InterviewsUitgelicht

Interview Justice: De muziek die we tegenwoordig maken, is minder ‘show-off’

“D.A.N.C.E.”, “We Are Your Friends”, “DVNO”… nummers die we allemaal meezingen als ze door de boxen knallen op een feestje. Justice is nog maar tien jaar bezig, maar toch staan er al verschillende klassiekers op hun conto. Binnenkort verschijnt de derde liveplaat van het duo uit Frankrijk. Een unieke plaat, want deze ontstond live, maar werd heropgenomen in de studio. Op Pukkelpop kon het publiek al in première horen hoe dat album ging klinken. Wij hadden een gesprek met de mannen vlak voor hun show in de Marquee.

Jullie zijn nu tien jaar bezig. Wat is jullie in die tien jaar het meest bijgebleven?

Xavier de Rosnay: Ieder jaar komen er wel leuke nieuwe herinneringen bij. Dus om eerlijk te zijn is er niet echt één herinnering die er bovenuit springt.

Hoe zijn jullie liveshows geëvolueerd?

Xavier: Ze zijn heel veel geëvolueerd. Tien jaar geleden hadden we maar één album en dus niet veel nummers om te spelen. Nu, met drie albums, is het veel makkelijker om een goede tracklist samen te stellen. De technologie is veel veranderd sinds 2007. Wat we tegenwoordig kunnen doen met beelden en geluid is zoveel beter, dat is echt veel leuker om te werken. Het is tegenwoordig ook makkelijker om onze songs in elkaar te laten overlopen en zo onze liveshows sterker te maken.

De nieuwe plaat die eraan komt is Woman Worldwide, het in de studio opgenomen live-album. Hoe zijn jullie op dat idee gekomen?

Xavier: Eigenlijk is het niet volledig in de studio opgenomen. We namen de songs op terwijl we live aan het spelen waren. In de studio hebben we dan de beste takes van iedere song gekozen en alles samengebracht. Daar namen we dan ook onze tijd om het zo echt mogelijk te maken. We sleutelden er zo aan dat het echt klonk zoals we wilden. Als we live spelen, hebben we die mogelijkheid niet altijd. Daar moeten we de hoeveelheid processing op iedere synth limiteren, anders nemen we het risico onze apparatuur te doen crashen. Dit idee kwam er eigenlijk omdat we al twee live-albums hadden, waarmee we een accurate representatie van een Justice-concert wilden creëren. Die nummers waren gewoon met microfoons in de zaal opgenomen. De klank is slecht en er zijn fouten, maar je voelt wel dat je in de zaal staat. Dat hadden we dus al eens gedaan, en nu wilden we iets anders. We wisten ook dat er heel wat mensen gefrustreerd waren omdat ze de livesongs niet goed konden horen: er was te veel geluid vanuit het publiek en de klank was niet precies. Deze keer deden we het dus omgekeerd. Voor ons is dit de perfecte show. Er zijn geen fouten, alles klinkt goed.

Jullie hebben dit al drie keer gedaan, een live-plaat na het album uitbrengen. De nummers die jullie maken zijn eigenlijk nooit afgewerkt. Hoe blijven jullie er nieuwe dimensies in vinden?

Xavier: Sommige nummers veranderen heel veel. Als we optreden in een nieuwe set-up, komen er vanzelf een nieuwe klank en nieuwe ideeën. Andere nummers veranderen nooit, en dat hoeft ook niet. “Genesis” verandert bijvoorbeeld heel weinig, het is goed zoals het is. “Safe & Sound” klinkt wat zoals op het album, maar is nu krachtiger en meer dansgeoriënteerd. Qua harmonie klinkt het dan weer wel hetzelfde, omdat het zo al sterk genoeg was. We hoeven niet alle nummers te wijzigen: als het goed is, is het goed.

Nummers zoals “D.A.N.C.E.” en “Phantom” gaan al heel lang mee. Worden jullie die nooit beu?

Xavier: Eigenlijk niet. Iedereen die optreedt, weet wat het is om een nummer duizend keer te spelen. Het is leuk om de oude songs een nieuw jasje te geven en te zien hoe ze leven bij het publiek. Sommige mensen waren zes jaar oud toen die uitkwamen en zijn er nog altijd helemaal weg van, dat is cool.

Trekken jullie dan nog steeds een nieuw publiek aan met de nieuwe songs, of zijn het vooral de oude die het moeten doen?

Gaspard Augé: We zien wel altijd veel jonge mensen op onze shows. Ik denk zelfs dat er velen daarvan niet eens naar onze eerste plaat luisterden. Bij een nieuwe plaat komt er altijd nieuw publiek bij, maar verliezen we ook wat publiek.

Jullie sound is doorheen de jaren ook geëvolueerd. Hoe kwam die er?

Gaspard: Op het eerste album probeerden we veel meer uit. We namen toen ook wat radicalere keuzes, zoals distortion en compressie op de muziek. Wat we niet hadden in kracht, compenseerden we in energie en stijl. De muziek die we nu maken, is op een bepaalde manier minder ‘show-off’, maar klinkt wel grootser.

Naast klank zijn ook de visuals heel belangrijk live. Hoe zijn die geëvolueerd?

Xavier: Die zijn heel veel veranderd. Wat we nu maken was twee jaar geleden niet mogelijk. Visuals zijn heel afhankelijk van de technologie en van de schaal waarop we kunnen werken. Op deze tour had onze lichtdesigner het idee om bewegende frames te gebruiken. Hij had dat idee al een heel lange tijd, maar dat was tot nu toe niet mogelijk. Het zijn dus vooral de mogelijkheden die ervoor zorgen dat we een geniale show kunnen neerzetten.

Zorgen de visuals er dan ook voor dat de muziek beter overkomt?

Xavier: Nee, muziek en visuals zijn heel verschillend. Eerst beginnen we met de muziek, en als die volledig af is, beginnen we aan het visuele aspect te denken. Het hangt ook van ons gevoel af. Binnen vier à vijf jaar, als we weer met nieuwe muziek touren, gaan we misschien iets simpeler brengen dat echt op onze muziek focust. Het is een beetje zoals in de mode. Je had de hair metal met mannen die spandex droegen, vlammenwerpers hadden en al die zaken. Tien jaar later had je grunge waarbij je zo weinig mogelijk op het podium wilde hebben … We hebben dus geen idee waar we binnen vijf jaar zullen staan als live-act.

Nu doen jullie iets rond “Chorus”: een VR-experience. Wat houdt dat precies in?

Xavier: Twee jaar kregen we een mailtje van Chris Milk. Hij werkte al samen met Arcade Fire om voor hun song “We Used To Wait” een virtuele wereld te creëren op basis van Google Maps. We hebben even met hem samengezeten, maar daarna moesten we ons voorbereiden op de tour. Hij deed het verder helemaal alleen en maakte een VR-game. Het ziet er echt geniaal uit! We hebben het nog niet uitgeprobeerd, maar ik wil het graag eens doen, het lijkt heel intens.

Denk je dat jullie muziek daar ook voor gemaakt is?

Xavier: Ja, want de game is echt gebaseerd op onze muziek. De combinatie werkt goed en is zeer emotioneel. Je voelt de verschillende levels in de song met simpele, maar sterke emoties. Chris bouwde er met zijn team een heel scenario rond en dat werkt heel goed. We zijn dan ook heel blij dat andere mensen hetzelfde gevoel als wij kunnen krijgen door het spelen van die game.

Jullie maken elektronische muziek. Er is al heel wat geschreven en gezegd over elektronische muziek. Jullie spelen live. Wat is jullie mening over dj’s?

Gaspard: Dat is een ander verhaal. Dj’s spelen verschillende nummers en ook dat is een kunde.

Xavier: We zijn zelf ook soms dj en het is niet makkelijker om te dj’en dan om live te spelen. Het zijn twee compleet andere zaken. Echt goede dj’s zijn moeilijk na te doen. Technisch kunnen ze heel straf uit de hoek komen, en ook de keuzes die ze maken in wat ze spelen en de risico’s die ze nemen, vormen een heel ander aspect. Dj’en hoeft dus niet per se als minderwaardig aanzien te worden.

Jullie worden weleens omschreven als rocksterren. Nochtans is jullie muziek heel elektronisch. Hoe komt dat?

Xavier: We dachten zelf nooit dat we rocksterren waren. Toen we in het midden van de jaren 2000 begonnen met muziek maken, was de muziekwereld heel serieus. Wij maakten gewoon iets dat plezant was. We maakten nummers die niet per se goed moesten klinken, maar wel krachtig waren. En er was natuurlijk ook de tourdocumentaire (A Cross The Universe) waarin we echt als rocksterren werden afgeschilderd. We kwamen ook niet uit het milieu van de elektronische muziek. We kleedden ons als normale mensen en droegen geen t-shirts van ons label of camouflagebroeken. Omdat de elektronische muziekwereld toen niet zo rock ‘n’ roll was, was het misschien niet moeilijk om over te komen als een rocker.

Komt jullie inspiratie voornamelijk uit de rockwereld dan, of hoe zit dat?

Gaspard: Ja natuurlijk. En dat is misschien ook de hoofdreden waarom we in de elektronische scene bekeken worden als rocksterren. We luisteren niet naar elektronische muziek. We luisteren naar rock, folk, indie, library music, en ga zo maar door.

Probeer je dan ook nieuwe muziek te ontdekken?

Gaspard: Uiteraard. Ik zou hier op Pukkelpop zelfs heel graag King Gizzard & The Lizard Wizard willen zien. Dus we zijn er wel nog mee bezig, maar natuurlijk is dat moeilijk als je zelf constant aan het touren bent.

Nu jullie tien jaar bezig zijn… hoe zien jullie de toekomst voor de band?

Xavier: We hadden nooit echt een plan of een droom. We willen gewoon blijven doen wat we doen en we hopen dat mensen ons niet vergeten. We willen onze vrijheid behouden en de mogelijkheid hebben om projecten op grotere schaal te doen.

Woman World Wide verscheen op 24 augustus via Because Music.

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Justice - "Saturnine" (feat. Miguel)

Hyperdrama begint steeds meer vorm te krijgen. Justice is namelijk al sinds begin dit jaar singles aan het uitbrengen in de aanloop naar…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Justice - "Incognito"

‘We are your friends’, klonk het bijna twintig jaar geleden bij Justice, en die vrienden brengen binnenkort eindelijk nog eens een nieuw…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Justice - "One Night/All Night" (feat. Tame Impala) & “Generator”

Dat Justice eind vorig jaar al opdook op heel wat festivalposters deed het beste vermoeden voor 2024, en zo geschiet nu ook….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.