LiveRecensies

LANY @ Botanique : “Catchy, maar niet mainstream”

Met de vorige mini-tour door Europa, besloot de band geen halt te houden in ons Belgenlandje. Gisteravond in de Botanique was dus de uitgelezen kans om dat goed te maken en we vertellen je het al maar: dat is zeker gelukt! De Amerikaanse band LANY kan op een steeds grotere fanbase rekenen en dat merkten we al gauw: elk nummer werd woord voor woord meegezongen waardoor de decibel meter vaker wel dan niet de 100 dB aantikte.

In de gang naar de Orangerie van de Botanique vormde zich al ruime tijd voor aanvang van het concert een rij vol fans die maar wat graag een plekje op de eerste rij wilden bemachtigen. Nu moet je weten dat de ingang van de Orangerie niet per se op de meest strategische plek zit (lees: je komt vooraan binnen), waardoor het al gauw een duw-en-trek spelletje werd. Ook bij het voorprogramma was de zaal al goed gevuld. Dat voorprogramma werd verzorgd door Lovelytheband, eveneens uit Los Angeles, California. Het was niet de eerste keer dat deze band in de Botanique stond en dat is ook precies de manier waarop ze het publiek toespraken: alsof iedereen er voor hen stond. Onder de LANY-fans duidelijk ook heel wat liefhebbers van lovelytheband want er werd al goed meegezongen en wanneer er gevraagd werd om mee te klappen, reageerde het publiek snel en enthousiast. Muzikaal kon het ons echter niet helemaal bekoren en het feit dat het geluid ook niet optimaal was – lees: het was een zoektocht naar zanglijnen tussen een veel te uitversterkte bas – zal dat vast niet veel beter gemaakt hebben. Goeie opwarmer voor de avond, maar wat ons betreft mag de set van lovelytheband best wat spannender. 

Om iets over negen doven de lichten in de Orangerie en op het gegil afgaand, moet er een of andere God op podium gestaan hebben. Niets was minder waar natuurlijk: er moest nog ruim twee minuten gewacht worden – dat weten we omdat er een timer op het gigantische scherm op podium stond – voor de band het podium betrad. Op het moment dat Paul Jason Klein, the man himself, het podium op loopt, vragen we ons – gebaseerd op het aantal decibels geproduceerd door tieners die al uren zitten te wachten – af of we bij een Justin Bieber concert zijn, maar dan de hipster editie. Met “Thick and Thin” wordt de avond afgetrapt en het wordt er eentje om u tegen te zeggen. 

https://www.instagram.com/p/BumlfvqnvD2/

Het publiek transformeert meteen in een gigantisch koor en zingt elk nummer woord voor woord mee. En dat verbaast ons elke keer toch een beetje. De Amerikaanse band moet in ons land namelijk niet op radio airplay rekenen. Het bewijst nog maar eens wat voor gigantische kracht streamingsdiensten als Spotify en Apple Music hebben, want dat moet dan wel de plek zijn waar de band zijn zieltjes wint – en met succes! 

De band heeft er duidelijk zin in en dat wordt benadrukt wanneer zanger Paul het publiek eindelijk toespreekt. Ja, eindelijk, want deze band doet precies wat het voorprogramma niet deed: de muziek voor zich laten spreken. ‘You’re already doing better than Paris last night’ moedigt de fans alleen maar aan om alles te geven: er wordt luidkeels meegezongen en we zouden ook niet verbaasd zijn mochten er klachten van spierpijn opduiken. En die klachten komen dan vast niet alleen van het publiek. Er blijft tegen het eind van de avond geen centimeter van het podium over waar Paul niet op gestaan heeft. Met twee verhoogde mini-podiums aan de zijkant wordt het een absoluut speelveld voor Klein. Hij springt van het kleine podium, klimt op de ‘glazen kast’ waar zijn keyboard op staat en toont zijn beste dansmoves. 

Na een paar nummers gaat het echter een beetje de mist in met het geluid. De heftige bas overstemt het geheel en het duurt even voor dat weer onder controle is, maar laten we eerlijk zijn: dat hebben de fans vast niet eens gehoord. Het lukt niet om alles de hele avond even goed te laten klinken, maar we nemen het erbij want we krijgen een ontzettend gevarieerde setlist met nummers van het nieuwste album Malibu Nights en debuut LANY, maar ook eerder verschenen nummers als “4EVER!”, “Yea, Babe, No Way” en het ontzettend mooie “Pink Skies” ontbreken niet. Wie nog niet helemaal mee is met alle teksten, kan toch luidkeels meezingen bij “Taking Me Back” waarbij de tekst karaoke-gewijs op het grote scherm verschijnt. Ja, zo makkelijk kan het soms gewoon zijn. 

https://www.instagram.com/p/BumidACnOMj/

In de tweede helft van de set komen we echter in een stroomversnelling terecht. Uiterst meezingbare nummers als “If You See Her” en “The Breakup” volgen elkaar op en dan barst het feest helemaal los. Of tenminste, dat dachten we. Maar wat er gebeurt wanneer “Super Far” ingezet wordt, is ronduit magisch te noemen. Er wordt gedanst en gezongen alsof deze avond nooit tot een einde zal komen. En als we eerlijk zijn, hopen we ook met heel ons hart dat we nog een paar uur van deze band mogen genieten. Want hoe fijn alle nieuwe nummers – geïnspireerd door de breakup met popster Dua Lipa – ook klinken, blijft “Hericane” toch het absolute hoogtepunt. Muzikaal een van de interessantste tracks waarin we ruim vijf minuten meegenomen worden naar een andere wereld. 

Hoewel alles loopt als een ge-oliede machine, zien we geen robots op het podium en dat is heel erg fijn. Op de tonen van “Malibu Nights” transformeert de Orangerie in een zee van lichtjes. ‘What do you do with a broken heart’ snijdt dan toch even door merg en been. Zanger Paul Klein weet dit nummer op een ontzettend sterke, doch breekbare manier neer te zetten waardoor we de gevoelens van een gebroken hart zo mee kunnen voelen. Dat een wondermooie stilte die meer zegt dan duizend woorden, verpest wordt door iemand die het nodig vond om te gaan gillen, werd de fan niet in dank afgenomen. Al hebben ze op de eerste rij wel een hoogdag. Er werd natuurlijk veel gefilmd en dat was zanger Paul niet ontgaan, daarom nam hij een telefoon waarmee hij zichzelf een tijdje filmde, waarna hij de telefoon weer terug het publiek in gooide. Of dat goed geëindigd is, durven we niet zeggen, al denken we ook niet dat de persoon in kwestie het erg zou vinden als zijn of haar telefoon daardoor stuk is. 

https://www.instagram.com/p/BunynElB_U5/

Het publiek krijgt er niet genoeg van en al snel wordt met het catchy “Thru These Tears” de toegift ingezet. De kers op de taart is natuurlijk de klassieker – mogen we het inmiddels al zo noemen? – “ILYSB”. Even terug naar hoe het begon: Paul Jason Klein achter de toetsen en een dramatische tekst erbij. Zo hebben we het graag, want dat is uiteindelijk toch 100% LANY? Na een uitgebreide versie van “I Love You So Bad”, is de avond met ’Goodnight Moon’ op het grote scherm tot een einde gekomen, want voor wie nog niet helemaal mee was: de band heeft hun tweede album uitgeroepen als ‘the moon era’. 

Al bij al krijgen we een heel strakke set van de Amerikaanse band waarin ze nog maar eens een visitekaartje geven, ditmaal in een deluxe uitvoering. We krijgen geen grote verrassingen, maar een band die precies datgene doet waar ze goed in zijn. De uitermate herkenbare sound hebben ze al vanaf het begin te pakken. Wij weten namelijk nog steeds niet goed waarmee we dit moeten vergelijken, dus laat het ons vooral weten. Op een nieuwe Belgische show wordt het vast een tijdje wachten, festivals zitten er alvast niet in want de wereldtour met het nieuwe album Malibu Nights loopt ook tijdens onze festivalzomer gewoon door. 

Setlist: 

Thick and Thin
Good Girls
4EVER!
Yea, Babe, No Way
I Don’t Wanna Love You Anymore
Taking Me Back
Made In Hollywood
Hurts
Run
Valentine’s Day
If You See Her
The Breakup
Pink Skies
Hericane
Super Far
Malibu Nights 

Thru These Tears
ILYSB 

640 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede…
LiveRecensies

S. Carey @ Botanique (Grand Salon): Allesbehalve beangstigend

De naam S. Carey zegt misschien niet iedereen veel, maar als we er de naam Justin Vernon of Bon Iver bijhalen, dan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.