We hebben lang moeten teren op de hitplaat die Highway Cruiser in 2015 was, maar wachten loont. Black Box Revelation is terug met een dijk van een plaat waarvoor ze ons eind augustus al teasden. De single “Tattoed Smiles” is een vertrouwd back to basicsnummer. De track klinkt als een ritje met de auto waarin de intieme thuissfeer wordt geruild voor voortstuwende gitaarlijn. Een vinnige en mechanische track vol guts. Check zeker de clip (zie verder in artikel) waarin alle figurerende fans worden getatoeëerd. Een treffende voorbode voor het gelijknamige album.
Voor deze langspeler zijn niemand minder dan Seasick Steve en Roméo Elvis op bezoek geweest, maar wat Tattooed Smiles het meeste onderscheidt van zijn vier voorgangers, is de emotionele lading die we nooit eerder van de band zagen. Tattooed Smiles is nog steeds gekenmerkt door het originele stem-en gitaarwerk van Paternoster, maar voor het eerst zingt hij over wat er in het donkerste hoekje van zijn hoofd schuilgaat. Hoewel hij nog maar de grens van dertig is gepasseerd, is Paternoster een piekeraar die over zichzelf reflecteert op deze plaat.
Op “Kick The Habit” slenteren we vooruit, voortgestuwd door Paternosters kenmerkend stem met zijn warmte, zo hartelijk als thuiskomen, en toch zo druilerig als het herfstweer. In “Blown Away” klinkt de basdrum van Van Dijck als een deur die wordt ingebeukt. ‘What’s the fun in echoes if they’re not to last?’, zingt Paternoster vragend om onze toenadering. In “Mama Call Me Please” lijkt het of ze in onze huiskamer zitten en in “Bur-Beating Heart” verlangen en missen we mee met een man die zich niet gek wil laten maken door teleurstelling, verdriet of ijdele hoop.
In “Lazy Street” probeert Paternoster ons te overtuigen dat hij écht fine is. ‘just fine. Met een je m’en fous-attitude probeert hij zijn gevoel van nutteloosheid van zich af te schudden. Hoe vaker hij het zingt, hoe minder hij zichzelf lijkt te geloven. ‘What’s your deepest fear’, vraagt Paternoster ons plagerig op “Damned Body” waarin band ons verrast met opzwepende backing vocals die ze van Queens of the Stone Age geleend lijken te hebben.
“Built To Last” is een old fashioned bluesnummer waarvoor ze leermeester Seasick Steve wisten te strikken. Zoals altijd is de chemie tussen Dries en Jan heerlijk aanstekelijk. Terwijl Van Dijck drumt met eeuwig plezier, brengt Seasick Steve ons de nodige levenslessen bij. Het is een dialoog tussen twee generaties die emotioneel en muzikaal niet nog meer op één lijn hadden kunnen zitten.
Op “Yellow Belly” gaat het er wat rustiger aan toe. Begeleid door een akoestische gitaar vertelt Paternoster over thuiskomen en verdergaan. En over hoe we een voor een onze eigen weg proberen te vinden. Brussel boven op “Laisser Partir” waarop Roméo Elvis een passage maakt die onverwacht meteen klopt. Genadeloos gaat hij tegen de somberheid van Paternoster in. Samen laten ze de demonen varen om met een rechte rug verder te gaan.
Met de nodige zelfspot flirt Black Box Revelation het hele album met destructieve gedachten, slechte gewoontes en een ongezonde relatie. ‘Het zal wel. Alles is eindig en vervangbaar’. De mannen nemen zichzelf niet al te serieus in hun blues. Hun jeugdige speelplezier is nog springlevend, maar nu eveneens aangekleed door ervaring, twijfels, verlangen en eindigheid. Al mogen Jan en Dries geen jonkies meer zijn, op deze plaat klinken ze pas echt als volgroeide leermeesters. Op Tattooed Smiles heerst er een emotionele openheid die voorheen niet ter sprake kwamen. De plaat is met de zorg en het geduld van volwassen rockers gemaakt. En dat hoor je.
Tattooed Smiles is een intieme plaat die ons inzicht biedt in het hoofd en hart van de band die intussen flink gerijpt is. Het had een naargeestige plaat kunnen worden, maar in plaats daarvan kiezen de mannen ervoor om de blues en hun onzekerheden uit te dagen. Het zou ons ook niet verwonderen als dit voor de band het dichtste bij henzelf staat. Met een rauw geluid komt alles met volledige oprechtheid binnen. Geen gepolijste clean cut, maar nummers waarop de drums in een loods opgenomen lijken te zijn en waarop Paternosters vingers als lustig gladde alen over de snaren glijden.
Vanavond (vrijdag) speelt Black Box Revelation een pop-upshow in Milk & Cookies, Brussel, en op 14 en 15 maart staan ze in de AB in Brussel.
Wow mooie recensie Eva