De laatste jaren ontpopte de Australische Flume zich tot een van de sterkhouders in het elektronische wereldje. Met zijn vorige album Skin, dat in 2016 verscheen, won hij zelfs een Grammy voor beste elektronische album. Een jaar erna sloot hij de mainstage af op Pukkelpop, al bleven er toch ook een aantal fans op hun honger zitten. Flume begon wat meer de commerciële tour op te gaan en dat viel niet bij iedereen in de smaak. Het experimentele was er soms een beetje af en Flume speelde het, zeker op Skin, vaak op veilig.
Ondertussen zijn we enkele jaren verder en we waren dan ook ontzettend benieuwd welke toer Flume zou opgaan op zijn nieuwe worp. Het antwoord is simpel: ‘back to the roots’. Op Hi This Is Flume is Flume opnieuw helemaal zijn oude zelf. Hij doet het ook grotendeels alleen, al is er wel plaats voor enkele samenwerkingen met goede vrienden zoals Slowthai en die andere elektronische icoon, SOPHIE. Ook landgenote Kučka mag haar stem verlenen aan een van de nummers.
Flume houdt zich ook nauwelijks aan de gebruikelijke drie, vier of vijf minuten per nummer. De meeste nummers beperken zich tot twee minuten, al is dat vaak geen enkel probleem want tegen dan ben je toch al helemaal weggeblazen. Zeventien nummers goed voor in totaal 38 minuten muziek, langdradig zal je dit album dus al moeilijk vinden. Het eerste hoogtepunt valt al op het derde nummer, “High Beams”. Als de raps van Slowthai je nog niet kunnen overtuigen, dan doen de beats van Flume het wel.
Ook het daaropvolgende “Jewel” is een schot in de roos. Dat Flume en SOPHIE het goed met elkaar kunnen vinden is duidelijk. SOPHIE’s nummer “Is It Cold In The Water?” wordt daarvoor zelf beloond met een remix die ook een plekje heeft gekregen op deze mixtape. Al krijgen we ook een nieuwe samenwerking te horen van de twee. Op het chaotische “Voices” zijn mooi de invloeden van zowel SOPHIE als Flume te horen.
De beats knetteren eindeloos. Het gaat van hot naar her, van links naar rechts. Alle hoekjes van de experimentele elektronische muziek worden aangedaan. Het is moeilijk om echt specifieke nummers eruit te pikken, want de hele mixtape is in feite een langgerekt nummer en beschrijft in zijn totaliteit de sfeer en het gevoel dat Flume wil uitdrukken met zijn muziek. De visualizer die bij het album hoort is dan ook een echte aanrader. Gewoon alles in een keer luisteren, en jezelf laten onderdompelen in de wereld van Flume.
Hi This Is Flume grijpt je net daar waar je het niet verwacht. En dat is een hele opluchting, want na Skin waren we toch een beetje bang. Zou Flume de zoveelste veelbelovende producer worden die het straatje der commercialiteit zou verkiezen boven dat van het creatieve? Gelukkig niet, want na deze mixtape zijn we terug helemaal overtuigd van het talent van de nog steeds jonge Australiër. We kijken uit naar meer en hopelijk zien we Flume snel nog eens aan het werk in ons land, al zal deze zomer naar alle waarschijnlijk wel een Flume-loze Belgische festivalzomer worden. Op Werchter staat hij niet, en tijdens Pukkelpop speelt hij al in Japan. Tot volgend jaar dan maar, Mr. Flume.
