© CPU – Stijn Verbruggen
Vorig jaar bracht Novastar zijn recentste album, In The Cold Light of Monday, uit. Het album nam Joost Zweegers naar de grote zaal van de AB en een festivalzomer waar hij op de grootste podia in ons land stond: Rock Werchter, Lokerse Feesten en Pukkelpop om maar enkele namen te noemen. Novastar heeft het repertoire en de naam om nog steeds indruk te maken. Zweegers geniet van een vast publiek dat altijd weer paraat staat.
Voor In The Cold Light of Monday trok Zwegers naar het Engelse kuststadje Brighton om een donkergekleurd album af te leveren. Vier jaar hadden we op de nieuwe van Novastar moeten wachten. Toch leverde Zweegers een langspeler af die – gelukkig voor de fans – helemaal zijn typische recept volgt. Wel werkte er mooi volk aan mee, zoals Mikey Rowe van Noel Gallagher’s Flying Birds. Zweegers omschrijft zijn vijfde plaat als volgt: “Ik heb de indruk dat In The Cold Light Of Monday het dichtst aanleunt bij mijn allereerste album. Het lijkt er een soort vervolg op, maar dan met de ervaring die ik inmiddels heb.”
© CPU – Stijn Verbruggen
Soms is Novastar een te gepolijste steen, waar alle scherpe randen af zijn. Gelukkig voor ons toonde Zweegers en de zijnen zich direct van hun energiekste kant. Als een zenuwachtige Jack Russel wisselde hij zijn piano met zijn akoestische gitaar en zo kreeg het tempo van “Never Back Down” en “Because” een stevige schop onder de kont. Zelfs zijn piano kreeg af en toe een harde klap te verduren. Ook de klassieker “Mars Needs Woman” werd geserveerd met een experimenteel pepertje. Het publiek in de Roma kon al die hitsige gitaren en kloeke drums wel smaken en liet zijn goedkeuring duidelijk merken.
De fans die Novastars tragere en egalere popsongs een warm hart toe dragen, kregen ook hun portie. “Holly” een song van In The Cold Light of Monday was een regelrecht Novastar-cliché, maar was wel te pruimen. Opvolger “Closer To You” kreeg hetzelfde jasje aangemeten, maar toonde wel dat we de Novastar die we in het begin zagen, begonnen te missen. Naar het einde van de set toe viel Novastar terug in zijn oude gewoontes. De gepolijste kant was terug.
© CPU – Stijn Verbruggen
Als we even mogen, zouden we het ook graag even hebben over Reinhard Vanbergen, die we kennen van Das Pop. In zijn klauwen kreeg de gitaar van Novastar een nieuwe gedaante aangemeten. Hij lag aan de pittige basis die de band voor de dag legde. Zelfs met een viool toonde hij een kunnen waar heel de Roma nog een puntje aan kon zuigen. We waren onder de indruk, en nog geen beetje.
Novastar bracht een sterke set in de Roma. Ondanks de gelikte songs, wist Joost Zweegers ons aangenaam te verrassen. Novastar toonde ons een levendig gelaat en liet ons met een blij gevoel vertrekken uit Borgerhout.
