Met de Britse jazz gaat het goed. Zo heeft de Amerikaanse tenorsaxofonist Chris Potter na enkele releases op het roemruchte ECM een verse deal met het Britse Edition Records en ligt er al een album in de winkels. Circuits bewijst dat het beide partners menens is.
Het album bruist van de energie en het leven. Na een korte, mysterieus klinkende opstap vol traag opbouwende saxofoonsounds (het met sensuele bas gekruide “Invocation”) hoor je Potter en zijn metgezellen (keyboardspeler James Francies, drummer Eric Harland en bassist Linley Marthe) zich als groep manifesteren. Zo merk je dat “Hold It” lekker los uit de pols wordt gespeeld. Misschien wel het opvallendst is hoe aan het oppervlak jazz klinkt, terwijl die in de ondergrond aangestuwd wordt door keys en een fikse portie electronics. Ook verderop blijft die fascinatie voor de versmelting van jazz en elektronica weerklinken.
Prima keuze, want op die manier krijgt Circuits meteen een heel rijke en hedendaagse sound. Goede zaak ook dat Potter en zijn crew zichzelf best veel vrijheid gunnen en experimenteren. Dat hoor je onder meer terugkomen tijdens een wat langere track zoals “The Nerve” die zelfs een wat oriëntaalse vibe heeft zonder die al te prominent te laten overheersen.
Eén van de sterktes is hoe de muzikanten een hechte eenheid vormen. Een solide working unit die geniet van de creatieve mogelijkheden. Opvallend is bijvoorbeeld “Koutomé” waarop Afrikaanse invloeden terug te vinden zijn. De afstand met een track als “Queens Of Brooklyn” kan niet groter zijn. En toch houdt de band met en rond Potter het – ondanks de insteek van vrije exploratie -allemaal strak en hecht. Bovendien wordt er gebruik gemaakt van een stoet aan instrumenten en geluiden (samplers, gitaren, klarinet,..), waardoor je met een titel als Circuits mogelijkerwijs zou kunnen denken aan wilde chaos. Dat is nochtans helemaal niet het geval.
Circuits is een strak geregisseerd album waarop de creatieve vrijheid fraai uitgebuit wordt. De groepsleden vullen elkaar knap aan waardoor er een wonderlijk geheel ontstaat. Leuk om te horen hoe Potter de bakens van de traditionele(re) jazz herijkt en opfrist. Topalbum van de Amerikaanse saxofonist én een heel grote aanwinst voor het Britse Edition Records.
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.
