AlbumsRecensies

Daniel Norgren – Wooh Dang (★★★★): De schoonheid van eenzaamheid

Zweden, dat is köttbullar, elanden, uitgestrekte wouden, Ikea en vooral ook steengoede muzikanten. In de seventies exporteerden ze Abba, in de eighties veroverde Roxette de hitlijsten. Eind de nineties leerde de wereld Robyn kennen en de laatste jaren wordt het Scandinavische land vertegenwoordigd door grote namen als First Aid Kit, The Tallest Man On Earth, José González en ga zo maar door. Tussen al die grote namen loopt 35-jarige muzikant genaamd Daniel Norgren, misschien wel één van de best bewaarde Zweedse muzikale geheimen. Zijn eerste album dateert ondertussen al van 2007, een album dat vooral was opgenomen met zelfgemaakte instrumenten. Na zijn zevende album in 2015 werd het eerder stil rond hem, nu is de man echter helemaal terug.

Wooh Dang heet zijn nieuwste langspeler, en ook op dit schilderspalet van klanken is dat instrumentale weer enorm belangrijk. Beeld je een afgelegen textielfabriek in te midden van de Zweedse natuur bij het beluisteren van “Blue Sky Moon”, een melancholische soundscape waarop we natuurgeluiden horen, gemengd met verdraaide snaarklanken en een oude gitaar. De sfeer is direct gezet. Norgren nam dit album ook op in die textielfabriek. We wanen ons in een donker bos waar elk gevoel van tijd en ruimte vervliegt. Met “The Flow” horen we meteen die atypische bluesgeluiden waar Norgren bekend om staat. Een geraspte stem gecombineerd met een traag toetsenspel dat culmineert in een mengsel van klanken en gevoelens. Voeg daar een mondharmonica bij en alles valt samen. Dit is de sterkte van Wooh Dang, over elk deel is nagedacht.

Die sfeer vervliegt op “Dandelion Time”, waar de Zweed ons meeneemt naar een duistere bluesbar uit de fifties. Norgren kent zijn invloeden, deze kletterende boogie doet de heupen direct wiegen. Van Zweden naar Louisiana, hier verrast Norgren met een abrupte stijlbreuk. Op “The Power” kanaliseert Norgren zijn innerlijke Tom Waits en trekt daarmee het tempo drastisch naar omlaag om ons dan een uppercut te bezorgen met het dynamische “Rolling Rolling Rolling”. Een aangenaam nummer dat met enkele gospelinvloeden ons hart verwarmt. Die blues, waarmee Norgren doorbrak, zijn nooit ver weg. Op “Let Love Run The Game” wordt de desolaatheid geaccentueerd door zijn melancholische stem waarmee Norgren zijn ziel blootlegt. Hier schakelt hij een versnelling hoger met zijn verblijdend gitaarspel, waarmee hij de troosteloosheid in een hoekje drijft. Alleen zijn hoeft niet negatief te zijn, op Wooh Dang accentueert Norgren de schoonheid en de kracht van de eenzaamheid. Nummers als “So Glad” staan in contrast met warmere songs als “Rolling Rolling Rolling”. Op beide kanten van het album staat eenzaamheid centraal, maar Norgren uit dit op zowel breekbare als hartverwarmende liedjes.

Die eenzaamheid bereikt zijn hoogtepunt op “The Day That’s Just Begon”, waar een solitaire mondharmonica de teruggetrokkenheid onderstreept. Mooi, op “When I Hold You In My Arms” klinkt dat eerder pijnlijk. Afsluiten doet Norgren met het instrumentale “Wooh Dang”, dat rustig verder kabbelt om dan deze langspeler langzaamaan af te sluiten. Reken er nog eens bij dat Norgren dit album live opnam, en de belangrijkheid van het instrumentale is duidelijker dan ooit.

Met Wooh Dang levert de eigenwijze Daniel Norgren een album af dat staat als een huis waarin duidelijk heel veel moeite en tijd is ingestopt. De man kleurt al te graag buiten de lijntjes, wat een interessant album aflevert met een ideale soundtrack om bij weg te dromen. De boodschap dat het niet erg is om alleen te zijn en dat eenzaamheid ook iets moois kan zijn strookt perfect met de setting waar dit album werd opgenomen. Dit illustreert Norgren met een welgekozen arsenaal aan instrumenten waarmee hij de sfeer na elk nummer verschuift. Hokjesdenken is geen eigenschap van Norgren, dit bewijst hij door op zijn achtste album te blijven experimenteren.

140 posts

About author
Alles kan, alles mag.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Daniel Norgren @ Ancienne Belgique (AB): Gezellig zweten bij onze favoriete Zweed

Het voorbije decennium verwelkomden onze Belgische concertzalen bijna jaarlijks het warme briesje van de Zweedse singer-songwriter Daniel Norgren. Steeds opnieuw wist hij…
LiveRecensies

Daniel Norgren @ Wilde Westen (Schouwburg Kortrijk): Zweedse warmte op een ijskoude dag

De Kortrijkse Schouwburg en het Wilde Westen sloegen de handen in elkaar om de Zweedse Singer-songwriter naar West-Vlaanderen te halen. Tijdens de…
InstagramLiveRecensies

Daniel Norgren @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Petje af voor deze man

Het Koninklijk Circus in Brussel verwachtte vanavond hoog bezoek. De Zweedse singer-songwriter Daniel Norgren maakte er zijn opwachting. Met een nieuw album…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.