© CPU – Bert Savels
Whole Lotta Love voor de jongens van Greta Van Fleet. Veel ellenlange gitaarsolo’s zwepen het publiek op waardoor de Amerikaanse rockband de AB de hele avond draagt. Ondanks dat Greta Van Fleet nog maar enkele jaren bezig is, lijkt het alsof ze al decennia in het vak zitten en tot de top behoren.
Anderhalf jaar geleden brachten de jongens van Greta Van Fleet hun eerste single uit, “Highway Tune”. Sindsdien ging het allemaal zeer snel snel voor de gebroeders Kiszka en hun vriend Danny Wagner. Dit jaar trokken ze met twee EP’s verschillende keren de wereld rond. In maart stonden ze onder andere in de AB Club en gisteren al in de grote zaal. Het optreden was al maanden uitverkocht, maar voor wie er niet bij kon zijn: op 28 februari staat Greta Van Fleet in de Lotto Arena. Daar zal de focus meer op Anthem Of A Peaceful Army liggen, het album dat vorige week uitkwam.
© CPU – Bert Savels
Goodbye June trekt met één album en een gloednieuwe ep op tocht door Europa als voor programma van Greta Van Fleet. Ze spelen een overwegend brave rockset waarbij de nummers elkaar snel opvolgen. De Amerikaanse neven lieten ook hun gevoeligere kant zien tijdens de tragere nummers en op het einde krijgt Goodbye June de AB nog op hun kar met dank aan de nummers waar ze zelf ook losgaan. Het eerste deel van de avond kende geen lange gitaarsolo’s en dergelijke, maar dat was ook niet nodig. De bijna driekwartier durende set van Goodbye June was een optredentje dat in de smaakt valt, maar niet meteen doet snakken naar meer.
Enkele minuten voor negen uur beginnen er al fans te “Greta, Greta, Greta” te roepen en wat later komen de jongens van Greta Van Fleet onder begeleiding van een groot applaus op. Na een kleine intro volgt de herkenbare gitaarriff van “Highway Tune” waardoor het gejuich alleen luider wordt. Zanger Josh Kiszka opent zijn keel en we horen een stemgeluid dat lijkt op dat van Robert Plant (verrassing!). De jaren ‘70 gitaar riffs zorgen er dan alleen maar meer voor dat Greta Van Fleet en Led Zeppelin bijna één en dezelfde band zijn. Greta Van Fleet neemt de zaal dan ook mee alsof ze al evenveel ervaring hebben als Robert Plant en co. Van de eerste riff tot de laatste draagt Josh ons op zijn hand dat hij veelal naast zijn hoofd houdt, alsof hij een appel vasthoudt. Je zou bijna gaan vergeten dat de jongen nog maar 22 lentes oud is.
© CPU – Bert Savels
Ook gitarist Jake (en de tweelingbroer van Josh) neemt de zaal mee met zijn mega gitaarsolo’s en net wanneer je denkt dat de solo niet meer straffer kan, legt hij zijn gitaar in zijn nek om zo verder te spelen. We moeten je niet vertellen dat hierdoor het enthousiasme bij het publiek alleen groter wordt. De andere muzikanten krijgen ook hun moment om te schitteren. Sam (de derde broer en bassist) zijn orgelspel wordt in de verf gezet en Danny Wagner voorziet “Safari Song”, het allerlaatste nummer, van een drum outro. Alle nummers worden (aanzienlijk) langer door intro’s en outro’s, maar het publiek lijkt van ze allemaal te genieten.
Tijdens “Flower Power” komt de (rockende) hippie in ons allen naar boven tijdens onze weg naar vrijheid, zoals Josh Kiszka het verwoordt. “You’re The One” werd opgedragen aan de mama’s die aanwezig waren. De sfeer lijkt er alleen maar meer in te komen eens de covers (van Howlin’ Wolf en Melanie) gepasseerd zijn, maar wat later is het optreden al gedaan. Na slechts tien volledige nummers houden de jongens het voor bekeken. Bij het buitengaan hoorden we dan ook mensen zeggen ‘ze hadden ook nog X moeten spelen’ of ‘jammer dat Y er niet bijzat’. Toch duurde het concert bijna anderhalf uur, de band verzoop dus soms wat te veel in solo’s en ellenlange outro’s waardoor ze vergeten om ook nog wat extra muziek te brengen. We weten dat ze getalenteerd zijn, maar om dat constant te tonen is misschien net iets van het goeie te veel.
© CPU – Bert Savels
Alsof ze al oude rockers zijn, wist het nog piepjonge Greta Van Fleet het publiek van het begin tot het einde mee te nemen in hun jaren ’70 rocknummers, die allemaal voorzien werden van lange outro’s. De gitaarsolo’s van Jake Kiszka verbazen ons van bij het begin. Al snel kwamen er rustigere nummers en covers om snel ook twee nieuwe nummers erdoor te draaien en een korte bisset. Ja, het optreden was wat aan de korte kant, maar we hebben genoten van de tijd die kregen met Greta Van Fleet. Volgende keer misschien wat meer? See you guys in the Lotto Arena!
Setlist:
Brave New World (kort)
Highway Tune
Edge Of Darkness
Flower Power
You’re The One
Evil (Howlin’ Wolf cover)
Lay Down (Candles In The Rain) (Melanie cover)
Watching Over
When The Curtain Falls
Black Smoke Rising
Safari Song
