Rod Stewart, uw favoriete eighties-poedel is terug met nieuwe wijn, echter wel in oude zakken. En dan hebben we het niet over de man zelf. De nieuwe singles “Didn’t I” kan maar matig bekoren.
Van nature schrijven we niet graag slecht over zowel nieuw talent als gevestigde waarden. Toch moet de man, die ons ooit verblijdde met legendarisch werk als “Da Ya Think I’m Sexy” of “Young Hearts”, op de vingers getikt. “Didn’t I” klinkt niet zoals het hoort: een stem als Phil Collins en gitaren die klinken alsof ze in een Russische homestudio werden opgenomen. Het zijn maar enkele elementen die ons spontaan doen denken dat dit op de massa losgelaten werd om van diezelfde massa te innen. Zij het als voorwendsel voor een nieuwe concerttour, zij het als opstap naar een nieuwe plaat. Gelukkig voor hem is zijn beoogd publiek de enige contemporaine platenkoper: de 50-plussers.
Op zich is met “Didn’t I” niks substantieel mis, toch mist het voor ons elke vorm van inspiratie. Het lijkt een perfecte aanvulling voor de playlist van Radio 2 (liefst rond 3 in de namiddag) maar de onze komt het toch niet in. Een gemiste kans tot het winnen van nieuwe zieltjes, geanticipeerd voer voor gerodeerde fans.
Zeiken om te zeiken, de recensie van de nieuwe single Didn’t I van Rod Stewart is echt volkomen belachelijk. Het thema en de emotionele invulling is juist gewaagd en hier wijkt hij af van zijn veelal romantisch getinte singles. Zou het willen omdraaien; juist de recensent verdient hier een figuurlijke draai om zijn oren…..wij kijken echt uit naar zijn album Red Blood Roses, deze titel belooft al iets…..Chanel, Mari, Ron, Loes, Bart, Fleur en Andre