CHVRCHES @ Ancienne Belgique (AB): Glitterfee in een beatsparadijs

Langzaam maar zeker begint Chvrches een band te worden die door iedereen geliefd is. In de Ancienne Belgique was dat niet anders want hoewel de show niet uitverkocht was, bleek er toch veel volk afgezakt voor de band uit Glasgow. Chvrches stelde er de derde plaat Love Is Dead voor en deed dat met heel wat spektakel. Een leuke lichtshow, een enthousiaste frontvrouw en heel wat dansbare muziek gaven veel mensen een fijne avond, al mocht dat laatste toch soms wat minder zijn.

Openen mocht Let’s Eat Grandma, een experimentele band die we niet direct bij Chvrches zouden plaatsen. Toch was dat idee niet zo gek, want de groep speelde heel wat dansbare poppy muziek. Hun experimentele roots vergaten ze weliswaar niet want het begon al meteen heel luguber met het angstaanjagende “Hot Pink”. Harde beats maakten ons direct wakker en wij niet alleen. De volledige zaal bleef een halfuur aandachtig kijken naar de twee jongedames. Het was een voorprogramma dat bleef boeien, mede door het jeugdig enthousiasme en de veelzijdige instrumentaliteit. Zo speelden ze blokfluit, saxofoon, synths en gitaar. Al die boeiende extra’s gaven dit voorprogramma een zekere eigenzinnigheid en net dat zorgde ervoor dat iedereen bleef kijken. Dat ze fans gewonnen hebben, is een zekerheid.

Met heel wat bombast en licht gaat de show van Chvrches van start. Eerst krijgen we enkele flitsende witte lichten en een intro zonder band, waarna de bandleden het podium betreden en er meteen strak van start wordt gegaan met “Get Out”. Eerst is de stem Lauren Mayberry nog wat onzeker, maar langzaam komt die er wel door. We komen later nog te weten dat deze onzekerheid te wijten is aan het feit dat ze een voedselvergiftiging had twee dagen geleden. Een dag op de pot zorgde er wel voor dat ze vandaag energiek op het podium kon staan.

Die energie straalde zich ook af op het publiek dat vanaf het begin mee was met wat de band deed. Ze dansten, sprongen en zongen mee met wat Mayberry hun serveerde. En toen ze haar verhaal deed, werd nog eens goed gelachen ook. Haar schattig overkomen doet ook al veel, maar ze heeft een klok van een stem en die gebruikt ze goed. Toch hoorden we soms dat er wat backtrack opdook of veel reverb op de stem zat en dat is jammer. Ze kan het namelijk heel goed, maar dit is een beetje overbodig.

Een tweede kritiek punt in de show was Martin Doherty. Achter zijn synths levert hij puik werk en zijn backing vocals zijn uitmuntend, maar als frontman zou hij zijn droom beter opbergen. Bij “Gods Plan” en “Under The Tide” nam hij namelijk het voortouw en dat deed de show niet veel goeds. Zijn stem was erbarmelijk en de muziek bleek vooral te boeien wanneer de beats invielen. Zelf kon hij eigenlijk heel weinig bijdragen en die twee songs in de set bleken een grote misstap te zijn.

De beats zijn wel een constante doorheen de set, want telkens wanneer de show heel saai begint te worden, gooien ze er een keiharde beat tegenaan. We stelden ons af en toe te vraag of we niet op Tomorrowland waren, maar niets bleek minder waar, hier waren wel degelijk instrumenten. Zo kregen we af en toe een gitaar geserveerd en deed de drummer zijn werk uitstekend. Toch kunnen we enkel concluderen dat de nieuwe nummers van de band moeten onderdoen voor ouder werk. Een song zoals “Miracle” heeft iets te veel ‘Coldplay’ gehalte en is gemaakt voor stadia, maar voor een band als Chvrches klinkt dit toch allemaal te plat.

Een goed evenwicht tussen al die songs zorgde er wel voor dat we hier niet al te veel last van ondervonden. Een nummer zoals “Really Gone” brak de set wel, maar dat waren vooral uitzonderingen. De band wist wel te boeien door een fascinerend lichtspektakel te serveren en vooral heel down to earth te blijven. Soms iets te veel ingestudeerde danspasjes, maar daar stoorden we ons niet aan. Op het einde ging de set nog in stijgende lijn met “Recover” waarbij de stem van Mayberry alles leek aan te kunnen en “Leave A Trace” dat erg aanstekelijk overkwam.

Chvrches bracht nog twee bisnummers ‘omdat we anders kwaad zouden zijn’. En bleek hiermee ook een leuk einde te breien aan een fijne set. Hoewel we soms iets te veel kregen (zie te veel beats en te zwaar over the top), wist de set ons wel te boeien door een fascinerende lichtshow en vooral een heel kwieke Mayberry. Ze is niet meer het verlegen meisje van weleer, maar een echte frontvrouw en zo maakt ze de shows van Chvrches heel aangenaam om te bekijken. Boeiend blijft het zeker, al zou het muzikaal net iets minder plat mogen. Tips voor de toekomst dus.

Setlist:

Get Out
Bury It
Gun
We Sink
Graffiti
Graves
Gods Plan
Under The Tide
Miracle
Science/Visions
Really Gone
Deliverance
Forever
Recover
Leave A Trace
Clearest Blue

Mother We Share
Never Say Die