LiveRecensies

Rocktopus Festival 2018: Zonnen tussen garagerock en chirorok

Over gans Vlaanderen kun je dezer dagen genieten van kleine en iets minder kleine, lokale festivals. Zo kozen wij ervoor om onze zaterdag door te brengen op het Rocktopus Festival, ergens te velde, in Gistel. Met spraakmakende namen als Iguana Death Cult en Korfbal op de affiche, spong dit festival er best wel bovenuit. We moesten het in het boerengat zonder een goeie internetverbinding doen, maar dat deerde ons niet. Men had zelfs een zwembad (container met zeil) voorzien en moesten we zowel figuurlijk als letterlijk niet op onze honger zitten. Calamares, iemand?

De Bruggelingen van Budget Trash kregen de eer om de feesttent aan te steken. Nu ja, eer, eerder moeilijke opgave. Het bleek geen sinecure om zowel henzelf als publiek de tent in te krijgen. De jongens dolden door hun aanstekelijke set, maar kregen wel af rekenen met wat technische problemen die een aantal nummers een beetje vergalden. Een van die nummers was jammer genoeg “Breakup Avenue”. De mensen die wel de tent waren binnengestrompeld, zullen bevestigen dat BT met “Love Mourns” een nummer in huis heeft dat zowel live als op de radio, mits gepaste productie, potten kan breken. Wie zijn wij om Humo hierin tegen te spreken? De studio in, guys!

Ook Bront hakte er stevig in, al was het wel eventjes wennen aan de bijzondere, ietwat donkere, stem van de zanger. De band kent geen duidelijke afbakening qua genres. Ze brengen het reguliere garagerockwerk, maar putten evenzeer inspiratie uit de andere projecten van de bandleden. Dit bracht hen soms in een noisy stroomversnelling, waarin de jams en fijne riffs heerlijk bleven gedijen. Korfbal kwam mede dankzij hun voortreffelijke drummer meteen erg robuust voor de dag. Die beestige, pittige sound behielden ze van begin tot einde. Ondanks de erg melodische gitaarlijnen dwaalden we soms wel wat af, iets wat ze met afsluiter “Attak” dan weer orde op zaken mee brachten, het bommetje sloeg behoorlijk hard in.

Korfbal – Rocktopus Festival 2018

Het afdwalende gevoel hadden we ook wat bij King Dick, de publiekslievelingen van de underground, Vlaamse garagerock. Het was pas wanneer de band met hun sampler en Casio-toetsenbord op de proppen kwamen dat ze de vlam volledig in de pijp kregen. Casio-toetsenbord en King Dick, dat betekent ook onlosmakend  dat we “The Sex” mogen verwachten. Het minimalistische, epische toetsenriedeltje kan elk publiek bekoren, dat was bij het Rocktopuspubliek niet anders. We lopen de dag nadien nog steeds met de tututu-tutu-riedel in ons hoofd rond en vermoeden dat we bijlange niet de enige zijn.

King Dick – Rocktopus Festival 2018

Tussen de optredens in de tent door, stemde buiten een dj de zonnebaders tevreden. Naarmate de avond viel, trok de man in kwestie zijn arsenaal aan foute hits open. Iets wat in de smaak viel bij het in-de-zon-luierende publiek, dat hoofdzakelijk uit sympathiserende jeugdbewegingen bestond. In no-time kreeg de dj de geïmproviseerde dansvloer gevuld. Onder de tonen van “Pump it up” van Danzel, trokken we richting Iguana Death Cult die het nummer als bruggetje gebruikten.

De band bleek een terechte headliner te zijn. De harde, snedige set zat vol bloedgeile riffs. Het klonk soms wat repetitief, maar tegelijk boetten de mannen geen seconde in aan intensiteit. Het vuur sloeg ook over op het publiek die dan maar jan en alleman, de organisator inclusief, lieten crowdsurfen. Nu ja, de crowd was misschien niet zo druk bezaaid, maar verdomme, we hebben ons toch kostelijk vermaakt en ook hierin waren overduidelijk niet alleen. Met de fuzz-pedalen helemaal opengetrokken deed Iguana Death Cult ons denken aan (Thee) Oh Sees met een sterke shot psychedelica achter de kiezen. De set werd aan kruissnelheid afgespeeld, waardoor de tracks moeilijk te onderscheiden vielen. Al kunnen we toch niet anders dan concluderen dat ze de beste garagerock van de avond brachten.

Iguana Death Cult – Rocktopus Festival 2018

Geen minuut later waanden we ons buiten opnieuw op een jeugdbewegingsfuif. Best bijzonder hoe Rocktopus erin slaagt om twee uitersten zonder al te veel poe-hah, en vooral durf, te verenigen. “Geef mij maar bier, ieder kwartier” door de boxen horen schallen, was voor ons weliswaar het signaal om een einde te breien aan deze mooie, zonnige dag vol garagerock.

Tot de volgende, Rocktopus?

https://www.instagram.com/p/BksP9Fzio0-/?taken-by=tijsdelacroix

145 posts

About author
Gediplomeerd cultureel ondernemer en manager als OENGER, functioneel analist als inkomstenbron.
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Iguana Death Cult - Echo Palace (★★★★½): Of hoe Nederland een klasse-act rijker is

In Nederland was garagerock een tijdje even hot als in onze eigen Kempen. Waar bij ons Equal Idiots, Double Veterans en Mind…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Iguana Death Cult – “Oh No”

Een van de spannendste bands uit Nederland komt op 12 mei met een derde album op de proppen. Echo Palace verschijnt via…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Iguana Death Cult - "Pushermen"

Toen het nog 2019 was en pandemieën nog verzinsels van Hollywood waren brachten de Rotterdammers van Iguana Death Cult hun voorlopig laatste…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.