@ Kamilia Sain

De Antwerpse rapper DVTCH NORRIS mag weer van een geslaagde zomer spreken. Zijn agenda staat weer propvol met optredens samen met Coely in onder andere Zwitserland, Duitsland en als kers op de taart twee keer op Tomorrowland. Ook solo stond hij deze maand op onder andere Gent Jazz en het WOOHA! Festival in Nederland en toonde hij er zijn debuut ep I’m sad, I wanna make it. Momenteel is zijn nummer “Toothpick” samen met Bhavi een viral hit in Argentinië en Chili en bereikte hij met zijn hit meer dan een half miljoen mensen. Wij spraken met hem kort na zijn optreden op Couleur Café en dat leverde een boeiend gesprek op over zijn debuut-ep, carrière in België, de Antwerpse hiphop scene en natuurlijk ook over zijn toekomstplannen.

Je stond net op de main stage van Couleur Café samen met Coely. Hoe was het?

Heel zot, het was echt super nice. Heel gezellig en zo zot om zo een show te hebben voor duizenden mensen. Ik ging het eigenlijk rustig aan doen vandaag, maar dat is niet gelukt door het hard gaan van het publiek.

https://www.instagram.com/p/Bk0NWW7AdjB/?hl=de&taken-by=coelycoely

Je eerste ep is een maand geleden verschenen. Wat is tot nu toe het mooiste compliment dat je gekregen hebt?

Dat hij heel divers is, op een goede manier. Er stond op een blog ergens: ‘DVTCH probeert precies alle kanten te laten zien van zichzelf’. En dat klopt ook. Voor elk nummer heb ik een andere mood of gevoel en dan dus ook een andere stijl voor elk nummer. Het is dan heel nice om dat van andere mensen te horen dat het inderdaad zo is. En Average Rob heeft op Twitter gezegd dat I’m sad, I Wanna make it beter was dan Ye van Kanye West. Terwijl ik dat album zelf super vet vind.

Vorige week stond je nog solo te schitteren op Fire is Gold en enkele weken geleden vierde je de release van je ep in Het Bos in Antwerpen. Hoe was dat om weer eens alleen het podium op te mogen?

Cool, het is nice om gewoon op je eigen benen te staan. Alé dat doe je al sowieso hé, maar ik heb zo het gevoel dat ik nu echt meer gefocust ben op mijn eigen dingen. Het is sowieso altijd voor je eigen dat je het doet, maar die optredens gaven mij meer dat gevoel.

Dat je ambitieus bent, wisten we al, maar het liefst van al zou je eerst in België willen doorbreken. Hoe komt dat?

Dat is een goede vraag (lacht), want de andere rappers in België lachen mij daarmee uit. Achter de schermen wordt dat wel vaker gezegd: ‘Bro, WTF you talking about’. Misschien als ik in Amerika de kans zou krijgen, dan zou ik die zeker niet laten liggen, maar mijn droomhuis staat letterlijk op een kwartier van waar ik nu woon. En als je droomhuis maar een kwartier verwijdert is, dan is het je doel om het hier natuurlijk te maken. Maar dat wil niet zeggen dat ik wereldwijd niet bekend of succesvol wil zijn. Ik wil het gewoon hier maken en ook gewoon om het feit dat er constant gezegd wordt dat het in België maken moeilijk is, heb ik toch zoiets van: mij moet het wel lukken. Als ik kijk naar een Stromae enzo, die moest in het buitenland eerst iets betekenen voor hij in België iets was. Ik wil dat niet, omdat ik gewoon hoop heb in de ‘Belgian culture‘ als het op hiphop aankomt. Ik geloof daarin en ik wil één van die redenen zijn waarom dat de cultuur hier zwaar leeft. Er zijn heel veel jongeren die luisteren naar Tyler, f*cking Young Thug, NBA YoungBoy. Als die daarnaar luisteren, waarom kunnen die dan niet naar Belgische acts luisteren. Ik wil daar deel van kunnen uitmaken.

Met I’m sad, I Wanna make it loste je pas je eerste ep terwijl je eigenlijk al veel langer muziek maakt. Hoe komt het dat we er uiteindelijk zolang op hebben moeten wachten?

Insecurities, ik was of ben nooit content en was gewoon nog steeds aan het zoeken. Ik denk ook dat “Seeking Closure” iets te vroeg kwam. Ik ga nu niet zeggen dat ik er mentaal niet op was voorbereid, maar het was wel zo dat toen “Seeking Closure” uit was, Studio Brussel en al die andere platforms erop zaten. Het was zo ineens van: als ik het wil maken, dan heb ik nog een “Seeking Closure” nodig. Het heeft heel lang geduurd voor ik besefte dat ik eigenlijk geen fuck moet geven en gewoon moet maken wat ik wil maken. Ik moest gewoon stoppen met aan andere mensen te denken, dat was gewoon mijn ding en ik deed dat gewoon veel te veel. Dit is niet goed genoeg en dit is niet “Seeking Closure” genoeg en dat is dan weer niets voor Studio Brussel. Ik was gewoon constant aan het denken wat de andere mensen ervan zouden vinden. Ik denk nu met deze ep, ‘I just didn’t gave a fuck‘. Ik moest het gewoon cool vinden en nu ben ik daar super trots op. En nu is dat weg, dat denken wat andere mensen ervan zouden vinden.

De meeste rappers hebben allemaal een groot ego en pronken met hun ‘rijkdom’, jij doet op je ep net het tegenovergestelde en reflecteert meer naar de realiteit. Is dat volgens jou iets wat de meeste rapper missen?

Zeker niet, voor mij is het allerbelangrijkste ‘dat je bent waarover je praat’. Als je rijk bent en je praat erover, dan respecteer ik dat sowieso. Als je staat te flexen in u clip, maar je kan die dingen ook in het echte leven betalen zou ik dat ook doen. Maar ik kan niet flexen, ik heb die auto’s niet, ik heb dat geld niet en ik ga hier ook niet zitten zeggen van: ik ga dat nooit doen ofzo. Ik wil gewoon heel transparant zijn en als het met mij goed gaat, dan wil ik dat graag showcasen. Ik weet dat dat heel motiverend overkomt. O ja, overlaatst zotste ding ooit, ik was zo op Instragram aan het zeggen van, ‘Ik heb jullie nodig mensen, ik heb alle support nodig’. En dan was iemand aan het haten van ‘Yo, ik respecteer je muziek, maar al dat bedelen komt voor mij echt cringy over’. Weet je ik sta op over discussie dus antwoordde ik ‘Wat bedoel je?’ waarop hij dan weer reageerde: ‘De meeste mensen als ze hun idolen volgen, dan willen die die zien flexen en shit, dat geeft ons een soort van motivatie’. Ik snap dat ook, mensen worden echt gemotiveerd door andere artiesten te zien flexen en ik wil dat ook. En daar moet je hard voor werken. Dus ik sluit het zeker niet uit en ik kijk daar ook naar op op een bepaalde manier. Als iedereen dat begint te doen en je ook weet en ziet dat er fake flexers zijn. Transparant zijn is gewoon heel belangrijk.

“Sleepless for Days” is het rustigste nummer dat je tot op heden hebt gedeeld. Hoe is dit nummer tot stand gekomen en welke betekenis heeft dit nummer nu voor jouw?

Die man over daar (wijst naar zijn manager Niels). Ik was met mijn beste vriend in een studio in Ekeren. En wij waren echt de hele tijd aan het lachen ‘doin’ some crazy shit‘, R&B achtige dingens aan het doen, improvisatie en proberen om een smooth motherfucker te zijn. Ik stuur dat gewoon door naar Niels, executive producer en manager, en hij nam dat heel serieus en hij zag er echt iets in. Maar ik, onzekere ik, vond dat vals, niet serieus. Uiteindelijk hebben we het nummer dan toch afgemaakt en daar ben ik nu echt heel trots op. Ik heb er ook echt iets heel persoonlijks van gemaakt, want ik ging door een moeilijke periode met mijn toenmalige vriendin en daar gaat het nummer eigenlijk over. Ik ben daar trots op. Ik heb nog nooit exact wat ik voelde zo goed kunnen vertalen in een track als op “Sleepless for Days”.

Antwerpen begint zich steeds meer op de hiphop kaart te zetten dankzij namen als Coely, Glints, blackwave. en dergelijke. Is er een artiest die we volgens jou dringend zouden moeten leren kennen of die gewoonweg meer aandacht verdient?

Ik ben blij dat je Glints zegt, want vaak wordt die niet opgesomd tussen die namen. Normaal zeg ik altijd Bhavi, maar die is ondertussen al een megaster. Bhavi is gewoon momenteel goed bezig in het Spaans, maar ik hoop echt dat hij het ook met zijn Engelse shit maakt. Wat ik ook wil dat Antwerpen doet, is Bhavi leren kennen als Antwerpenaar. Die is hier opgegroeid en is er terug gekomen om muziek te maken, omdat hij hoop had in de Belgische scene. Hij is in Argentinië nu een soort van Elvis Presley, maar in België heeft hij nog altijd niet de erkenning die hij verdient. Ik hoop ook gewoon dat die hier terug kan komen en dikke shows kan doen en op een Werchter, Pukkelpop en Fire is Gold kan staan. Maar er zijn er nog hoor, in de hiphop scene kan ik er niet direct op een andere komen, maar van bands Danny Blue & The Old Socks sowieso. Die zijn echt mijn lievelingsband nu en ‘on repeat’.

Je luistert niet alleen naar hiphop, maar bent ook goed op de hoogte wat er in de alternatieve muziek gebeurt. Is er dan een artiest of band die je momenteel heel hard aanspreekt?

Ik luister naar alles, vooral als het Belgisch is. Belpop, ik ben daar heel grote fan van. Ik probeer mij nu ook heel wat op te voeden op vlak van Belpop. Nu, bijvoorbeeld, onlangs de documentaire van Soulwax gezien, super interessant. dEUS, Arno, zo’n groepen spreken mij ook aan. In Antwerpen nu momenteel Collective Conscience, dat is Bram Van Hoven die daar als drummer zit. Dat is zo te vergelijken met STUFF. en een beetje J Dilla. Ik doe ook soms mee met die mannen en dat is super dope om ook eens met mijn voeten in een andere genre te zitten. En Amo Achille, nu denk ik er ineens aan. Hij heeft één voet in de hiphop en de andere in ‘out of space‘ ofzo. Ik kan niet goed zeggen wat dat het echt is, maar Amo Achille is super dope. Woont nu in Brussel, denk ik, en is echt een underdog.

Wat mogen en kunnen we van DVTCH nog in de toekomst verwachten?

Een film met Steven Spielberg (lacht). Nee, gewoon heel veel muziek en projecten. Ik ben er gewoon klaar voor om Gucci Mane gewijs mixtapes en albums te droppen. Maar nu zit ik echt midden in een experiment, ik ben nu heel veel aan het experimenteren en kijken wat ik van sound kan en wat er allemaal bij mij past. Als ik dat gevonden heb, dan kunt ge heel veel content verwachten. Ik ga een beetje de reality show dinges opgaan, soms bijna geen vlog meer. Transparent zijn is gewoon zoals ik al zei heel belangrijk voor mij, dus ik wil de mensen laten zien wie ik echt ben ‘true a cameralens‘. Gewoon heel veel content.

Bedankt voor je tijd en nog veel plezier op de festivals! (PS: DVTCH, Danny Blue & The Old Socks spelen op 11 augustus op ons GRATIS festival in Roeselare dus zeker afkomen)

Deze zomer kan je DVTCH solo aan het werk zien op Pukkelpop (17/08), Beveren Festivalt (25/08), Hestival (25/08), Laundry Day (1/09) en Docklands Festival (22/09)!