LiveRecensies

Dour Festival 2018: Festivaldag 5

Gisteren waaide er een laatste stofwolk over het nieuwe terrein van Dour. Er werd een laatste keer gedanst, gevierd en genoten door de meer dan 40.000 festivalgangers. Terwijl de late voormiddag vooral in het teken van de wk finale stond, was er ook muzikaal veel te rapen. Lees hieronder ons laatste verslag van de laatste dag van de dertigste editie van Dour.

Opstaan met een Carter

https://www.instagram.com/p/BlQFLvXg9qu/?tagged=billycarter

Het blijft een zeldenheid, Aziatische bands die het ver schoppen in Europa. De Zuid-Koreaanse band Billy Carter waagde alleszins de oversteek naar het westelijk halfrond en hield op hun Europese Tour ook halt op de weide van Dour. Dat de mensen amper van hun gehoord hadden, konden we afleiden uit een bescheiden gevulde La Caverne. Ook muzikaal leverden ze eerder een saai optreden dat niet wist te overtuigen. De bluesrock werd slordig gebracht en wiegde ons eerder terug in slaap dan dat het ons wakker hield. Het slechte drumsolotje was kenmerkt voor de set. Dit was eerder amateurniveau en met hun bluesrock zien we hen zeker in Europa geen potten breken.

De leukste idioten

Elk, maar dan ook elk groot Belgisch festival heeft Equal Idiots al mogen ontvangen behalve Dour, maar daar kwam gisteren verandering in. Veel jong volk was naar de Caverne afgezakt om het vrolijke Kempense duo aan het werk te zien en de vroege vogels kregen gelijk. We kregen een uiterst dynamische set met enkele lichte technische problemen die we al snel zullen vergeten. Werk uit hun debuutplaat Eagle Castle BBQ kreeg de volle aandacht en kon zowel de Stubru-luisteraar als de rockfans blij maken. Hun set werd één van de warmste van deze editie, wat wellicht ook met de 33 graden te maken had. In ieder geval: Thibault en Pieter hebben alweer een festival aan flarden gespeeld.

Leukste dokterskostuum

https://www.instagram.com/p/BlQfIqTnTXu/?tagged=fidlar

Voor de Fransen euforisch werden en het wereldkampioenschap voetbal wonnen, stond er nog een andere band op datzelfde podium. Fidlar stond eerst geprogrammeerd in La Caverne, maar voor koning voetbal krijgen ze dus een upgrade naar The Last Arena. Naar ons gevoel had het optreden wel beter in de tent overgekomen, dan het nu deed op de main stage. Hoewel er heel wat sfeer was en die naarmate het optreden vorderde steeds uitbundiger werd, kon de klank stukken beter. Het klonk allemaal iets te log waardoor de ruige punk van het viertal niet altijd even strak overkwam. De visuals waren dan wel zeer boeiend, want op allerlei manieren werd de naam Fidlar gevormd, het was soms wel origineel om te zien hoe ze er op kwamen. “Cheap Beer”, “Awkward” en “40oz On Repeat” behoorden tot de hoogtepunten in een leuke set dat soms wat overtuigender gebracht mocht worden.

De koningen van de straat zijn moe

Het was warm, op de laatste Dourdag. Dat was te merken aan de vele flesjes water die over de toonbanken gingen, aan de onstuimige horde Franse voetbalfans, en aan de mannen van Stikstof. De anders zo energieke rappers gedroegen zich anders dan normaal. Er zat weinig finesse in hun show, en iedereen zag dat het door de hitte kwam. Niet onlogisch, als je weet dat Zwangere Guy en Co. de avond voordien staalhard zijn gaan feesten. Gelukkig is het nog steeds een stelletje getalenteerde rappers, die met veel klasse een verhaal kunnen neerpennen en neerzetten. Het zijn dus de weergaloze nummers als “Dobberman”, “Frontal” en “Def” die de Brusselaars recht hebben gehouden.

De mooiste droom

Flavien Berger, de man voor wie zijn carrière in de wereld van elektronische muziek begon op de Playstation, mocht zijn talent tonen op deze laatste dag van het festival. Veel heeft hij niet nodig buiten zijn draaitafel en een microfoon waarmee hij wat Franse zang in zijn set gooit. De jonge Parisien brengt heel dromerige magische klanken waaraan hij beats toevoegt en af en toe wat meezingt. Zingen valt hier ruim te interpreteren want hij gebruikt zijn stem vaak om (hoge) klanken te creëeren die aansluiten bij de melodieën van zijn mixes (zoals zijn zwaluwzang die hij voorstelt als vervanging voor ‘DOUREUH’). Flavien doet je wegdromen naar het verre Oosten of nog verder naar een andere planeet.

De beste sfeer

De mannen van Ezra Collective zakken voor het festival af van Londen naar Dour. Ze weten sterk te beginnen met een groots nummer die we kunnen herkennen uit de Coachella performance van Beyoncé. Goede vrienden hebben ze in de grote wereld al goed gemaakt, zo onder andere ook Pharoahe Monch en Jorja Smith. De groep brengt jazz met af en toe wat reggae-invloeden, maar de trompet doet dan soms weer denken aan een Mexicaans feest. Ze schrijven zichzelf de genres afropunk en jazz toe. Wat zeker is, is dat ze enorm vrolijke energieke nummer brengen, het werd zelfs zó warm in de tent dat ze er spontaan allemaal hun T-shirt van uitdeden.

Classic jazz

Even later volgde Moses Boyd in ‘Le Labo’ (één van de leden van Ezra Collective). Het genre is dus heel gelijkaardig, al komt er wat minder show aan te pas. De Londense muzikant brengt een staaltje klassieke jazz van hoog niveau en won hiervoor al enkele prijzen. Hij spreekt het publiek minder toe en er is minder interactie waardoor de sfeer wat daalt na de performance met zijn groep (de hitte en vermoeidheid eisen wellicht ook hun tol). In zijn performance worden vooral de trompet en saxofoon in de verf gezet wat zorgt voor die typische oldschool jazz vibes. Verder krijgen ook drum, keyboard en elektrische gitaar een mooi plaatsje op het podium.

De reggae tent

Reggae heeft al jaar en dag een plekje in het hart van de Douristen wat misschien wel door de Dub Corner komt. Enkele DJ’s en soundsystems zorgen er voor de zwoelste reggae die je je maar kan voorstellen. Wie op zoek naar rasta’s is, moet daar dus eens een kijkje gaan nemen. De kleinste tent van Dour barst van de charme en kan steeds weer voor een verrassing zorgen. Wie fan is van reggae komt hier vanaf de middaguren aan zijn trek. Een leuke bedoening die je alleen maar blij kan maken. Een tip voor alle chille vogels onder de festivalgangers.

Het traagste feestje

Ook in La Petite Maison werd de wk-overwinning getoond en dat zorgde ervoor dat Polo & Pan iets later dan gepland moesten starten. Niet dat het hen stoorde, hun land werd immers wereldkampioen en dat moest gevierd worden. Paul & Alexander trokken het feestje iets trager op gang waardoor het even duurde vooraleer de eerste dansbeentjes opnieuw gebruikt werden. Het Franse electroduo gebruikte hoofdzakelijk nummers uit hun recentste worp Caravelle waarvan “Canopée” het luidst werd ontvangen. Wie echt helemaal uit zijn bol wilde gaan, werd helaas vaak teleurgesteld, maar dat betekent niet dat de sfeer er niet in zat.

De sloomste IJslanders

Sólstafir brengt een heel trage mix van post rock en metal en dat leek op Dour niet altijd te overtuigen. Kwam het doordat het zo warm was, was het de vermoeidheid van de laatste dag of had de band gewoon voor een verkeerde setlist gekozen? Hoe het ook mag zijn, veel publiek in de zaal stond er niet bij het begin van de show en tegen het einde was de zaal bijna helemaal leeg. Overtuigen deden ze dus niet die IJslanders en dat lag vooral aan het feit dat het allemaal iets te traag en te dramatisch klonk. Op het eind kregen we wel een ferme solo voorgeschoteld dat de set toch nog op een positieve noot afsloot.

De Kiylian Mbappé van de muziekwereld

Rex Orange County is een Brit van slechts 20 jaar met het gigantisch talent om heel muzikale nummers te maken. Rex is een voorloper op zijn leeftijdsgenoten, een natuurtalent. Hij heeft al samenwerkingen met onder andere Tyler, the Creator en Randy Newman, en hij heeft het potentieel van beide artiesten samen. Vooral “Apricot Princesse”, “Loving is easy” en “Sunflower” worden met veel applaus ontvangen. Dit optreden is nog niet genoeg, maar wel al veelbelovend om ooit de indie/alternative hiphop wereld te veroveren.

Lees het vervolg van ons verslag op de volgende pagina.

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.