Helder Deploige, kortweg Helder, brengt een nieuwe ep uit. Op het fijne, door aanstekelijkheid gekenmerkte Traveling Man werkt de multi-instrumentalist samen met contrabassiste Lara Rosseel en de eveneens met diverse instrumenten bedrijvige Arne Leurentop (And They Spoke In Anthems).
Op de zes tracks tellende ep, live opgenomen in een huisje in Sleidinge in de eindejaarsdagen van 2018, hoor je hoe dit trio onder meer de huiselijkheid en ambacht omarmt. Zodoende krijgen we een album voorgeschoteld waarin heel diverse sporen bewandeld worden. Opener “Traveling Man” roept met zijn op banjo en dissonant krassende vioolpartijen steunende sound ergens herinneringen op aan de rustieke folk op leven en dood van 16 Horsepower. En ook vocaal horen we de echo van David Eugene Edwards.
Wat verderop hoor je een dromerige, poëtische kant in het mooie, ontroerende “Ships Are Bound To Sea”. Knap pianolijntje, sierlijke vioolpartij en ook de backing vocal van Rosseel legt wat extra gewicht in de schaal. Kort en to the point. En tezelfdertijd misschien wel de beste geleider denkbaar voor het vrolijke “Hold Onto The Rails” waarin folk, lichtmelancholische blues en feelgoodpop aanwezig tekenen.
Nog wat later is er het kwieke, rootsy en bovenal aanstekelijke “Jeannie” waarin onder meer de liefde voor old skool blues gehuldigd wordt. Streepje ruwe bluesharmonica erbij, wat bar room piano. En ergens bedenken we dat dit de prima soundtrack vormt voor een heilsdronk in het café.
Hoe aanstekelijk dat allemaal klinkt, horen we ook echo’s van de talloze blutsen die het leven met zich meebrengt. Neem bijvoorbeeld het korte “Wounded Bird” dat wederom folk als basis heeft, maar vooral opvalt door een meerstemmige close harmony vocal die aan The Beatles herinnert. Afsluiten doet Helder dan weer met het fraaie, wat naar Björk neigende “Back On Earth” dat drijft op dromerige gitaarmotiefjes en dito backing vocals. Het is het eindpunt van een prima, gevarieerde en helaas al te korte ep die stevig doet verlangen naar een full album release.
Rest nog te zeggen dat de ep opgenomen en gemixed werd door Jan Chantrain en dat het artwork (Franky Claeys/Jarno Kettunen) met wondermooie tekeningen van Katja Ebbel zeker gezien mag worden.
