Vorige week verscheen het tweede album van het Nederlands-Turks collectief Altin Gün. De band wist op korte tijd een groot publiek te charmeren met hun adaptaties van klassieke Turkse psychedelische songs. Zo konden ze in België al in verschillende uitverkochte zalen spelen, en dat was in de Orangerie niet anders. Ze stelden er hun nieuwe plaat voor en naar goede gewoonte werd er weer heel wat gedanst. De Orangerie veranderde voor even in een oosterse locatie met al even oosterse muziek.
Openen mocht Yôkaï, een experimentele jazzband uit Brussel. De focus lag op het instrumentale aspect en dat was heel boeiend bij het achttal, vooral toen de baslijn zich in het geheel mengde en de songs iets meer dansbaar werden. De momenten waarbij de band meer aan het experimenteren ging en de drums iets zachter klonken, de blazers atonaler en het geheel overal wat door elkaar zweefde, vielen ze wat uit de toon. Een mooi evenwicht is dus de boodschap.
Het is net geen half jaar geleden dat Altin Gün voor het laatst in België speelde, maar de band blijft een graag geziene gast in ons land. Op Les Nuits Botanique moesten ze het feestje op zaterdag compleet maken, en dat zonder enige platte beats. Ze deden het op een heel eigenwijze, eerlijke manier, waarbij traditie en eigentijdsheid elkaar ontmoetten. Van begin tot eind was iedereen in de zaal mee met het verhaal dat Altin Gün probeerde te vertellen.
Op zich speelt de band live al even dezelfde nummers, maar toch wisten ze nog steeds te boeien. Dat doen ze door hun nummers telkens op een vernieuwende manier te brengen. Er slopen pittige details in en ook live merkte je dat alles net dat tikkeltje dynamischer was. Een percussionist die heel uitbundig zijn ding deed, een frontman die zijn bağlama als zijn kind omarmde. Ja, we werden weer verwend door de band.
Het ging van iets meer psychedelische nummers zoals “Kaymakamın Kızları” en “Caney” naar de iets meer uptempo songs zoals “Kolbasti”en “Vay Dünya”. Allen leidden ze wel tot hetzelfde resultaat: een publiek dat met zijn benen geen weg wist. Frontvrouw Merve Dasdemir was helemaal in form en smeet zich ook volledig. De zangeres leek ook gegroeid te zijn in haar rol als publieksmenner en liet de zaal zelfs nu en dan meezingen. Straf dat de mensen in de zaal die Turkse lyrics gewoon konden meezingen. Het toont aan dat Altin Gün de Turkse taal hip maakt bij iedereen.
Maar Dasdemir had ook wat last van haar keel (als we de boodschappen vanop het podium goed begrepen), en zo nu en dan hoorde je dat haar stem niet altijd even stevig naar voor kwam. Er werd hierdoor ook wat gewijzigd in de setlist en een nummer geschrapt. Niemand die het gemerkt heeft, want bij Altin Gün is de stem slechts een aanvullend aspect op het muzikale. Toch is het de cohesie tussen de twee die voor de echte magie zorgt, maar wanneer een psychedelische of fuzzy outro volgde, waren we die vocals alweer vergeten.
https://www.instagram.com/p/BxDdBJ6IJAC/
De muzikanten zijn dan ook heel sterk en de synths die een uptempo deuntje verzorgden of de gitaarsolo’s die heel strak in het rond vlogen, toverden iedereen om in een dansende beer. Het is muziek die iedereen wel kon appreciëren, omdat het zo authentiek overkwam. Net zoals steeds kwam de echte sfeer er pas bij “Çiçekler Ekiliyor”, nadat werd opgeroepen om met de vingers te knippen. Een volledige Orangerie dat zien doen, het was apart, maar toonde wel aan dat iedereen zich gewoon kapot amuseerde. Er hoefde zelfs nooit opgeroepen te worden tot enthousiasme; iedereen was van begin tot eind mee.
De mix van synths, authentieke klanken en natuurlijk de psychedelische sounds geven Altin Gün de credibiliteit die ze verdienen. Nergens worden de roots van de Turkse psychedelica verloochend, maar toch geven ze er hun eigen draai aan, en net daardoor eet het publiek uit de handen van de band. Live is het allemaal zo dansbaar, zo fascinerend en vooral zo atypisch Westers dat je helemaal meestapt in het verhaal van de band, zonder daarbij nog verder te denken. Altin Gün heeft nu al de grondvesten gelegd voor muziek uit andere culturen, dat er nog vele mogen volgen.
Op zaterdag 17 augustus kan je Altin Gün aan het werk zien op Pukkelpop.
Setlist:
Yolcu
Tatlı Dile Güler Yüze
Kaymakamın Kızları
Anlatmam Derdimi
Kolbasti
Gelin Halayi
Leyla
Ervah-I Ezelden
Vay Dünya
Sofor Bey
Goca Dünya
Kırşehir’in Gülleri
Caney
Cemalım
Seker Oglan
Çiçekler Ekiliyor
Supurgesi Yoncadan
Köroğlu Dağları
