InterviewsUitgelicht

Interview RHEA: Van het Conservatorium tot Wembley

De Gentse rockband RHEA is voor ons al een tijdje geen onbekende meer. In 2016 zaten ze al in de finale van de Nieuwe Lichting en dit jaar brengen ze hun debuutalbum uit. Dat gaat onder andere gepaard met een optredens in de AB (Brussel) en in de Charlatan (Gent). Het vijftal bestaat uit Jorge Van De Sande (vocals), Guillaume Lamont (gitaar), Hannes Cuyvers (gitaar), Matthijs Machtelinckx (bass) en Dajo Vlaeminckx (drum). Wij spraken met Guillaume en Jorge over het RHEA-avontuur van het begin tot nu. Ze vertelden over de doorbraak die er snel kwam, het debuutalbum (en waarom het in twee delen verschijnt), het leven on the road, verrassingen in Hongarije en dromen die ze nog hebben.

Waar komt de naam RHEA vandaan?

Guillaume: Er zit geen erg uitgebreid verhaal achter, hoor. Het punt was dat Jorge en ik allebei heel geïnteresseerd zijn in mythologie. Ik was een boek aan het lezen waarin een verhaal over de godin Rhea voorkwam. Zij is de moeder van Zeus, de god van de muziek. Zo een beetje van diene bullshit, maar eigenlijk is dat vooral omdat het cool was. RHEA sprak me aan omdat het vier letters heeft en kort is; het is een goed strak woord. Het staat er ook echt; zeker als je het in drukletters zet is het precies een stempel. Het gaat meer over hoe het eruit ziet en hoe het klinkt dan het verhaal, eigenlijk.

Wat betekent de band voor jullie?

Guillaume: Voor mij is dat letterlijk mijn hele leven. Als ik opsta is een van de eerste dingen waaraan ik denk RHEA. Het is ook wat ik wil doen. Dat type muziek maken en uw leven helemaal geven aan een bepaald project. Dat vind ik wel de shit. Zelf mijn vriendin weet dat RHEA letterlijk mijn alles is. De band komt dan ook op één te staan.

Jorge: De laatste tijd heb ik het gevoel dat ik altijd wist dat ik dit moest doen. Als je klein bent speel je mee met je favoriete platen. Ik had niet het gevoel dat ik ooit in een rockband kon zitten. Ik dacht dat zoiets een wereld apart was waar je geen deel van kon uit maken. En dan plots kan dat toch. Dan begin je echt plezier te maken.

Guillaume: Een onbewuste kinderdroom. Het is cool als je iets hebt waar je je honderd procent op kan smijten.

Hoe is de band dan ontstaan?

Guillaume: Jorge en ik hebben in het middelbaar in een bandje gezeten, maar dat trok eigenlijk op niet veel als we daar eerlijk over zijn. Na het middelbaar zijn we onze eigen wegen gegaan. Ik ging al naar het conservatorium en hij kwam dan ook ingangsexamen doen. Jorge had gevraagd of ik zijn ingangsproef wou inspelen en dat heb ik dan gedaan. Voor zijn allereerste opdracht moest hij een nummer schrijven en vroeg hij of ik het zag zitten om daarop een solo te spelen. Dat was dan “Never out of Sight”, wat later onze eerste single is geworden. Ik vond dat zo goed dat ik daar iets mee wou doen, maar Jorge was niet meteen overtuigd. Ik dacht ‘Jawel!’ en dan hebben we eigenlijk vrij snel de bandleden gevonden op school. Allemaal mensen van wie ik iets had van ‘met die ga ik ooit eens samenspelen’. Het ging eigenlijk allemaal vrij snel. Daarna heb ik ons ingeschreven voor De Nieuwe Lichting en zaten we direct in de finale. Zeer raar om uit het niets in één keer naar honderd procent te gaan. Dat is langs de ene kant wel tof, maar langs de andere kant van ‘ow, shit, paniek’. Ik had nooit verwacht dat we én in Humo’s Rock Rally én in de finale van De Nieuwe Lichting gingen zitten. En dan moesten we live in de AB gaan spelen. Maar het is allemaal goed gekomen.

Intussen is het drie jaar geleden dat jullie deelnamen aan De Nieuwe Lichting, maar wat is er sindsdien allemaal veranderd aan de band en het geluid van RHEA?

Guillaume: We hebben een wissel gehad van gitarist. Dat is heel belangrijk. Vroeger speelde Nathan bij ons, die nu ook bij Shht speelt. Wij zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Zo kan het ook, ge moet niet op elkaars muil slaan. (lacht) Dat was omdat het vooral artistiek niet meer klikte. Nathan begon in zo een andere wereld te zitten, dat dat gewoon niet meer ging. Dan hebben wij een nieuwe gitarist gevonden, Hannes Cuyvers. Die sluit perfect aan bij ons. In die drie jaar hebben wij ook getekend bij Universal en zijn wij bij Gentlemanagement geraakt en bij Ampersand voor bookings. Dat waren ook drie belangrijke stappen. We hebben een Europese tour gedaan.

Jorge: Er is super veel veranderd. In het begin waren we echt nog aan het zoeken naar wie we wilden zijn en wat we wilden doen. We hebben ons er natuurlijk zelf voor ingeschreven, maar we hadden dat niet verwacht. Dan heb je uiteraard nog niet echt een sound en daar moesten we samen naar zoeken. Ik denk dat we nu minder garage zijn en dat we afgedwaald zijn naar iets minder donkere garagemuziek. En nu zitten we op een plaats dat we toch terug donkerder zijn en soms net iets dichter bij pop zijn gekomen. We hebben geprobeerd om de brug te slaan tussen het zware en het minder zware, omdat we dat ook gewoon mooier vinden.

Heeft de tour door Europa een invloed gehad op jullie muziek?

Guillaume: Dat is ook een moeilijke vraag. We hebben gemerkt dat je niet moet proberen iets te forceren bij het publiek, hoewel we dat niet echt deden. We kwamen bijvoorbeeld in Hongarije en we vroegen ons af wat we daar gingen doen. Die zaal was bijna helemaal uitverkocht. We hebben daar ik-weet-niet-hoelang met mensen staan praten, gesigneerd en foto’s genomen. We hebben gemerkt dat als je iets wilt en graag doet, je dan nog harder moet doen. Dat heeft ons echt een boost gegeven: dat we nog harder onszelf mochten zijn. Muzikaal heeft het niet veel veranderd, buiten dat het onze band veel strakker heeft gemaakt. Nog meer elkaar leren kennen. Je zit een maand in een tourbus bij elkaar, je slaapt iedere avond in tweepersoonsbedden met elkaar, je drinkt met elkaar … Je wordt gewoon een soort van wolvenroede. Het is nog grappig wat er met je gebeurt als je op tour bent.

Zijn jullie liever on the road of in de studio nummers op te nemen?

Guillaume: Ik persoonlijk ben iemand die liever on the road is, maar langs de andere kant, nu we twee weken in Brighton zaten om op te nemen … Dat was ook echt fucking zalig om te doen. Ik denk dat we wel een band zijn die liever on the road is, maar die laatste twee weken met Alex Newport in Brighton waren echt precies alsof we op tour waren. We zaten in het buitenland en je moet iedere dag presteren. Het was een beetje gelijkaardig eigenlijk.

Jorge: Vroeger zat ik sowieso liever in de studio, maar de laatste tijd … Sinds de tour vorig jaar en vooral de concerten daarna ben ik er echt enorm van ben beginnen genieten als we live spelen. Nu zou ik zeggen dat ik niet echt een favoriet heb, maar dat is een grote verandering.

Is er een optreden waar jullie een unieke herinnering aan hebben?

Jorge: Nu heel recent in de AB Club voor de releaseshow die we hebben gedaan. Dat is denk ik de meest memorabele show die we ooit hebben gedaan. Een andere show waarvan ik sterk onder de indruk was, is het voorprogramma van Kensington in de grote zaal van de AB. We dachten dat er niet zoveel volk zou zijn, maar de zaal stond vol. Dat was echt een zot gevoel. Met De Nieuwe Lichting was dat ook zo, maar dan speel je twee nummers. Het was snel voorbij en het was ook de eerste keer dat we samen speelden. ‘Huh, wat gebeurt er hier?’ Maar als voorprogramma in de grote zaal was dat een echte set. Dat was een hele ervaring en we beseffen nu dat de eerste set wel zot was. Toen stonden we daar niet bij stil. De show van Kensington was een herleving; zo konden we vatten hoe nice dat dat was.

Dit jaar brengen jullie jullie eerste album uit. Dat gebeurt in twee delen. Waarom?

Jorge: Het hele concept van het hele album is dualiteit, een wisselwerking tussen aantrekkingskracht en afstoting. De plaat Lust For Blood gaat over hoe aantrekkelijk sommige vuile dingen kunnen zijn en hoe vuil sommige mooie dingen kunnen zijn, en de wisselwerking tussen die twee. Een soort van vergiftigend liefdesverhaal. Dat wilden wij daar graag in verwerken, en ik denk dat in twee delen werken goed bij het concept paste.

We horen in de teksten dat jullie soms kritisch zijn naar de maatschappij toe. Is dat iets dat jullie bewust proberen?

Jorge: Ja, ik denk het wel. Ik ben ook super kritisch tegenover mezelf. Ik denk veel na en doe dat vaak ook bij andere mensen. Automatisch leg je de dingen die je jezelf oplegt ook op aan andere mensen en je probeert daar ook andere mensen aan te spiegelen. Soms ben ik bewust maatschappijkritisch zoals op onze eerste song. Dat was toen dus een opdracht voor het Conservatorium over privacy. Ik probeer om zo weinig mogelijk vastgepinde standpunten in te nemen. Ik probeer dingen te nemen die universeel zijn. Als ik het bijvoorbeeld heb over een liefdesverhaal, dan is dat een concept dat veel verder gaat dan een bom die gisteren ontploft is. Dat is allemaal banaliteit. Natuurlijk is dat niet echt banaal. Dat is voor veel mensen heel erg, maar aan de andere kant is dat niet iets is dat grenzeloos en tijdsloos is. Het is niet universeel en dat is liefde in zijn echte vorm volgens mij wel. Er zijn nog zo dingen waar ik het dan liever over heb dan specifieke problemen in onze tastbare wereld.

Als je eens groot mag dromen, met welke bands zou je dan nog willen samenwerken?

Guillaume: Als ik naar Belgische bands kijk: Soulwax en Millionaire. Dat zijn de twee grote voor ons. Buitenland: Queens of the Stone Age, Nick Cave en AC/DC, gewoon omdat dat mijn jeugd was. Ik heb gezien dat AC/DC een nieuw album gaat uitbrengen. Ik vind dat verschrikkelijk, ze zouden beter stoppen! Op een gegeven moment moet je gewoon eens stoppen. We hebben nu samengewerkt met Alex Newport. Hij is de gitarist geweest bij Sepeltura, heeft Nailbomb opgericht … Dat was voor Matthijs, onze bassist, al vrij ongelooflijk. Dus Matthijs heeft al op de een of andere manier zijn droomsamenwerking gehad. Maar Alex was voor iedereen wel eigenlijk absurd. Het is ook absurd hoe goed we overeen kwamen met Alex. Vanaf dag twee was dat echt over pa of zo. Dat was de dude waarop we zaten te wachten.

Jorge: Ik zou heel graag met een rapper samenwerken. Een van mijn favoriete rappers is Jay-Z en dus hebben we in de AB een cover van hem gebracht. Samenwerken met Jay-Z zou echt de max zijn. Er zijn ook super veel producers, maar de opnames met Alex Nexport, eerlijk, dat was echt een droom. Ik zie mij niet snel veranderen van producer, zelfs al zouden we de optie krijgen. Ik wil zeker wel met Jay-Z samenwerken.

Guillaume: Ik dacht dat jij Yungblud ging zeggen.

Jorge: Yungblud is ook wel een epic dude. Daar ben ik echt fan van de laatste tijd. Hij heeft een uitstraling en zijn nummers en stem zijn sterk. Zijn live sessies zijn zeer goed. En ook samenkomsten om samen te schrijven zie ik ook altijd zitten.

Zijn er nog muzikale dingen die je wilt bereiken?

Jorge: Sowieso wil je een van de grootste festivals van België spelen. Dat wil je altijd en dat is een van mijn grootste dromen, realistisch gezien. Een A-festival, dus, en zo groot mogelijke shows. Bands mikken op grote shows, hits, veel publiek, veel touren, veel opnemen, en van al die dingen dromen we allemaal. Voorprogramma in de Lotto Arena zou ook wijs zijn. Dream big.

Guillaume: Jorge en ik hebben altijd de filosofie van the sky is the limit, dus Wembley is ons einddoel. Ik heb nooit gezegd dat we dat zullen bereiken, maar als je iets niet als doel stelt, vind ik dat het er nooit van zal komen. Je moet hoog mikken, altijd grootser willen gaan. Er zijn veel bands die een beetje half in de schaduw verdwijnen. Ze blijven hetzelfde publiek aanspreken en blijven op hun gemak voortdoen. Je voelt het vuur niet meer bij die bands. Ik vind het altijd jammer als je ziet dat dat wegebt, die ambitie om groter te gaan. Dus: WEMBLEY.

 

1186 posts

About author
braaf zijn hé
Articles
Related posts
AlbumsRecensies

Hideous - Hideous (★★★½): Met de deur in huis

Het gaat hard voor Hideous. De band rond Guillaume Lamont (RHEA) en Tim Leyman (Ramkot) speelde nog geen jaar na oprichting The…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Hideous - "The Rut"

Uit het huwelijk van Guillaume Lamont (RHEA) en Tim Leyman (Ramkot) kwam in 2022 het duivelskind Hideous. De Belgische supergroep brengt stevige,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Debuutsingle Hideous - "Curse"

De uitdrukking ‘geen zittend gat hebben’, staat Guillaume Lamont en Tim Leyman op het lijf geschreven. Net wanneer RHEA, de voornaamste van…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.