Na meer dan dertig jaar streek Alice in Chains zowaar voor de allereerste keer neer in de Ancienne Belgique. De grungers uit Seattle brachten vorig jaar nog een nieuw album uit, Rainier Fog, en namen voor de gelegenheid niemand minder dan Black Rebel Motorcycle Club mee als voorprogramma. Een mooie dubbele affiche op Hemelvaart, met andere woorden. De zaal was dan ook al maanden hopeloos uitverkocht.
Black Rebel Motorcycle Club stak nog voor acht uur van wal met een intieme versie van “Red Eyes and Tears”. Frontman Peter Hayes zat ergens diep in zijn eigen wereld en trok alle aandacht naar zich toe door in een quasi permanent gevecht te gaan met zijn gitaar. Verder leunden de Amerikaanse shoegazers vooral op een prima setlist, met als verwachte hoogtepunten “Beat The Devil’s Tattoo” en het immer opzwepende “Spread Your Love”, dat de hele zaal mee kon krijgen. Een half uurtje spelen, meer was er niet weggelegd voor de special guest van vanavond. Het had langer mogen zijn.
De hoofdbrok van de avond was duidelijk gereserveerd voor Alice in Chains, die een titanische set speelde van maar liefst 21 nummers. Een schaamteloze best of werd het, met hier en daar een nummertje van de laatste plaat. Een machtig weerklinkend “Bleed The Freak” opende de debatten, gevolgd door de slepende hardrock van “Check My Brain”. Voor subtiliteit moet je niet bij Alice in Chains komen aankloppen, voor lekker meebrulbare refreinen dan weer wel. Leadzanger William DuVall, die de onfortuinlijke Layne Staley verving in 2005, heeft zich de oude nummers duidelijk eigen kunnen maken en toonde zich bij momenten ook een echt podiumbeest. Toegegeven, veel meer dan even zijn vuist in de lucht pompen was er eigenlijk niet nodig om iedereen op te zwepen.
Met “Them Bones” en “Dam That River” steeg het testosterongehalte tot een hoogtepunt, alvorens de voet even van het gaspedaal werd gehaald en er ook ruimte kwam voor wat rustigere, akoestische nummers. Het grote commerciële succes van Alice in Chains is altijd wat uitgebleven, in tegenstelling tot bands als Nirvana en Soundgarden. Dat is spijtig, want de Amerikanen zetten gewoonweg een erg goed optreden neer, met zinderende versies van “No Excuses” en “Angry Chair”.
Het beste hadden ze opgespaard voor de bisronde, waarin “The One You Know” de weg baande voor een prachtig slotakkoord in de vorm van “Would?” en “Rooster”, de atypische hit die de grungers wel ooit scoorden. Het was even uitblazen, achteraf. De trein van Alice in Chains heeft geen moment echt halt gehouden, en onze stembanden zijn ook wat minder gelouterd dan die van DuVall. Maar op Hemelvaart mochten we toch even naar hogere sferen. Een oude vos verleert zijn streken niet.
Geen subtiliteit? Alice in Chains staat wereldwijd net bekend om zijn complexe en subtiele gitaarpartijen en vocale harmonieën. Dat was in de ab niet anders.
Het grote commerciële succes is uitgebleven?Huh? Van Wikipedia:
The band was one of the most successful music acts of the 1990s, selling over 30 million records worldwide,[12] and over 14 million records in the US alone,[13] with two No. 1 albums and six Top 10 albums on the Billboard 200 chart.[14] The band has had 18 Top 10 songs on Billboard’s Mainstream Rock Tracks chart,[15] 5 No. 1 hits,[15] and 11 Grammy Award nominations.[16][17][18] Their debut album, Facelift, featuring the hit single “Man in the Box”, was released in 1990 and has been certified double-platinum by the RIAA, selling over two million copies.[19] In 1992, the band’s second album, Dirt, was released to critical acclaim and was certified quadruple platinum.[20] Their second acoustic EP, Jar of Flies, debuted at No. 1 on the Billboard 200 chart in 1994, becoming the first ever EP and first Alice in Chains release to top the charts, and it has been certified triple platinum.[21] The band’s third album, Alice in Chains debuted at No. 1 on the Billboard 200 in 1995 and is certified double platinum.[14]
En dat de hoofdbrok van de avond voor Alice in Chains gereserveerd was, lijkt me ook nogal wiedes.
En review zonder diepgang vol halve waarheden en regelrechte onjuistheden.