Uitgelicht

Dour Festival 2018: Nieuw terrein, nieuwe gewoontes, zelfde identiteit

Dertig edities, zo lang is Dour Festival ondertussen al bezig. En voor die dertigste editie werd alles uit de kast gehaald om het onvergetelijk te maken. Het meest vernieuwende was uiteraard dat nieuwe terrein, dat zal ook het eerste zijn waar wij aan terugdenken bij de afgelopen editie. Maar ook de grote hoeveelheid stof, het wereldkampioenschap voetbal en zelfs windmolens maakten deel uit van Dour 2018. Dit alles gecombineerd met een gigantische mix van muziek gaven deze dertigste editie een glans dat we niet snel zullen vergeten. Onze verslagen van dag 1, dag 2, dag 3, dag 4 en dag 5 vind je door op de dag naar keuze te klikken.

Eerst en vooral beginnen we met het belangrijkste aspect op een muziekfestival, de muziek. Die was dit jaar weer van een sterk niveau. Op papier zag het er allemaal niet super indrukwekkend uit, maar als je echt op zoektocht ging, vond je wel allerlei pareltjes. Teleurstellen deden vele hiphoppers in de Boombox en daar viel ook nog eens op hoeveel er een (overbodige) ode brachten aan XXXTentacion. De headliners waren dan weer om duimen en vingers bij af te likken. Alt-J, Soulwax, Tyler The Creator en The Chemical Brothers. Allemaal leken ze in het donker veel sterker over te komen dan rond de middaguren waar ze op andere festivals geprogrammeerd zouden staan.

© Kamilia Sain

Verder viel er weer heel wat te ontdekken in Le Labo en La Petite Maison Dans La Prairie, konden we ons volledig laten gaan op de gierende gitaren in La Caverne en was het nooit te warm om een dansje te placeren in De Red Bull Elektropedia Balzaal. Die laatste zit nu niet meer tussen de natuur, waardoor het wat aan charme heeft ingeboet, maar dankzij de magische visuals is het nog steeds een spektakel om daar te dansen. Tot slot was er ook nog de Dub Corner waarbij je gewoon even kon chillen op enkele reggae vibes, yah man!

Hoogtepunten op het festival waren er bij overvloed. We zagen onder meer Nathy Peluso uitblinken op zaterdag. Glints speelde – en overtuigde – twee keer op het festival, Shame bracht met zijn furieuze punk het festival in extase, Oh Sees knalden op zondag La Caverne kapot met een simpele en effectieve set. Denzel Curry had genoeg curry mee om een spicy show te maken, Slowdive en Mogwai toonden dat ook oude rotten het nog steeds kunnen. Parcels bracht een aanstekelijk feestje mee naar La Petite Maison, Kadavar toonde dat rock’n’roll nog lang niet dood is en Yung Lean bewees dat treurige hiphop ook plezant kan zijn.

© Kamilia Sain

De avondprogrammatie is iets waar ze bij Dour ook graag mee uitpakken. Het valt ook op dat de helft van de festivalgangers pas na 23u de weide op strompelt om dan de dansbeentjes boven te halen. Techno, house, drum and bass, acid, hiphop en ga zo maar door, die genres waren geknipt om de avond mee af te sluiten. Helaas viel ons op dat iedere dag in teken stond van één bepaald genre en er hierdoor mensen op hun honger bleven zitten de andere dagen. Zo misten we wat meer alternatieve genres op de weide. Toen we ’s nachts rondliepen op de weide konden we op bepaalde dagen gewoon overal hetzelfde horen weerklinken. Niet meteen plezant als je eens op zoek bent naar iets anders. Een werkpuntje dus voor volgend jaar: iets meer opvallende diversiteit in de avondprogrammatie. Nu was het allemaal te subtiel waardoor het voor de modale festivalganger allemaal hetzelfde klonk. We hoorden dan ook af en toe enkele mensen teleurgesteld afdruipen.

De sfeer zat zoals altijd goed op Dour. De controles waren dit jaar veel strenger, er werd zelfs gefouilleerd bij momenten, en dat zorgde er ook voor dat het publiek wat braver werd. Drugs was er natuurlijk nog steeds bij overvloed, maar het viel toch op dat iedereen zich wat meer gedeisd hield. Dagelijks kwamen er rond de 40.000 bezoekers naar de weide van Dour, maar nooit had je het gevoel dat het te druk werd. Je kon altijd nog makkelijk binnen in alle tenten eens het concert al bezig was, zelfs bij de grote namen. Dat maakt het festival zo aangenaam, je hoeft nooit te stressen om iets te missen. Wat soms wel jammer is, is dat sommige artiesten hierdoor voor een heel klein publiek moeten spelen. Op zich charmant voor de fans, maar we kunnen ons inbeelden dat de sfeer bij de show hierdoor wel moet inboeten.

De nieuwe look van het festival lijkt ons wel veel praktischer. Alle tenten staan nu dichter bij elkaar en ze zijn allemaal iets makkelijker te bereiken. Oké, de charme van het festival is wat verloren gegaan en het festival lijkt nu steeds meer en meer op dat festival in Kiewit, maar we vinden toch dat Dour iets alternatiever te werk gaat. Het lijkt er wel op dat Dour met deze nieuwe weide alle kanten uit kan en zelfs naar verloop van tijd nog groter kan worden. De nieuwe weide is praktischer en ook veel overzichtelijker, maar net hierdoor lijkt alles zo groots en verliest het festival een deel van zijn intimiteit. De windmolens op de achtergrond zorgen voor een unieke skyline en de extra houten hokjes om tot rust te komen, zorgen er voor dat het niet enkel gras is dat op de weide staat. Het nadeel aan die nieuwe weide en de droogte bleek de gigantische hoeveelheid stof. We kunnen ons inbeelden dat er nu nog steeds mensen last hebben van hun keel, al kan dat natuurlijk ook van iets anders zijn. Ook het gebrek aan schaduw is iets waar de organisatie aan zal moeten werken. Nu waren de plaatsjes waar er schaduw te vinden was al snel helemaal volzet.

Een geslaagde editie Dour 2018. De nieuwe look zijn we ondertussen gewend en we kunnen ons inbeelden dat er na verloop van tijd nog veel meer zal veranderen op de nieuwe locatie. Het festival blinkt nog steeds uit in een losse sfeer die dit jaar iets strakker werd gehouden door het grote aantal controles. Toch leven de Fransen en Belgen er in vrede samen (zelfs na de match op het WK bleek iedereen vrienden van elkaar) en waren er nooit echt veel problemen te bespeuren. Hier en daar eens iemand die KO ligt op de weide, maar ook daarvoor heeft Dour een team klaarstaan dat constant rondloopt om te zien of iedereen nog fris is. Muzikaal was er veel te beleven en zagen we straffe optredens, maar natuurlijk ook wat tegenvallers. De verslagen van dag 1, dag 2, dag 3, dag 4 en dag 5 kan je lezen door op de dag naar keuze te klikken. Tot volgend jaar (10 tot 14 juli), en o ja ook dit bleef behouden op Dour 2018: ‘Doureuuh!’

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Nia Archives - "Crowded Roomz"

Dat het de voorbije jaren hard ging voor jungle-dj/producer Nia Archives is nog zacht uitgedrukt. Met haar opzwepende junglebeats waarbij ze zich…
LiveRecensies

Dour 2023 (Festivaldag 5): Buitenaardse vibes

Met het einde van Dour kunnen we intussen ook reeds vaarwel zeggen aan de eerste helft van de huidige festivalzomer. De volgende…
LiveRecensies

Dour 2023 (Festivaldag 4): Dansen en daveren

Dour gaat dit weekend zijn laatste dagen in, maar aan een zomerse sfeer en onuitputbare muziekschatten was er op dag vier geen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.