The Japanese House @ Trix Bar: Losbol met breekbare gitaren

Anderhalf jaar geleden stond ze op exact dezelfde plek. En net als toen sloeg The Japanese House er net niet in de kleinste zaal van concertzaal Trix uit te verkopen. Maar dat liet ze niet aan haar hart komen. Nog beter: de Britse maakte gretig gebruik van de kleine afstand tot haar publiek en trakteerde de aanwezigen op een gevarieerde set met hier en daar nieuwe songs, zweverige gitaren en een hoop speelse blikken.

Het voorprogramma was voor het Gentse vijftal Pavlove. De band brengt een mix tussen Tame Impala en Vampire Weekend. Hun vibe is die van zon, zee, strand en een dozijn palmbomen. De ’60 vibes deden de zaal goed heen en weer wiegen en de afwisseling tussen diepe mannenstem en hese vrouwenstem werkte aanstekelijk. “Give Me All You’ve Got” was dan ook een schot in de roos op het einde van de set. Een gouden tip: laat de muziek voor zich spreken, gebruik je podiumtijd niet als een extra Facebook-kanaal. De vroege vogels die jullie daadwerkelijk interessant genoeg vinden, zullen jullie wel gaan google’n achteraf. De rest van de zaal haakt alleen maar verder af bij overbodige promotie.

The Japanese House, ofte Amber Bain, keek anderhalf jaar geleden vooral naar haar schoenen toen ze op het podium van de Trix stond. Ditmaal had ze zichzelf moed ingedronken en nam ze die ook in de vorm van een paar glaasjes rode wijn het podium op. Bijgevolg stond er een losbol op het podium die het ene nummer speelse lachjes uitdeelde en dan weer in haar schulp kroop om ingetogen haar gevoelige songs een plaats te geven. Op 1 maart verschijnt de langverwachte debuutplaat van Bain en in een knusse net-niet-uitverkochte Bar van Trix laat ze horen wat we kunnen verwachten.

De set begint met oude bekende “Face Like Thunder”. Amber loopt het podium op en haar bleke gezicht kleurt meteen blauw, ideaal voor wat komen zou. Maar “Cool Blue” klinkt allesbehalve blue. Op het podium wordt Amber bijgestaan door een drummer die uitmuntend werk levert, een vrouwelijke en even blonde toetseniste en een bassist die net een standbeeld lijkt, maar perfect in harmonie kan zingen met zijn twee collega’s. De sfeer verandert echter na de eerste songs. Met “Swim Against The Tide” en “Somebody You Found” neemt de gitaar van Amber de hoofdrol en linkshandig betekent zeker niet onhandig! Het getokkel tussendoor klinkt scherp op de zweverige synths, de stem van Amber als een dun dekentje erover heen. Net niet warm genoeg voor een regenachtige winteravond.

Het gebruikelijke gemompel van Bain heeft de afgelopen jaren plaatsgeruimd voor een pakkende podiumpresence. Af en toe met het hoofd schudden, steelse blikken uitwisselen met fans, hier en daar eens lachen, Amber weet haar publiek te bespelen. En ook de inleving gaat er op vooruit. Dat mag ook wel, want de lyrics zijn niet van de poes: ‘I’m not someone that you come looking for/I’m just somebody you found’. Ook gloednieuw nummer “You Seemed So Happy” klinkt buitengewoon vrolijk voor Amber’s doen. Maar de tekst heeft een andere agenda. Echt oprecht wordt het met “Lilo”. Het nummer over haar meest recente break-up lijkt ook live nog z’n naweeën te hebben. Of was dat de rode wijn die wat oprechte gevoelens losweekte?

Het tempo wordt terug opgepikt met “Follow My Girl”, een groovy nummer dat de bar doet dansen. Maar dan valt de set stil met “Still” en “Teeth”. De twee classics vervelen snel en zelfs een goeie gitaarsolo kan hen niet interessant genoeg maken. Het huzarenstukje van de drummer tijdens “Good Side In” redt het rommelige lied en de rest van de set. Maar “Saw You In a Dream” wordt dan jammer genoeg weer in een akoestische versie (lees: zonder peper) gebracht. De finale wordt ingezet met een bombastische intro voor “Maybe You’re The Reason”. Stroboscopisch licht en een hoop kabaal leiden de nieuwste single in. De rode wijn is ondertussen tot in de bleke wangen van Amber gestegen die gewillig meedanst met een big smile.

Net voor het einde kalmeert The Japanese House zichzelf met “Leon”. Plots is de jonge blonde losbol terug de ingetogen Amber die met extra veel gevoel haar songs wilt overbrengen. Ze bedankt iedereen die meezingt nogmaals en stelt gerust: ‘bij deze laatste mag je ook meezingen’. En dan vergeet Amber om zelf de micro te nemen tijdens “Clean”. De backing track die bij elk nummer loopt, neemt het opnieuw even over. Net zoals die ook voor wat extra gitaren zorgde doorheen de avond. Over-geproducete songs zijn dan ook niet het makkelijkste om live te brengen met vier muzikanten. Toch deed The Japanese House dat met verve, mede dankzij haar warme stem, innemende persoonlijkheid, de harmonie met haar drie bandleden en flirterige gitaarsolo’s die allemaal niet zouden werken vanop een backing track.

Fan van de foto’s? Nog meer foto’s van de show zijn op onze Instagram te vinden. Allen daarheen!

Setlist:

Face Like Thunder
Cool Blue
Swim Against The Tide
Somebody You Found
You Seemed So Happy
Lilo
Follow My Girl
Still
Teeth
Good Side In
Saw You In A Dream
Intro
Maybe You’re The Reason
Leon
Clean