In de zomer van 2018 verscheen de vierde plaat van Bass Drum Of Death, hun eerste in vier jaar. Het was ook evenveel jaar geleden dat de band nog eens in België speelde. Hoog tijd dus om het publiek hun nieuwste worp Just Business te laten ontdekken. Er werd gegrasduind uit het volledige oeuvre van de band, maar het viel vooral op dat vermoeidheid en desinteresse hen parten speelden. Het begin van de set was hierdoor nogal eentonig, en een furieus einde moest proberen alles nog recht te zetten, met succes.
Openen mochten de Antwerpenaren van Black Leather Jacket. De band gooit tegenwoordig hoge ogen met single “Village People” in De Afrekening van Studio Brussel. Hun single kampeert daar al enkele weken in de top tien. Straf voor een groep waarvan we verder nog bijna niets hebben gehoord. Live schoot ook dat nummer eruit, maar ook andere songs van de groep lijken potentieel in zich te hebben. Met een mix van aanstekelijke garagerock en zelfs gigantisch donkere songs wisten ze de zaal goed op te warmen. Strak werden we in onze garage al helemaal bedwelmd door het enthousiasme van de groep, fijn!
Nadat we even op adem konden komen, waren we opnieuw in een broeierige garage uitgenodigd door Bass Drum of Death. De muren gitzwart, de Harley Davidsons aan de zijkant en de versterkers wagenwijd open. Bass Drum Of Death kwam duidelijk om zijn naam waar te maken. Alleen kwam dit in het begin muzikaal nogal eentonig over. Oké, het was vettig en de riffs kwamen hard binnen, maar meer viel er ook niet te beleven. Het werd allemaal te droog en te braaf gebracht, waardoor het publiek in het begin dan ook nogal lauw reageerde.
De band stond er dan ook nogal vermoeid bij, en moest zichzelf duidelijk in de show knokken. Onder meer “Leaves” en “Velvet Itch”, waarbij de riffs iedereen doormidden kliefden, kwamen hard binnen. Maar net daardoor was het soms nogal zompig en iets te smeuïg om goed te zijn. De nieuwe nummers vielen hierdoor ook wat uit de toon door te mooi te zijn. Een Bass Drum Of Death waarin minder rekening gehouden wordt met regels klinkt altijd beter…
En zo was “Left For Dead” een verademing, het klonk iets aanstekelijker en daar werd ook voor het eerst met het tempo gespeeld. Het begon traag, maar er werd al snel naar een strak einde toegewerkt. Uiteindelijk was het pas bij “Nerve Jamming” dat het hek van de dam was. Het publiek begon meer te bewegen en ook de muziek klonk iets ruiger. Zo hebben we Bass Drum Of Death het liefst, zonder al te veel franjes en gewoon gaan.
“Heavy” was nog een kort rustpuntje om daarna drie heel sterke nummers op ons af te vuren. “Lose My Mind”, “Scattered Me” en “Crawling After You” zorgden voor moshpits en heel wat gezang bij het publiek. Dat “Way Out” last minute uit de setlist werd geschrapt, leek iedereen hen wel te vergeven, al was het wel een bewijs dat hun tour erg vermoeiend is. Na iets minder dan een uur verliet het drietal dan ook het podium. Ze kwamen nog eens terug om met “Get Found” alles af te breken, maar daar bleef het ook bij.
We verlieten de show met gemengde gevoelens. De nieuwe plaat van Bass Drum Of Death is aanstekelijk, maar live verzandde het allemaal in een teveel aan riffs. Te zompig, waardoor de essentie van de songs wat verloren ging. Jammer, want wanneer Bass Drum Of Death zich op ruigere paden begaf, wisten ze wel erg te overtuigen. We zullen het op de vermoeidheid steken, maar Bass Drum of Death gaf niet zijn sterkste show in Trix. Hopelijk volgende keer beter.
Setlist:
No Demons
Too High
GB City
Just Business
Velvet Itch
Third Coast Dreaming
Leaves
Left For Dead
Sin Is In 10
Nerve Jamming
Heavy
Lose My Mind
Scattered Me
Crawling After You
Get Found
