Post Malone @ Sportpaleis: Het wow-effect!

Nog maar een klein jaar behoort Post Malone tot één van de grootste hiphoppers op deze aardbol en de successen spreken voor zich. Zijn plaat Beerbongs & Bentleys verkocht vorig jaar meer dan drie miljoen exemplaren en hij scoorde daarnaast nog een zestal top 10 hits. Weinig artiesten die de hitlijsten zo hard hebben gedomineerd, en toch stoot de rapper nog op veel haat. Zijn uitspraak dat hiphop teksten geen betekenis meer hebben, leverde hem heel veel tegenwind op van collega’s zoals Vince Staples. Zijn imago heeft het echter niet geschaad, want de Texaan is populairder dan ooit. Gisteren hield zijn eerste grote Europese zaaltour halt in het Sportpaleis en kregen we een show te zien boordevol hits en een gemotiveerde hiphopper die er zin in had.

Post Malone heeft op zijn tour maar liefst drie supportacts mee! Beginnen deed dj E-Nice, die tien minuten lang de populairste hiphopnummers van het moment door de speakers knalde. Nadien was het de beurt aan de Tyla Yaweh, een opkomende rapper uit Florida. Zijn energie zorgde al snel voor participatie in het middenplein, maar de playback in sommige nummers kon dat maar moeilijk maskeren. Amper tien minuten later mocht ook nog Roddy Rich het podium bestormen. Roddy bekende dat hij een beetje ziek was en dat zag je ook in zijn eerder futloze performance. De backingtrack stond ook bij hem veel te luid waardoor zijn stem amper te horen viel. Jammer, want de flow zat zeker niet verkeerd. Overtuigen deed geen één van de drie en we vermoeden dat een heel druk tourschema daar voor iets tussen zit.

Je moet het maar doen, een Sportpaleis nagenoeg tot de nok gevuld krijgen op een maandagavond en dat als eerste zaalshow in België. Van mondayblues dan ook geen sprake bij Post Malone, want hij opende op tijd (maak dat maar eens mee) en meteen goed met “Broken Whiskey Glass”. Met “Too Young” stevende hij met zijn tweede nummer van de avond al vlotjes op een eerste hoogtepunt af. Het anthem die wel eens de soundtrack lijkt van de huidige generatie die van het leven geniet, werd dan ook met volle borst meegezongen. Ook redelijk vroeg in de set te vinden was zijn hit “Better Now” die ondanks de stevige subbassen toch nog overeind wist te blijven.

Het podium bestond uit één lange catwalk die Posty ook regelmatig op en af wandelde. Van muzikanten of een dj was er geen spoor en dus ging de voltallige aandacht naar Post Malone himself. Dat hij als liveartiest is gegroeid, bewees hij op “Blame It On Me”. Hier en daar waren er wel nog een aantal voicecracks, maar die maakten de nummers net nog authentieker. Dat Post Malone trouwens amper gebruik maakte van een backingtrack, was ook nog eens een opsteker. Zijn stem bleek bovendien goed in vorm te zijn en klonk bij momenten zelfs heel ruw. De sfeer was de hele avond trouwens heel goed en dat zinde Post Malone natuurlijk.

Post Malone verklapte voor “Psycho” een beetje ziek te zijn, maar als we eerlijk zijn, was daar amper iets van te merken. “Paranoïd” en “I Fall Apart” werden trouwens voorzien van een diepe bass die je bijna naar adem deed snakken. Dat was dan ook het enige minpunt aan de voor de rest behoorlijke sound. Ook de lichtshow en de xxl-ledmuren waren ‘spot on’ en gaven nummers die op plaat iets minder waren zoals “Sugar Wraith”, toch de nodige punch.

De Amerikaanse rapper voelde zich op zijn gemak en stak net voor “Up There” nog snel een sigaret op. Over vuur gesproken, tijdens “Stay” greep hij naar zijn gitaar en speelde hij helemaal akoestisch zijn ultiem liefdesnummer, een kampvuurmoment dat gerust wat langer had mogen duren. Wie nog niet helemaal overtuigd was over zijn muzikale vaardigheden, snoerde Posty al snel de mond. En dan moest het grote finale nog komen dat met “Go Flex” meteen met een uitroepteken werd geopend. Doorbraakhit “White Iverson” (volgens hem zijn enige goede nummer) verzonk in een zee van smartphones en “Sunflower” zorgde nog voor een warme gloed. De absolute climax werd echter tot het einde gespaard met “rockstar” en “Congratulations”. Eerstgenoemde deed de zaal helemaal ontploffen en daar deed Post natuurlijk graag een schepje bovenop door een gitaar rockstergewijs kapot te slaan. De eindnoot “Congratulations” bleek dan ook nog eens de ideale afsluiter te zijn en daardoor werd hij door de zestienduizend aanwezigen nog een laatste keer op handen gedragen.

Een machtsvertoning was de show van Post Malone gisteren zonder meer! Een uur en twintig minuten bracht hij een uitstekende show die er muzikaal en visueel op alle vlakken uitblonk. De talrijke hits waren goed verspreid over de set waardoor er nooit verveling op kwam. We zijn nu al benieuwd of hij deze zomer de lat nog hoger zal kunnen leggen, want met zijn show toonde hij gisteren dat hij wel degelijk tot de groten behoort.

Op vrijdag 16 augustus is Post Malone de headliner van Pukkelpop naast andere namen als The National, Franz Ferdinand en James Blake.

Fan van de foto’s? Nog meer foto’s van de show zijn op onze Instagram te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:

Broken Whiskey Glass
Too Young
Over Now
Better Now
No Option
Sugar Wraith
Candy Paint
Wow.
Psycho
Blame It on Me
Paranoid
I Fall Apart
Up There
Stay
Leave
Go Flex
White Iverson
Sunflower
rockstar
Congratulations