LiveRecensies

Bazart @ Sportpaleis: Meer is soms ook echt meer

© CPU – Sven Michiels

Weinig bands zijn bij een groot publiek even populair als gehaat als Bazart. De Vlaamse groep scoorde met “Goud” een gigantische hit en sindsdien is de hype blijven groeien. Met hun debuutalbum Echo stonden ze op elk groot Belgisch festival en ook Lotto Arena’s en Sportpaleizen raakten snel uitverkocht. Nadat hun tweede album 2 in september uitkwam en positieve recensies in de wacht sleepte, moest een show in het Sportpaleis de hype nog eens waarmaken. Het concert was niet helemaal uitverkocht (het balkon was tamelijk leeg), maar de fans die er waren wisten van aanpakken. Bazart bracht er een grootse productie die in Vlaanderen enkel Oscar & The Wolf hen na weet te doen.

Om stipt 21 uur gingen drie gigantische led-schermen omhoog en waren drie schimmen te zien. Matthieu, Simon en Oliver traden uit de rook naar voren en kropen onder een luid applaus achter hun micro. Grootse verwachtingen en spanningen stapelden zich op, maar die kregen in de opener “Intro” geen gehoor. Ook het daaropvolgende “Ademnood” was niet pakkend genoeg om de aandacht te grijpen. Het begin was iets te dromerig, te eenvormig en miste vooral spanning. Het begin ging dus een beetje de mist in, want ook op visueel vlak mocht het iets bombastischer.

© CPU – Sven Michiels

Gelukkig werden we dan eindelijk met “Chaos” wakker geschud. Voor het eerst klopte het plaatje en dat was best kleurrijk en goed te pruimen. Alles leek weer goed te komen, maar daar gooide “Onder Ons” gedeeltelijk roet in het eten. Eefje De Visser, met wie Bazart dit nummer zong, klonk iets te zenuwachtig en was nauwelijks te verstaan, maar gelukkig kon de slotfase van het nummer wel overtuigen. Zilveren confetti dwarrelde op het publiek neer en weerkaatste de lasers. Een mooie afleiding die de aandacht weg van de performance verschoof.

Matthieu Terryn is eigenlijk de grote ster van Bazart, maar toch gingen Simon en Oliver af en toe eens met de aandacht lopen. Zo kon Simon met zijn hoge noten tijdens “Doet Me Toch Iets” volledig in de schijnwerpers staan en ook Oliver glansde niet alleen met zijn outfit, maar ook met zijn vocale steun aan Matthieu. Ook de fans wisten van aanpakken want in “Lux” en “Nacht” toonden ze hoe goed ze de tekst kennen. Beide nummers werden overigens luchtig en strak gebracht. Na elk lied kwam er verbetering in en werd de sfeer alleen maar beter. Het ging weer in stijgende lijn naar boven.

© CPU – Sven Michiels

Special guests werden aangekondigd en die kregen we dan ook. The Subs, die ook het voorprogramma verzorgden, mochten Bazart tijdens “Voodoo” vergezellen en op het voorlaatste nummer “Niet Te Dichtbij” verraste Coely met haar opwachting. Maar ook voor rustpunten was er ruimte in de set. Op een kleiner podium in het achterste gedeelte van de zaal brachten ze o.a. “Zonde” en “Tunnels” en ook die rustige passages konden door goede uitvoeringen overtuigen. Duizenden lichtjes vormden het decor en zorgden voor enkele magische momenten.

© CPU – Sven Michiels

De grootste troef van Bazart blijft de sfeer die hun muziek naar boven brengt. Matthieu Terryn mag soms wat megalomaan overkomen, maar uiteindelijk weet hij iedereen wel van zijn zitje te krijgen. Hun megahit “Goud” is daar bijvoorbeeld het beste voorbeeld van. Iedereen recht, gouden confetti in de lucht en duizenden tevreden zieltjes maken het nummer ook in het Sportpaleis tot een hoogtepunt. Concertafsluiter “Grip (Omarm Me)” deed daar uiteindelijk door een enthousiaste uitvoering nog een schepje boven op.

In het begin van de avond vreesden we dat Bazart zichzelf kwijt was en zagen we het niet meer helemaal goed komen. Gelukkig keerde het tij snel en werd het optreden al snel weer overeind getrokken. Visueel gezien had de show veel te bieden, maar ook vocaal was Matthieu iets constanter dan anders. Nummers uit Echo waren duidelijk geliefder dan nummers uit hun nieuw album 2, maar het album is dan ook nog maar een maand uit. Bazart was deze keer iets dromeriger dan anders, maar ook dat stond hen goed. 

Setlist:

Intro
Ademnood
Chaos
Nodig
Onder Ons (met Eefje De Visser)
Doet Me Toch Iets
Lux
Nacht
Voodoo (The Subs Remix)
Zonde
Vijf Dagen
Tunnels
Echo
Goud


Koortsdroom
Niet Te Dichtbij / Côte à Côte (met Coely)
Grip (Omarm Me)

1856 posts

About author
aka fantom
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Editors @ Sportpaleis: Sluipt de sleur in het droomhuwelijk?

Editors en België, een geslaagd huwelijk dat al meermaals werd beklonken op de Belgische festivalweides. Wie vorig jaar tevergeefs voor de gesloten…
LiveRecensies

Niall Horan @ Sportpaleis: Vloedgolf aan gesmolten tienerharten

Boybands staan bekend als ware wereldsterfabrieken. Take That bracht ons Robbie Williams, *NSYNC had Justin Timberlake en Ricky Martin zette zijn eerste…
LiveRecensies

Rampage 2024 (Dag 1): Vijftien kaarsen, blazen maar!

Na het Total Takeover-experiment vorig jaar, waarbij drum-‘n-bass- en dubstepfestival Rampage naast het Sportpaleis zowat elke club in Antwerpen voor een nacht…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.