© CPU – Bert Savels
Met een nieuwe plaat op zak, was het voor Kurt Vile niet erg moeilijk om de Ancienne Belgique uit te verkopen. De set bestond voor het merendeel dan ook uit nummers uit Bottle It In en dat resulteerde in heel wat lange gitaarsolo’s en stevige uithalen. In een uur en een half wist Kurt Vile wel een goeie doorsnee te geven van waar hij voor staat. Laidback gitaarmuziek met een grote focus op het instrumentale en vooral heel wat americana invloeden. Het publiek keek en keurde alles goed.
Openen mochten Meg Baird & Mary Lattimore. Het duo brengt begin november samen een eerste plaat uit en daar mochten we nu al van genieten. Lattimore laat haar harp vooral de sfeer bepalen terwijl Baird met haar gitaar en stem de rest van de zachte muziek van wat sfeer voorziet. Die sfeer bleek vooral heel zacht en na een kwartier verdween de concentratie bij het publiek ook. Jammer, want we kunnen onze voorstellen dat deze breekbare muziek wel goed tot zijn recht komt in een klein, gezellig zaaltje.
© CPU – Bert Savels
Met het haar voor zijn ogen komt Kurt Vile samen met zijn Violaters het podium op en gaat hij meteen van start met het sfeervolle “Loading Zones”. Een deel van het publiek smijt zich al meteen en zingt de longen uit het lijf. Dit zal niet meer verdwijnen en er voor zorgen dat de sfeer constant goed blijft. De rest van de zaal blijft voornamelijk gemoedelijk luisteren, en dat lijkt ook terecht, want echt hard of strak gaat Kurt Vile nooit te keer.
Hij heeft natuurlijk wel enkele up tempo nummers en die blijken ook voor het meeste enthousiasme te kunnen zorgen. Enerzijds is dat door de simpele akkoorden die aangevuld worden met een gitaarsolo van Vile, maar anderzijds is dat ook te danken aan de belichting op het podium die dan altijd iets frisser oogt. Denk hierbij voornamelijk aan nummers zoals “Yeah Bones” en “Wild Imagination”, die met de akoestische gitaar voor een zacht, gelukzalig momentje zorgden.
Maar het waren niet enkel de akoestische songs die tot de verbeelding spraken. Vile heeft ook echte rockanthems in zijn arsenaal zitten. “KV Crimes” bijvoorbeeld kon evengoed door een Neil Young geschreven zijn. Kurt Vile schuwt zijn invloeden ook niet, want op het einde covert hij Bruce Springsteen’s “Downbound Train”, een nummer dat perfect in de set paste en eigenlijk een leuke apotheose vormde voor de gehele set.
© CPU – Bert Savels
Hoewel Kurt Vile zich vooral liet leiden door gitaren, waren er ook subtiele extra’s te vinden in de muziek. Zo doken er in het geheel hier en daar synths op en dat gaf de repetieve sound van de band een veel voller geluid. Het zijn ook duidelijk dat soort nummers die het publiek het meest wist te appreciëren. Ze hebben namelijk een erg aanstekelijke vibe, iets wat meteen blijft hangen. Dankzij de repetitieve sound in de muziek, gingen de fans ook nu en dan aan het dansen.
Toch waren het vooral de solo’s van Vile zelf die zegevierden. Die waren niet enkel een streling voor het oog, maar ook voor het oor. Je kon genieten en langzaam wegdromen. Daar lag helaas ook het minpuntje in de set van Vile. Soms verliest hij zich iets te veel in die solo’s waardoor nummers iets te lang worden uitgesponnen. Het gevolg was dan ook dat enkele nummers uit de set moesten, ze geen tijd hadden om na de reguliere set in de coulissen te verdwijnen en ze “Pretty Pimpin” gewoon in de reguliere set smeten. Het laatst genoemde nummer was trouwens ook het nummer dat op het meest enthousiasme kon rekenen.
© CPU – Bert Savels
Kurt Vile is duidelijk een uitstekend muzikant en dat spreidde hij ook tentoon in de Ancienne Belgique. Zijn nieuwe plaat is een perfect evenwicht tussen hard en zacht, en dat was tijdens zijn show niet anders. Nu eens zweverig, dan eens straight in the face. Alles wat Vile deed kwam wel aan, maar het was bij momenten soms iets te veel. Hij had evengoed wat meer nummers kunnen spelen en zich minder laten gaan op zijn instrument. Nu, het heeft allemaal zijn charmes en we zijn er zeker van dat Kurt Vile weet waar hij mee bezig is. Het werd nooit saai, en dat is ook iets wat best belangrijk is.
Setlist:
Loading Zones
Jesus Fever
Bassackwards
Outlaw
Cold Wind Blows
Girl Called Alex
Peeping Tomboy
Yeah Bones
Wakin’ On A Pretty Daze
KV Krimes
Check Baby
Skinny Mini
Wild Imagination
Pretty Pimpin’
Downbound Train (Bruce Springsteen Cover)
