LiveRecensies

Gnash @ Rotonde (Botanique): Eendagsvlieg met vliegproblemen

Vier jaar geleden begon het voor de Amerikaan Garrett Charles Nash met een eerste ep op SoundCloud. Twee ep’s volgden snel en uit het niets had de Amerikaan opeens een hit te pakken. Met “I Hate You, I Love You” bouwde hij een internationale carrière uit die hem ook op de Main Stage van Pukkelpop bracht. Het was echter pas in januari dat de 27-jarige artiest een volledig debuutalbum klaar had en aan de wereld voorstelde. Op We is Gnash persoonlijk en nadenkelijk, iets wat we urban acts steeds vaker zien doen. In de Rotonde van de Botanique stelde hij onder bewijs dat zijn slechte live-reputatie hem ook deze keer parten speelt.

De Brusselse zanger BRYN mocht de avond openen met zijn zeemzoete popsongs. Terwijl de nummers op zich best nog in orde waren en we een echte artiest op podium zagen, schuilde zijn stem net iets te vaak onder de veel te prominente backing track. Moest dat zijn niet al te grootse stem camoufleren of gewoon de nummers wat meer punch geven? Waarschijnlijk een mix uit beide. Je kan nog zo’n goede nummers hebben, een podiumbeest zijn en de looks hebben, maar als je stem niet kan overtuigen, wordt het moeilijk. We geven de hoop echter niet op en geloven dat het in de toekomst alleen maar beter zal worden, want een echte artiest is BRYN al. Beetje werken aan uitspraak en stem en we horen nog meer van hem.

Vijftig minuten duurde de show van Gnash en elke minuut leek wel een eeuwigheid te duren. Laat ons beginnen met de niet bepaald optimale start. Tijdens opener “Imagine If” stond de drum feedback veel te luid en was er nog heel wat geroezemoes in de niet al te drukke zaal. Een opener moet de aandacht trekken en dat was dus niet helemaal geval bij Gnash. Vervolgens de grootste hit voor de leeuwen gooien was misschien ook niet de beste zet, vooral omdat “I Hate You, I Love You” in een zeer ingekorte versie werd gebracht. Als je al geen al te groot arsenaal aan hits hebt, gebruik je best elke seconde ervan om de sfeer erin te brengen. 

Het schoentje knelde bij Gnash’s concert het meest bij de vocals, die tussen matig en ondermaats te rangschikken waren. Uit de studioversies konden we al afleiden dat hij geen grote stem heeft —wat ook niet per se nodig is binnen zijn genre— maar toch waren we allesbehalve onder de indruk van zijn stemcapaciteiten. In “Nobody’s Home” zong hij de ene valse noot na de andere en ook het iets rustigere “Feelings Fade” was doordrenkt met scheve tonen. Zelfs een backing track, die gedurende bijna heel de show meeliep, kon dit niet redden.

https://www.instagram.com/p/BvC4FGyBcFE/?utm_source=ig_web_copy_link

Toch waren er enkele momenten waar een licht gevoel van opluchting zijn weg naar ons toe baande. Naast niet al te denderende nummers zoals “Pajamas” of “Ilusm”, was het een welgekomen afwisseling dat de Amerikaan zijn gitaar voor een viertal nummers bovenhaalde. Door technische problemen liet hij onder andere tijdens “Insane” en “Leave A Message” zijn micro achterwege en bracht hij de nummers zonder de hulp van boxen of backing tracks. Goed klinken deed het niet altijd, maar toch appreciëren we deze keuze. Ook zijn motivatie om er een leuke show van te maken was mooi meegenomen, maar kon de show verre van over de eindmeet trekken.

Onze verwachtingen voor Gnash’s show waren al bijzonder laag door zijn niet al te goede live-reputatie, maar dit concert deed daar nog een schepje bovenop. Geen enkel nummer wist over heel de lijn te overtuigen, wat vooral aan de teleurstellende zangprestaties van Gnash zelf lag. Als het publiek beter klinkt dan de artiest, weten we al genoeg… Ook het slechte geluid zorgde voor dompers en had door een goed uitgevoerde soundcheck vermeden kunnen worden, maar dat was duidelijk bijzaak. Misschien was het tekort aan steengoede nummers de grootste moeilijkheid waarmee Garrett te kampen had. Een gemiste kans van een eendagsvlieg met vliegproblemen.

Setlist:

Imagine If
I Hate You, I Love You
Feelings Fade
Happy Ever After
Pajamas
Wait
Insane
Dear Insecurity
Nobody’s Home
U Can Call Me When It’s Raining Out
Ilusm
Leave A Message
The Broken Hearts Club
T-Shirt

1856 posts

About author
aka fantom
Articles
Related posts
LiveRecensies

Helena Deland @ Botanique (Rotonde): Subtiele stilte

De carrière van Helena Deland is meer dan haar solomuziek. Zo werkte de Canadese artieste reeds samen met JPEGMAFIA, claire rousey en…
LiveRecensies

A. Savage @ Botanique (Rotonde): Ontspannen over vuur

Als soloartiest hadden we Andrew Savage nog maar één keer aan het werk kunnen zien in België. Toen in 2018 met zijn…
InstagramLiveRecensies

Squirrel Flower @ Botanique (Rotonde): Vanuit de kiem groeien

Squirrel Flower is een zangeres uit Chicago die heel langzaam haar carrière tot een kookpunt laat komen. Toen ze onlangs haar derde,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.