‘Fluitjespunk’, ‘rammelrock’ of simpelweg ‘garage’, het zijn maar enkele koosnaampjes voor de scene die al enkele jaren aan de gang is in de Belgische underground. De garagerock-revival, aangestuurd door vaandeldragers als Double Veterans, The Glücks en Equal Idiots, vindt langzaam maar zeker zijn weg naar populairdere podia. Roda Lits, een relatieve nieuweling uit de stal van Belly Button Records, heeft met Common Specimen/Indoor Mold de rauwe paardenkracht in huis om hetzelfde te gaan doen. Het album ademt power, fun en vooral veel goesting, een explosieve cocktail die je van je sokken blaast. Alsof je winterbarbecue net in de fik gevlogen is en je alleen maar ‘woohoooow’ kan roepen.
Roda Lits stelde zich in 2017 voor aan de wereld met haar debuut-EP. Zelf beschrijven ze hun sound graag als ‘heavy garage’ of ‘fuzzed out rock & roll’, en het is net die sound die nu verder echoot op hun eerste volwaardige album Common Specimen/Indoor Mold. Het lijkt een verlengstuk van hoe we hen live al leerden kennen: zweten, zweten, en nog eens zweten. Daarnaast nog dit leuke detail: het volledige album is opgenomen op tape, en het warme lo-fi-gevoel dat dat met zich meebrengt is alomtegenwoordig op de plaat.
Openen wordt er gedaan met “Change”. Alle registers worden meteen vol open getrokken, en het fuzzpedaal vindt dat het te weinig betaald krijgt voor de overuren dat het hier doet. Er wordt gelukkig een beetje afgeremd op “Normal Guy”, eerder gereleased als single en met een uitgesproken losbandige 60’s-touch. “Burnt by The Sunshine” neemt ons dan weer even mee terug naar een tijd waarin de zon nog scheen en blijkt een verrassend dansbaar nummer waar de scherpe kantjes met veel plezier aan gelaten zijn.
Ben je echter op zoek naar dat ene nummer dat zich volledig de stratosfeer in beukt, dan volgt met “Lying” de hoofdprijs. Een fuzz-explosie vol in je gezicht wordt het, nog geen drie minuten lang, waarbij meer energie vrijkomt dan Doel 1 de voorbije maand heeft geproduceerd. Ook “What You Want” stelt niet teleur en experimenteert tussen alle noise een beetje met psychedelische invloed naar het einde van het nummer toe, waar het naadloos overloopt in “Make It”. Het is een klassiek voorbeeld van ‘Als het goed is, waarom doen we het dan niet gewoon nog eens?’, gezien “Make It” aanvoelt als een perfect verlengstuk van zijn voorganger. Afsluiten doet de band met “Honest Alround”. De rode lantaarn van het album is één van de meer dynamische nummers waar het contrast luid-stil en chaos-helderheid een aangename afwisseling vormt met de permanente explosiviteit van ervoor.
Common Specimen/Indoor Mold is een compacte plaat vol power waarop we daarnaast twee uitersten van Roda Lits terug vinden in “Lying” en “Normal Guy”. Alles wat er tussen ligt klinkt fris, ongetemd, en nooit vervelend. Het is een groep die bewijst dat ‘the good stuff’ ook wel eens recht uit de kelder kan komen.
