LiveRecensies

Suede @ AB (Ancienne Belgique): Routine maakt plaats voor magie

LiveRecensies

Suede @ AB (Ancienne Belgique): Routine maakt plaats voor magie

Suede beleefde zijn hoofddagen eind jaren 90 maar gisterenavond bewezen ze nog steeds springlevend te zijn. De gemiddelde leeftijd in de uitverkochte AB lag ergens dicht tegen het dubbele van onze beer zijn leeftijd aan. Toch was het begrip ‘dadrock’ gisteren niet op zijn plaats, de vijfkoppige Britse band vloog op automatische piloot door zijn feilloze set.

Als voorprogramma kreeg de AB Gwenno voorgeschoteld. De Welshe zangeres betoverde ons met zweverige synths. Gwenno kleedde zich en bewoog als een echte Parisienne maar bezong ons in het Cornisch. Met haar foutloze stem bewees ze dat Keltisch geen harde taal moet zijn. We werden op cruise control door de halfuur durende set geleid. Gwenno was foutloos, intiem, maar niet meteen indrukwekkend te noemen.

Brett Anderson en de zijnen houden wel van wat mysterieus gedoe en hielden zich schuil achter een groot, halftransparant doek. De ‘Here I Am’ tijdens opener “As One” was een serieus understatement aangezien de zaal vanaf moment één uitbundig reageerde op elke noot en elke beweging. Het vijftal raasde hierna door een oeuvre aan hits uit vervlogen tijden, afgewisseld met nieuwe nummers. De sterkte van de set lag hem in de consistentie in stijl. Suede kende een pauze tussen 2003 en 2010 en toch vulden de nummers uit het eerste tijdperk die uit het tweede tijdperk perfect aan. Een gitaar die Britpop schreeuwt, synths uit de jaren 80 en zanglijnen die op het randje van een ballade balanceren. Het recept van Suede is in dertig jaar niet veranderd.

De band was op geen enkel foutje te betrappen en frontman Anderson had het publiek tot op de laatste rij volledig in zijn greep. De allerhoogste noten waren niet altijd even zuiver, maar dat werd overgecompenseerd door een indrukwekkende bariton en enorme performance. De zang klonk vol, ookal werden backing vocals zowat de hele set gemeden.

Ondanks de enorm sterke muzikale prestatie en de uitgelaten sfeer voelde het, met momenten, allemaal een beetje te veel als een routine-avondje aan. The Blue Hour tour was nog maar aan zijn tweede stop toe en toch zagen sommige bandleden er vrij uitgeblust uit. De nummers vloeiden naadloos in elkaar over en hoewel het hoge tempo eerst overweldigend was, mocht na een halfuur de cruise control toch even afgezet worden. Hierdoor stortte de set halverwege een beetje in. Enkele tempowisselingen en interactie met het publiek waren meer als welkom. De overvolle AB liet dit niet aan zijn hart komen en zong enthousiast mee met zijn jeugdhelden.

Pas naar het einde van de set toe kon Suede het tij keren. Bij “Filmstar” dook Anderson het publiek in en pas hierna werd de zaal voor het eerst aangesproken. “Filmstar” en “Trash”, niet toevallig iets stevigere nummers die niet al te veel de hoogte in gaan, waren zowel qua sfeer en performance de hoogtepunten van de set tot Brett voor “Europe Is Our Playground” zijn band van het podium stuurde. Wat volgde was een intieme, onversterkte versie waarbij de man op zijn eentje de gehele AB muisstil kreeg. Het contrast tussen de uitgelaten dansmoves en de stille zaal was bijna magisch en onvergetelijk. Na dit korte intermezzo kon iedereen weer aan het dansen gaan op de meezingers “The Invisibles” en “Flytipping”.

Tijdens de bisnummers greep Suede weer even terug naar de automatische piloot waardoor de encore een overbodig extraatje werd. De muzikale duizendpoot achter de gitaar, toetsen en backings barstte van talent, spijtig genoeg werd zijn muzikaal talent regelmatig de kop ingedrukt door zichtbare verveling. De band verliet het podium en de AB bleef onbewogen staan tot de verlichting en muziek verduidelijkten dat dit wel degelijk het einde van de set was.

Suede speelde een dubbelzijdige set. Magische momenten werden afgewisseld door zichtbare desinteresse en sleur in de band. Toch kunnen we concluderen dat Brett Anderson een frontman van formaat is en dat ook nieuwe plaat The Blue Hour enorm aanslaat bij de fans van het eerste uur. Suede is nog steeds springlevend, ookal moeten ze af en toe wakker geschud worden.

Setlist:

As One
Wastelands
I Don’t Know How To Reach You
Outsiders
She
We Are The Pigs
So Young
Killing Of A Flashboy
Tides
Roadkill
Sabotage
No Tomorrow
Filmstar
Metal Mickey
Trash
Animal Nitrate
Europe Is Our Playground (acoustic unplugged)
The Invisibles
Flytipping

Beautiful Ones
Life Is Golden

Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…
InstagramLiveRecensies

The Gaslight Anthem @ Ancienne Belgique (AB): Van waakvlammetje naar warm vuurtje

Net geen tien jaar geleden was het dat The Gaslight Anthem nog eens in een Belgische concertzaal stond. Ook toen was de…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.