LiveRecensies

Kakkmaddafakka @ Het Depot: Alleen maar intelligente mensen

Kakkmaddafakka staat voor energie en vrolijkheid. De indie band uit Noorwegen bracht al vier albums uit en komt in maart met een vijfde exemplaar. Het was alweer van 2012 geleden dat de band ons land aandeed, en dat Het Depot goed gevuld was voor de groep, bleek een understatement. We werden warm gemaakt voor de nieuwe plaat, en het werd heel heet, want in Het Depot werden we gebombardeerd met leuke riffs, grappige dansmoves en frappante bindteksten. De olijke jongens hadden er duidelijk zin en zo was ook iedereen van begin tot eind mee in het verhaal.

We begonnen de avond met voorprogramma Statue. Deze zeskoppige Belgische band heeft een opvallende sound. Al hun nummers zijn instrumentaal en zitten vol originele elementen. De muzikanten hebben duidelijk oog voor detail en weten waar ze mee bezig zijn, want de nummers klinken nooit gezocht. Altijd komt er een nieuwe dynamiek binnen in de songs die lang uitgesponnen worden en telkens nieuwe elementen in zich hebben. Statue stond er en speelde een enorm strakke set —strakker dan Kakkmaddafakka. Binnenkort geen voorprogramma meer als je het ons vraagt!

De set van Kakkmaddafakka begon met een epische intro. De ‘Champions League anthem’ werd afgespeeld en de spanning steeg merkbaar. Een show op niveau van Champions League werd het niet, maar plezier dat had iedereen. Na dat hele theatrale gebeuren kwamen de mannen van Kakkmaddafakka heel speels op. Meteen werd duidelijk waar het op staat. Het werd een avond vol dansen zonder jezelf te serieus te nemen, want dat deed de band klaarblijkelijk ook niet. Het waren niet enkel hun grappige dansbewegingen en energieke rondgedartel op het podium die een glimlach op je gezicht toverden, want ook de vrolijke, aanstekelijke riffs van de eerste nummers zorgden meteen voor energie in de zaal. De vele uitgelaten ‘oohhs’ (bijvoorbeeld in “Someone New”) of andere uitroepen (zoals in de strofes van “Hillside”) deden perfect hun werk. Ze fleurden de nummers op en maakten dat je meteen in vorm was om een dansje te placeren.

Ook tussen de nummers door bleef de sfeer optimaal. Bindteksten die eerder bindgedachtenspinsels waren, werkten entertainend. Van de vaststelling dat België toch wel complex is voor hoe klein het landje is naar verhalen over hoe Leuven mooi werd bevonden vanuit de zetel via Google Street View: het passeerde allemaal de revue. Herhaaldelijk werd verwezen naar hoe intelligent we zijn omdat we naar hun concert komen en naar de intelligentie van de band zelf. ‘Thanks for being so intelligent!’, kregen we naar ons toegeroepen, en het was allemaal goed en collectief dansten we verder.

Plezant dus, maar wanneer we verder kijken dan de lol die we allemaal getrapt hebben, moeten wel enkele essentiële opmerkingen gemaakt worden. Meer dan eens was de zang niet sterk en dat viel zeker op in de tragere nummers. Maar op het moment zelf is het moeilijk om daarover te struikelen omdat iedereen opgaat in een luchtige, pretentieloze sfeer. Ook de gitaarsolo’s waren in wezen niet zo wonderbaarlijk als de reactie van de meerderheid van het publiek zou impliceren. In tegendeel, vaak waren ze eigenlijk megasimpel en niet eens een meerwaarde. Gelukkig was een constante doorheen de hele avond dat de bassist en drummer strak speelden. De energie en vaart bleven erin, en dat is het voornaamste voor Kakkmaddafakka.

Kakkmaddafakka bezit ook het talent om met vijf verschillende zangers te werken. Zo kan de één al eens rust krijgen tijdens een bepaald nummer. Hierdoor krijg je een extra dynamiek in de set, want zo lijkt het alsof er verschillende bands op het podium staan. Tijdens “Hillside” neemt de drummer bijvoorbeeld de stem voor zijn rekening, heel fijn zo blijkt achteraf, want het wordt één van de meest dromerige songs uit de set. Als de ‘frontman’ de stem voor zijn rekening neemt, kunnen we soms niet anders dan denken aan Jay Vleugels, zeker als hij op een bepaald moment zijn hemdje losscheurt en verder gaat in bloot bovenlijf. Allemaal heel kitscherig en fout, maar tegelijk past het perfect in het verhaal dat Kakkmaddafakka hier probeert te vertellen.

De hele rit lang zat Kakkmaddafakka in de hoogste versnelling. Dat hoeft niet te verbazen, want de setlist barstte van de uptempo en vrolijke songs. Wanneer meezinger “Is She” aan de beurt was en daar meteen de ultieme meedanser “Heidelberg” op volgde, hadden we het gevoel dat de hele zaal verkocht was. Dat het vooral de bedoeling was om lol te trappen, werd opnieuw in de verf gezet in de encore, want Kakkmaddafakka bracht niets minder dan een cover van “Bailando” van Paradisio. Geen seconde twijfelde iemand eraan of dat wel nodig was. Alles kan, alles mag! Wanneer we eigenlijk dachten dat het erop zat, werd “Forever Alone” ingezet op rustige manier. Natuurlijk ontplooide het tot een laatste feestnummer en ging de zaal een laatste keer uit de bol.

Ondanks dat de uitvoering van Kakkmaddafakka zeker niet perfect was en het voorprogramma Statue op dat vlak veel beter scoorde, wisten beide bands te overtuigen. Lol trappen stond centraal bij Kakkmaddafakka en dat lukte moeiteloos. We zijn er dan ook van overtuigd dat iedereen in de zaal met een gelukzalig gevoel naar huis ging. Dat kan bijna niet anders, want op het einde zat letterlijk iedereen zijn beste dansmoves boven te halen. De band vuurde vrolijkheid en energie op ons af en van begin tot eind werkte dit aanstekelijk, zoveel was duidelijk.

 

Setlist:

Intro
Touching
Galapagos
Neighbourhood
Someone New
Young
Lilae
ÅÅÅ
Young You
The Rest
Is She
Heidelberg
May God
Hillside
Runaway Girl
Your Girl
Restless

Naked Blue
Cover: Bailando
Forever Alone

Related posts
LiveRecensies

Het Zesde Metaal @ Het Depot: Knuffel van gitaren

Begin dit jaar bracht Het Zesde Metaal een zesde album uit; een album dat ze liever niet hoefden te maken. Het Langste…
LiveRecensies

Béla Fleck's Bluegrass Heart @ Het Depot: Epische bluegrass gebracht door rasmuzikanten

Wie afgelopen zondag naar de Grammy’s keek, zag daar As We Speak van Béla Fleck samen met Zakir Hussain, Edgar Meyer en Rakesh…
InstagramLiveRecensies

Sound Track 2023: Finale Vlaams-Brabant @ Het Depot (Leuven)

Het is nu al het derde keer dat VI.BE en de livesector in Vlaanderen Sound Track organiseren, een kansenparcours waarbij in alle…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.