met “Bad Decisions” gaan zowel het commerciële popgehalte als de vocals van Smith de hoogte in; na de opener worden we hierdoor niet volledig overtuigd. Hierna vloeien we met “The Waves” wat meer over in een electro-vibe en meteen vertraagt zowel het album als de avond. Deze trend bereikt zijn hoogtepunt bij het liedje “Divide”, waarin het album zijn toppunt van somberheid bereikt. Leadzanger Smith’s stem komt in dit nummer in zijn puurste vorm tot uiting en dit met de piano als het toonaangevende instrument. ‘Why would we divide if we could come together’ is een stukje aangrijpende lyrics, waarmee de Londense band direct naar de Brexit verwijst.
Na een dieptepunt te hebben bereikt, zijn de happy vibes dankzij “A Million Pieces” weer in overvloed aanwezig. Dit nummer zal van ze alle elf misschien wel het snelste in je hoofd vastzitten, en dit vooral omdat het wat wegheeft van de commerciële feel good dansdeuntjes uit de nineties. Dit alles is een aanloop naar de titeltrack, die misschien wel het beste nummer op de plaat is. Op een oprechte manier wordt gezongen over ‘de doom days’ die zullen volgen en hoe we als mensen zo catastrofaal slecht bezig zijn. Dit is een prachtig akoestisch samenspel in combinatie met de unieke stemmen van alle bandleden.
Verder volgt “Nocturnal Creatures” op hetzelfde pad met een catchy en vrolijk refrein. In “4AM” en “Another Place” wordt de zanger verliefd op zijn one night stand en is hij niet meer enkel en alleen op zoek naar een amusante nacht. In “Those Nights” wordt gebruik gemaakt van een synth en het is zeker een gemoedelijk en knus nummer, maar in tegenstelling tot de andere nummers van het album iets te eentonig. Bij dageraad horen we ten slotte “Joy”, een samenspel van catchy popdeuntjes en een vrouwelijke backing vocal die soul vibes laat ontstaan. Een goede afsluiter die ons klaarstoomt voor een nieuwe dag, maar niet zo krachtig als opener “A Quarter Past Midnight”.
Doom Days is een levendig album dat een oprecht verhaal vertelt vanaf het eerste tot en met het laatste nummer, met duidelijk wisselende emoties doorheen het nachtelijke avontuur van de band. Het is een combinatie van de trouwe Bastille-stijl en een mix van andere muziekinvloeden. De plaat zet sterk in met zorgeloze feel good vibes die na een tijdje een vleugje somberheid dragen, waarna er een energieke draai aan de muziek wordt gegeven met deuntjes waar onze benen spontaan van beginnen te dansen. Nadien volgt de nodige dosis seriositeit om dan weer over te gaan naar een positieve vibe waarin alles mogelijk is om uiteindelijk met zin aan een nieuwe dag te beginnen. Deze afwisseling zorgt ervoor dat we dit album op elk moment kunnen beluisteren; al relaxend na een lange werkdag, al dansend in het midden van de nacht en last but not least, al genietend van een lekkere barbecue met vrienden. Wie dit gloednieuwe werk live wil bewonderen, kan dat op Rock Werchter, waar de band de Main Stage zal veroveren op donderdag 27 juni.
