AlbumsRecensies

Yak – Pursuit of Momentary Happiness (★★★★): Cynisme verbindt allesverpletterende grunge en een eigenzinnige soort rockballads

Het drietal uit Londen bracht in 2016 hun debuutplaat Alas Salvation uit, en dat was meteen een schot in de roos. De stevige, grungy rock met veel eigenheid die Yak brengt, valt al sinds hun debuut bij velen moeiteloos in de smaak. Op het nieuwe album Pursuit of Momentary Happiness vinden we echter nog meer gezichten van Yak terug. De band heeft een geheel gecreëerd waarop allesverpletterende tracks worden afgewisseld met tragere nummers die aanzetten tot slowen. De invloeden lijken van overal te komen en toch is Pursuit of Momentary Happiness een samenhangende plaat. De rode draad? Cynische teksten en veel gitaarwerk, die telkens onmiskenbare rockvibes met zich meebrengen.

De ene zijde van het album bestaat uit verschroeiende nummers. De vaart zit er steeds in en dat werkt aanstekelijk. Ook al lijkt het er aanvankelijk soms op dat de nummers gewone, in toom gehouden grunge rock zijn, vaak ontploffen ze tot heuse moshpit-waardige tracks. “Pay Off vs. The Struggle” is een dergelijk voorbeeld. We kunnen ons nu al voorstellen dat menig festivalganger met pint in de hand de ‘Get off my back!’ meebrult. Anthems schreeuwen onder begeleiding van stevig gitaarwerk, we hebben niets liever dan dergelijke scenario’s. Ook “Blinded By The Lies” is een knaller van een nummer, met een uiterst meebrulbaar refrein. De teksten zijn tussenin geschreeuwd en gezongen en dat maakt het enkel krachtiger.

Yak waagt zich aan leuke extra’s die de grunge-sfeer aanvullen. Het drietal durft experimenteren en afwijken van de standaard, wat hen zo uniek maakt. Hier en daar sijpelen er licht psychedelische elementen door. Op de eerder gereleasete single “Bellyache” is dat bijvoorbeeld het geval. Fluit-klanken zorgen voor een originele toets en er komen zelfs blazers bij kijken, die nóg een extra dimensie aan het nummer geven. Dat is niet de enige plaats op het album waar blazers terugkomen. Zo heeft “Interlude” daardoor zelfs haast epische jazz-vibes. Meent Yak dit? Jazeker! Werkt dit? Jazeker!!! Steeds blijft distorted gitaarwerk aanwezig die er weer een Yak-draai aan geeft. De band blijft zichzelf terwijl ze experimenteren.

De andere zijde van de plaat bestaat uit rockballads, of toch zoiets achtigs. De tragere, aangenaam klinkende nummertjes zijn heel toegankelijk en maken zelfs slowen perfect mogelijk. Verwacht geen zeemzoete romantiek, want daar houdt Yak zich niet mee bezig. Nog steeds staan gitaren centraal, zijn er telkens wel uitspattingen vol energie die de rust verbreken, en vooral zijn de teksten uiterst cynisch. Zo klinkt titeltrack “Pursuit of Momentary Happiness” wel als een lieflijk dingetje, maar is ‘Are you tired of being pissed and confused, vaguely amused?’ de openingszin ervan. Dat contrast wordt goed uitgespeeld en werkt fascinerend. Hetzelfde doet Yak op “Words Fail Me”. Wat een opening: de overdonderende blazers scheppen een gelukzalige sfeer, maar je raadt het al. Al gauw merken we dat het nummer in werkelijkheid een emotionele jammerklacht is.

Het is duidelijk: Pursuit of Momentary Happiness is een veelzijdig album. Verschroeiende nummers met ware moshpit-momenten worden aangevuld met tragere, cynische rock. Soms zet Yak gewaagde stappen en wordt er geëxperimenteerd door de grenzen van verschillende genres op te zoeken, en die natuurlijk vervolgens roekeloos te overschrijden. Dat betekent niet dat Yak zijn eigenheid verliest. In tegendeel, de eigenheid van het drietal wordt hierdoor net extra in de verf zet. Ze tonen aan dat ze durven, en intussen blijven ze gitaarminded en verdrinken ze in cynisme.

In maart en april tourt Yak in het Verenigd Koninkrijk. Wij hopen mee op de aankondiging van Europese tourdata!

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Yak - "Am I A Good Man"

Het Britse drietal Yak heeft in hun vijf jarige existentie al heel woelige waters door zwommen, maar ze staan er opnieuw met…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Yak - "White Male Carnivore"

Het debuut van Yak sloeg in 2016 in als een bom. Stevige noise rock dat nergens voor terugdeinsde was het motto. Sindsdien…
Nieuwe singles

Het elftal van het jaar 2016 volgens Tijs Delacroix

Gromgromgrom, de buik van de Tijsbeer is momenteel nog een waslijst aan concertervaringen uit 2016 aan het verteren. Op zoek naar muzikale honing betrad…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.