‘We want to say hi to some old friends. We want to say hi to our new friends’. Khruangbin – ‘it means airplane’ – landde in 2016 voor het eerst op Belgische bodem. Een succesvolle tweede plaat, Con Todo El Mundo, en een tweede doortocht later heeft de band er inderdaad heel wat nieuwe vrienden bij. Bassiste Laura Lee, gitarist Mark Speer en drummer Donald Johnson werden door een uitverkochte Botanique als helden onthaald. Ze brachten een gestileerde show met zowel oude als nieuwe nummers.
Het trio uit Texas laat liever de muziek spreken dan zelf het woord te nemen. Pas na een viertal nummers – waaronder het wondermooie “Cómo Me Quieres” – richt Speer zich voor het eerst tot het publiek. Tegen dan zit de sfeer er al goed in. Aanvankelijk speelt Khruangbin eerder ingetogen. Na verloop van tijd imponeert Speer vaker met enkele impressionante solo’s waar wij maar niet genoeg van krijgen. Hij gaat hiervoor meer dan eens door zijn knieën – tot grote vreugde van het publiek.
‘The Universe Smiles Upon You en Con Todo El Mundo waren doordrenkt van Thaïse, Midden-Oosterse en ook Spaanse invloeden. Het duurt dan ook niet lang voor wij buiten de herfst vergeten en de zon terug op ons gezicht voelen. Maar de band komt deze avond ook verrassend uit de hoek: het funky “Evan Finds The Third Room” krijgt zowaar een eightiesgroove en mondt uit in een heuse medley. Op het einde van de set weeft Speer ook nog een vleugje van The Shadow’s “Apache” door “Maria También”. Het staat haar goed.
Maar ook visueel valt er heel wat te beleven. Waar de Texanen in het begin vooral mysterieus vanonder hun kenmerkende Cleopatra-kapsel het publiek inkijken – vooral Speer excelleert hierin – gebeurt er naarmate de set vordert steeds meer op het podium: hoe Speer en Lee elk met iemand uit het publiek gaan toosten, hun kronkelende slangenbewegingen, de telefoon die wordt bovengehaald in “Evan Finds The Third Room”, de discobalverlichting. Hier is duidelijk goed over nagedacht.
Wat is het trouwens goed vertoeven in het gezelschap van Khruangbin. Donald Johnson combineert zijn drumwerk al eens met het bedienen van synths, gitarenvirtuoos Mark Speer mist de ganse avond geen enkele noot en Laura Lee tovert met baslijnen. Nu eens opzwepend, dan weer gevoelig. Haar glitterlippenstift flikkert in het licht. Opvallend is ook hoe goed het trio op elkaar is ingespeeld – getuige daarvan zijn de plotse tempowisselingen. En op een soms wat verveeld kijkende Johnson na, lijken ze zich ook echt te amuseren op het podium. Aanstekelijk.
Voor de bisnummers wordt een heuse vleugelpiano onthuld waar Johnson even later achter plaatsneemt. Van een verrassende wending gesproken. Hij speelt een – ietwat stuntelige – aanloop naar een tedere en ingetogen versie van “White Gloves”. Eindigen doet Khruangbin met een lang uitgesponnen “(People Everywhere) Still Alive”. Door hun oude hits met nieuw werk te verweven hield de band iedereen tevreden. Met hun medley bewezen ze ook nog verrassend uit de hoek te kunnen komen. Wij gingen alvast dansend naar huis
Wie weet speelt Khruangbin binnenkort opnieuw in België.
Setlist
Bin Bin
Infamous Bill
August 12
Cómo Me Quieres
Friday Morning
Dern Kala
August 10
Mr. White
Two Fish and an Elephant
Lady and Man
Evan Finds The Third Room
Medley
Maria También
Bis
White Gloves
?
People Everywhere (Still Alive)
