Wat moet je doen als je wil gaan zwemmen, maar het zwembad overbevolkt is? Spring je erin, of ga je op zoek naar een ander zwembad? In dit geval hebben de heren van Hope Erodes gekozen om in het overvolle zwembad van de melodische trashmetal te springen. Hoe overleef je dan? Door goed te kunnen zwemmen en zorgen dat je boven blijft. Met andere woorden: zorgen voor kwaliteit.
Vanuit de achtertuin van Bart De Wever begroet Hope Erodes ons. Deze Antwerpenaren maken al serieus wat lawaai sinds 2013, maar met de nodige bezettingswissels is er nog niet veel productiviteit geweest. Kwaliteit boven kwantiteit? Daar zijn we ondertussen van overtuigd. En als we lawaai zeggen, wil dat niets negatiefs zeggen. Denk aan moderne metal waar de sound tussen thrashmetal en metalcore ligt. Automatisch kom je dan bij grootheid Trivium aan, maar dan wel tijdens de periode dat Ascendancy in de rekken lag. Met leden en ex-leden van Waves of Decay en Walls of Sorrow zit er heel wat ervaring achter deze band.
En deze ervaring laat zich ook horen op de ep Rainwalker. Er staat geen enkel slecht moment op deze ep. Af en toe thrash, maar de hoofdbrok blijft metalcore. De stem laat ook grunts horen die niet zozeer bij deze twee stijlen horen, maar ze storen op geen enkel moment. Je merkt ook de evolutie op die ze sinds de vorige ep gemaakt hebben: een beter geluid, meer afwisseling en je zou zelfs kunnen stellen dat het internationaler klinkt als voorheen.
Hope Erodes laat ons zeer mooie dingen horen op deze ep. Ook tekstueel is het zeker geen platte commerce. Onderwerpen als doemdenken, psychische problemen en kinderen als oorlogsslachtoffers zijn er geen die je ’s morgens zo maar even wegslikt. Dat sluit goed aan bij de muziek. Straffe kost die je de kans moet geven om te verteren, en dat laten weinig bands zo makkelijk doen. Als metalfan en nog meer als fan van de oude Trivium, zal deze ep absoluut niemand teleurstellen. De groep overtreft het gemiddelde Belgische niveau moeiteloos in hun genre. Het enige mindere op deze ep zijn de occasionele backgroundvocals, maar dat is echt spijkers op laag water zoeken. Een extra pluim gaat hier ook naar het geluid: voor de productie en mastering deden ze een beroep op Bert Vervoort en Yarne Heylen van Carnation, en het mag gezegd, deze heren hebben fantastisch werk geleverd.
Rainwalker komt op 17 mei uit in eigen beheer. Grote evenementen staan voorlopig niet op de planning, maar het lijdt geen twijfel dat deze ep hartjes gaat winnen; dan komen de optredens vast vanzelf.