Bear’s Den @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Vrij als een vogel

Op 26 april brengt Bear’s Den zijn derde album So That You Might Hear Me uit. Een betere reden voor een bescheiden tour rond Europa kunnen we niet bedenken en ook de band zelf moet dat hebben gedacht. Ze brachten hun tour naar het Koninklijk Circus in Brussel en probeerden het zo intiem mogelijk te houden. Als er medeberen een concert spelen, kunnen we niet anders dan aanwezig zijn en dus namen we ook een kijkje. De aanwezigen genoten met volle teugen van het hartverwarmende en bij momenten melige concert.

Openen mocht Tusks, de artiestennaam van Emily Underhill uit Londen. Ze bracht een melancholische mix van synth popliedjes en soms zelfs iets meer dreigende rock-momenten. Elk blonken ze uit in hun charme, maar wij waren toch vooral fan van de iets stevigere nummers van de zangeres. Na een heel klein halfuurtje ging ze al van het podium, maar we hebben zeker het laatste nog niet van haar gehoord.

Met een nieuw album in het gareel mag je al eens wat nieuwe muziek voorstellen aan je publiek. Zes nummers kregen we uit de nieuwe plaat en het lijkt erop dat de muziek van de band opnieuw iets meer richting de kampvuurmuziek zal gaan. Een leuke evolutie, want op hun vorige plaat werd er vooral gericht op een groot publiek met een al even grootse sound. Een beetje zoals Mumford & Sons deed na twee banjoplaten. Bear’s Den heeft het na één album duidelijk al gehad met die grootse synthsound en gaan weer op zoek naar hun eerlijke zelf.

Openen mocht het nieuwe “Fuel On The Fire”, wat meteen de minste song van de hele set was. Gelukkig zat deze in het begin, want zo kon het alleen maar beter worden. De donkere synths voelden nogal loom aan en ook de sound zat nog niet helemaal goed. Ook bij opvolger “Elysium” was het nog wat zoeken naar hoe ze hun bombastische refreinen en outro’s het best konden overbrengen in de zaal. Het podium was alleszins al mooi ingericht vol pluimen die ook de hoes van hun nieuwste album belichamen, een beetje vliegen dus in de zaal als het ware.

De vocals van Andrew Davie warmden je hart op alsof je een kopje warme chocolademelk aan het drinken was onder een dekentje voor een open haard. Het waren dan ook allemaal breekbare songs die Bear’s Den ons deze avond voorstelde en we voelden ons samen met het publiek helemaal één met de muziek. Soms werd het zelfs heel intiem. Bijvoorbeeld bij “Sophie” toen ze hun versterkers lieten voor wat ze waren en gewoon met vijf akoestisch de zaal stil kregen. Maar ook tijdens “Blankets of Sorrow” zorgden ze voor een uniek moment, wanneer ze met drie in het midden hun nummer eerlijk en oprecht met de nodige emotie brachten.

Emoties waren er bij iedereen en dat kwam doordat de band zo lief overkwam. Met hun vaderlijke looks kunnen ze dan ook niets misdoen. Zelfs als er kritiek werd gegeven op de Brexit, voelde het niet aan als een overdreven kritisch puntje. Maar wij hadden wel wat kritiek: Soms klonken de nummers ietwat te eentonig doordat de opbouw redelijk voorspelbaar was. Ook nummers van Red Earth & Pouring Rain kwamen iets te groots over, waardoor de eerlijkheid die wel in de andere songs zit, verdween. Dat had de band zelf ook wel door, want er werden slechts vier nummers uit gespeeld.

Hun meest recente single “Laurel Wreath” mocht de reguliere set afsluiten en toonde nog maar eens hoe de band perfect zijn akoestische gitaar in combinatie met grootste geluiden kan laten gaan. Blazers, een soort zweverig synthgeluid dat wat weg heeft van The War On Drugs en vooral de gezapige opbouw, tonen dat de band wel weet hoe ze een leuke dynamiek in hun nummers kunnen stoppen. Het waren echter vooral de bisnummers die de vlam in de pan staken. “Above The Clouds Of Pompeii” zorgde voor een gigantisch meezingmoment en op “Agape” werd zelfs gedanst. Bear’s Den kan dus duidelijk vanalles met hun zachte muziek, vervelen doet het allerminst.

Oprecht. Meer kunnen we niet zeggen over de show van Bear’s Den in Koninklijk Circus. De bandleden zijn charmerend en ook gecharmeerd door het grote publiek. De muziek komt vanuit het hart en verwarmt ieders hart in de zaal. Een set dat nergens grote uitschieters had, maar wel oerdegelijk en overtuigend overkwam. Bij momenten intiem, bij af en toe groots, maar vooral met grote kunde. Dit is het voordeel aan zulke bands in een zaal zien: het klopt gewoon perfect. Iedereen is aandachtig waardoor de muziek perfect tot zijn recht komt.

De groep staat deze zomer op Rock Werchter, daar zullen ze alvast mogen uitpakken met een nieuw album en een nog grootsere sound.

Fan van de foto’s? Nog meer beelden van de show zijn op onze Instagram te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:

Fuel On The Fire
Elysium
Fossils
Berlin
Hiding Bottles
Dew On The Vine
Stubborn Beast
Crow
Isaac
Sophie
The Love We Stole
Red Earth & Pouring Rain
Emeralds
When You Break
Auld Wives
Laurel Wreath

Above The Clouds Of Pompeii
Blankets of Sorrow
Agape