Jacle Bow is een drietal uit Bekkevoort die alternatieve rock brengt die je kan kennen van hun deelname aan ‘De Nieuwe Lichting 2015’. In deze muziekwedstrijd van Studio Brussel kwamen ze niet als winnaars uit de bus, maar toch bleven ze niet bij de pakken zitten. Meteen hierna vertrokken ze op tour in de Verenigde Staten, hierbij traden ze op op twintig verschillende plaatsen zoals in San Francisco en Portland. De jongens namen enkel hun instrumenten en hun camera mee, waarmee ze een documentaire over deze tour filmde.
Ondertussen hebben ze een wereldwijd platencontract getekend bij Warner en kwam twee jaar geleden hun debuutalbum What’s All The Mumble About uit. Van deze plaat kwamen enkele grote radiohits zoals “Suit Yourself” en “Rightless” die ondertussen helemaal plat gedraaid zijn. Na maanden van enkele previews kwam vandaag (eindelijk) hun tweede album Whatever You Might Find uit. Jacle Bow begint meteen met een rockgehalte om U tegen te zeggen, al is dit niet altijd zo het geval en daalt het regelmatig met momenten. Met dit album zijn ze zeker en vast klaar voor meer, maar of dit succesvol gaat aflopen, durven we niet met zekerheid te zeggen. Met het openingsnummer “Whatever You Might Find” laten de drie jonge heren meteen zien wat ze kunnen. Het begint niet enkel ijzersterk, maar het eindigt ook zo. Door de vele gitaar riffs, horen we meteen dat de elektrische gitaar een glansrol krijgt op dit album.
“Mysterious Guy” staat perfect als tweede nummer op hun nieuwste album. Het volgt namelijk uitstekend op het openingsnummer “Whatever You Might Find”. Het refrein is een absolute meezinger van formaat en doet ons denken aan Balthazar, wat zeker en vast een compliment is als je weet dat ze momenteel verschillende records aan het breken zijn met hun album Fever. De drie jonge heren zijn namelijk niet vergeten hoe ze een hit moeten schrijven en bewijzen dit dan ook meteen. “Mysterious Guy” is trouwens één van de previews die we al een tijdje in onze afspeellijst hebben staan. Net als “Hideaway”. Het is niet meteen de grootste hit op hun nieuw album, maar het is wel het bewijs dat Jonas Bastijns een erg goede zanger is. “Hideaway” doet ons al dromen naar een warme zomeravond waar we op een knus gezellig terrasje aan het genieten zijn van het mooie weer met dit prachtig lied op de achtergrond.
“In Time” is dan weer het tegenovergestelde van het genre wat ze normaal gezien bespelen. Het is eerder een rustig nummer, net als “Alone” en “I’m Already Gone”. Niet iets voor Jacle Bow. Als we ze een raad kunnen geven, is het om bij alternatieve rock te blijven. Ze leggen ons eerder in de knoop, dan ons te bevrijden en zelfs te bevredigen met de zwoele en sterke gitaar riffs die we normaal van hun gewoon zijn. Enkel de piano solo in “In Time” is iets dat ons oprecht raakt. Eén pluspunt, veel minpunten.
“Nothing Gets Me Excited” bevat dan weer een catchy groove en enkele mysterieuze rock riffs, maar deze maken de plaat er niet meteen beter op en maakt het ons ook niet echt excited. Het zesde nummer op Whatever You Might Find is “Run Part #1” en is toch wel één van de betere op dit album. Het begint erg mysterieus, maar bloeit als snel open naar een typisch rock ‘schijf’. De opbouw naar het refrein doet ons vanaf de eerste keer meteen erg grote ogen slagen, maar het lied ontploft pas na een kleine twee minuten. Wat we op zich niet zo erg vinden, want hierna kan je nog twee minuten los gaan, maar het had wel net dat tikkeltje sneller gemogen.
Waar “Run Part #1” eindigt, begint “Run Part #2”, het langste nummer op dit album. De trage melodie sleept verder en begint al snel te vervelen. Op het eind van de eerste minuut horen we voor het eerst een stem en een minuut later kunnen we pas spreken van een ‘versnelling’. Lang, traag, saai… Onze excuses. Met “Jump Into The Fire” eindigt de plaat dan weer zoals ze begon, met het muziekgenre waarvan we weten dat Jacle Bow op hun allerbeste is. Al neigt het op het einde eerder naar hard rock. Als we ze laten doen, dan spelen ze letterlijk alle concertzalen kapot.
Whatever You Might Find is het tweede album van Jacle Bow waarmee ze een gooi doen om verschillende deuren te open. Het album kent enkele mooie rocksongs die we zeker nog een aantal keer op de radio mogen verwachten, maar kent hier en daar toch ook dieptepunten. Als het iets steviger gaat, weten de jongens ons veel meer te overtuigen dan als ze de zachte kant opgaan. Al doet het album ons wel verlangen om in een glazen bol naar de toekomst van deze drie jonge muzikanten te zien. Zeker door de krachtige stem van Jonas en de magnifieke elektrische gitaar die toch wel de twee belangrijke hoofdschakels van dit album zijn. We zijn benieuwd naar wat de toekomst Jacle Bow zal aanbieden, maar we zijn er zeker van dat ze met dit album klaar zijn voor meer. Op 7 april stelt Jacle Bow hun nieuw album voor in Het Depot in Leuven.
Instagram | Facebook | Website
