© CPU – Joost Van Hoey
The Kooks kreeg gisteravond de eer om de spreekwoordelijke vlam in The Flame aan te steken. De Brightonse band speelde in de tent op de eerste van zes concertavonden, en deed dat ten voordele van vzw Bas, stoere strijder . Met wereldhits als “Naive”, “She Moves In Her Own Way” en “Junk Of The Heart (Happy)” hoeft het niet te verbazen dat kaartjes over de digitale toonbank vlogen, en het concert in een mum van tijd uitverkocht was. Na hun set op Rock Werchter eerder dit jaar, heeft de band intussen een nieuw album getiteld Let’s Go Sunshine om onder de arm te nemen, en dus waren we benieuwd naar de gelijkenissen en verschillen met hun concert van afgelopen zomer.
De temperatuur in The Flame steeg al naar ongekende hoogtes, nog voor er muzikanten ten tonele verschenen. De warmtekanonnen waren zeer ijverig, en zo was ook The Kooks van de eerste tot de laatste minuut. Binnenkomen deden de Britten met de combo “Eddie’s Gun” en “Always Where I Need To Be”, en dat deden ze met de aanstekelijkheid van een lucifer van een verdomd goed merk. Het was meteen duidelijk: The Kooks is zo’n band die een knusse tent als The Flame (don’t say it) in vuur en vlam kan zetten (oh well…). Wat spijtig genoeg ook meteen duidelijk werd, was het feit dat het enthousiasme van The Kooks in schril contrast stond met dat van een groot deel van de tent.
© CPU – Joost Van Hoey
Voor liedjes als “She Moves In Her Own Way” is men ooit knusse tenten als The Flame beginnen maken, en de band bevestigde het idee van de uitvinder ervan met verve. “She came to my show just to hear about my day.”. Een mens zou voor minder goesting krijgen om verliefd te worden. De cuteness overload haalt het hier voor ons duidelijk van de meligheid, maar dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn. Ja, The Kooks schrijft al jaar en dag luchtige liefdesliedjes, maar de muzikaliteit van de band hoeft hier zelden of nooit onder te lijden. “Sweet Emotion” bevestigt de Brightonezen daarin, want naast de tekst valt vooral het samenspel tussen de heren op. Ook de zanglijnen die Luke Pritchard hier, maar eigenlijk tijdens de hele set, uit zijn strot duwt, klinken bijna zoals ze dat op plaat doen.
Even verder in de set klonk het anders al zeer dansbare “Westside” zo mogelijk nóg dansbaarder. Aangezien niet iedereen in The Flame dit op dat moment door had, begon Pritchard dan maar zelf voor te tonen wat hij de volle 1 200 toeschouwers graag had zien doen. “Come on, it’s Christmas!”; besloot de man, waarmee hij doelde op extra geldelijke giften voor vzw Bas, maar ook ergens een donatie in enthousiasme aanmoedigde. Hierna werd “Pamela” ingezet: voor deze beer, die het laatste album om onbekende redenen liever links liet liggen, dé ontdekking van de set. Heerlijk uptempo nummer dat terug wat schwung in de set bracht, wat duidelijk werd geapprecieerd door het publiek. ‘Quite hard drumming’, dat ook, aldus de band.
© CPU – Joost Van Hoey
Het publiek kreeg als nagerecht van de zeer geslaagde set nog wereldhit “Naive” voorgeschoteld, en toen werd plots duidelijk dat de hele tent op zijn minst al eens van The Kooks had gehoord. Ach wat, waar het gisteravond écht om draaide was het steunen van het goede doel, en met een extra ruggensteuntje van 20 000 euro kan besloten worden dat de avond op het allerbelangrijkste vlak meer dan geslaagd was. Daarnaast wist de band een leuke en verfijnd uitgevoerde set te brengen, met een mooie balans tussen het beste wat het heden en het verleden te bieden hebben. Ook verdienen de geluidstechnici een pluim op hun hoed voor hun aandeel in het puike geluid dat uit de luidsprekers kwam. Alle aanwezigen konden dus met een warm gevoel de tent verlaten, om met een serieuze portie voldoening een van de langste nachten van het jaar te trotseren.
Wie wil kan het concert hier (nog eens her)beleven.
Setlist:
Eddie’s Gun
Always Where I Need To Be
Bad Habit
All The Time
She Moves In Her Own Way
Sweet Emotion
Four Leaf Clover
Ooh La
Chicken Bone
Westside
Pamela
Junk Of The Heart (Happy)
Seaside
No Pressure
Naive
