LiveRecensies

Down The Rabbit Hole 2018: Festivaldag 1

LiveRecensies

Down The Rabbit Hole 2018: Festivaldag 1


Op dag één van Down The Rabbit Hole was het voor velen uitkijken naar het grote Queens Of The Stone Age. Maar niet getreurd, want Down The Rabbit Hole had veel meer te bieden dan stevige rockers. Wij lieten ons leiden door wat dag één ons te bieden had en wij zagen dat het goed was. Van hiphop tot soul en punk, dag één had het allemaal.

De frivoolste IJslannders

De eer om de Fuzzy Lop te openen was deze maal weggelegd voor Fufanu. Ijslandse poppunkers met een deftig gevoel voor aanstekelijke muziek. De band mag zijne majesteit Damon Albarn tot hun fans rekenen en wij vroegen ons af of het drietal ook ons zou bekoren. Fufanu bracht een show met hoogtes en laagtes. Sterke momenten waren gekruid met dansbare synths, opzwepende drums en jawel, een leutige keytar. De mindere momenten waren dan weer de technische mankementen en gewoon ook enkele nummers die ons onberoerd lieten. Fufanu bewees wel dat een zanger niet altijd goed moet kunnen zingen om een positieve indruk na te laten. Het charisma van de zanger maakte dat ruimschoots goed. Fufanu is een boeiende band met veel potentieel, we raden je dan ook aan om hen de komende jaren in de gaten te houden.

Het gezelligste onderonsje

Dan maar naar het gezellige Bossa Nova dachten we, want daar speelde de Nederlandse zangeres Tessa Douwstra met haar band LUWTEN. Er heerste meteen een intiem gevoel, mede doordat de band haast tussen het publiek zat. De folkie popsongs van LUWTEN drongen meteen je persoonlijke ruimte binnen en wij lieten dat graag gebeuren. We nemen het woord gezellig niet graag in de mond als het over muziek gaat, maar deze keer was het wel op zijn plaats. Douwstra’s stem deed ons denken aan deze van Regina Spektor en dat mag zeker als compliment gezien worden. Kortom een degelijke show die je gerust kon beluisteren met de ogen toe, al was het maar om even weg te dromen.

De geestigste bende

Vele festivalgangers kwamen voor de eerste bands hun tent niet uit, maar voor de ervaren mannen van De Jeugd van Tegenwoordig wilden velen dat wel doen. Met als resultaat dat de Hotot (mainstage) goed vol stond voor deze Nederlandse helden. Bas Bron en de zijnen hadden er zin in en zetten het terrein vanaf het begin in licherlaaie en daar kwam de hele show geen einde aan. Ook Willie Wartaal was van de partij en dat mag een mirakel genoemd worden, want enkele dagen voordien was de zanger van een podium gevallen. Met een gebroken been trad de zanger op in een rolstoel, wat voor hilarische taferelen zorgde. Het optreden van De Jeugd van Tegenwoordig was één groot feest en mag gerust het eerste hoogtepunt van DTRH 2018 genoemd worden.

De warmste stem

Leon Bridges bewijst dat Texanen wel degelijk soul kunnen maken. En dat hij dat goed kan was ook te merken aan het publiek, want na twee nummers hingen ze al aan zijn lippen. Met een stem als een klok en een handvol steengoede nummers is Bridges goed op weg om echt heel groot te worden. Zijn hits “River” en “Coming Home” zijn daar het levende bewijs van en werden vlotjes meegezongen. We vreesden er vooraf wel wat voor dat Bridges verloren zou lopen op het grote podium van de Hotot, maar niets was minder waar. Bridges was relaxed en voelde zich als een vis in het water. Sterk werk.

De grootste ruwe diamant

Jorja Smith is een jonge Britse singer songwriter en mocht in de vroege avond aantreden in de Teddy Widder. De middelgrote festivaltent was aardig volgelopen en niet veel later bleek daar een goede reden voor te zijn. Met sterke soulvolle nummers won zij ziel na ziel. Jorja straalde klasse en zelfzekerheid uit en door haar fluwelen stem waren wij en vele anderen even starstruck. Haar talent is ook Drake, Solange en Sormzy niet ontgaan, want ook zij werkten maar al te graag samen met deze jonge God. Wij voorspellen voor deze dame een grote toekomst en denken de volgende souldiva te hebben gevonden.

De Amerikaanste band

Je hoeft niet lang te luisteren om te weten waar Black Rebel Motorcycle Club vandaan komt. Jawel, de Verenigde Staten. Hun folky bluesrock leent er zich perfect toe om Route 66 te doorkruisen. De band heeft acht platen uit en zijn het dus al vele jaren gewend om voor een groot publiek te spelen. Black Rebel Motorcycle Club speelt een oerdegelijke set, boordevol anonieme nummers. Met het motto niet alles hoeft een hit te zijn om goed te zijn, cruised de band rond frontman Robert Levon Been gezapig verder tot ze het volle uur hebben gespeeld..

De coolste band

Wie MGMT zegt, denkt haast onmiddellijk aan hun uiterst aanstekelijke hits “Kids” en Electric Feel”. Nummers die ondertussen al een goede tien jaar oud zijn. Het was voor ons vooral uitkijken naar nieuwer werk, want met Little Dark Age bracht de band sinds lang nog eens een goede plaat uit. Met hun kenmerkende psychedelische lichtshow en New Yorkse coolness veranderde het terrein van de Hotot even in het moderne Woodstock. MGMT speelde een strakke set en kon ons wel bekoren. Hoogtepunten waren hun eerder genoemde hits. Of wat had u gedacht?

De meest gepolijste band

Wie QOTSA al eerder aan het werk, zag weet waaraan hij zich kon verwachten. Namelijk een strakke performance die bol staat van de dikke gitaarriffs. De verwachtingen waren hoog, maar die werden slechts deels waargemaakt. Het overbodige gepreek van frontman Josh Homme mocht volgens ons achterwege gelaten worden. ‘Live the moment’ en dat soort onzin, waar we enkel nog een hashtag willen aan verspillen. Dit gepreek zorgde er jammer genoeg voor dat de show teveel gebroken werd. De overvloed aan hits maakte het bijna terug goed. Want geef toe wie raakt niet in de stemming bij het horen van klassiekers als “No One Knows” en “Go With The Glow”. Ook nummers vanop hun laatste worp Villains passeerden de revue. Prima nummers, maar geef ons toch maar de QOTSA vanop Songs for the Deaf, Era Vulgaris en Lullabies to Paralyze. En hoewel we QOTSA al straffer voor de dag zagen komen, het blijft een must see voor al wie een klein beetje van rockmuziek houdt.

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Warhaus, De Jeugd van Tegenwoordig en Anna Calvi naar Cactusfestival 2024!

Cactusfestival 2024 is bijna zo goed als uitverkocht. Om die laatste tickets ook over de toonbank te laten gaan, vuurt de organisatie…
AlbumsFeatured albumsRecensies

MGMT - Loss Of Life (★★½): Enerverende stijlbreuk

Leerde je MGMT ten tijde van “Kids” kennen en hoop je bij elke volgende plaat op een verzameling vergelijkbare, euforische stampers? In…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single MGMT - "Dancing In Babylon" (feat. Christine and the Queens)

Het was tot voor kort alweer een hele tijd geleden dat we nog iets van MGMT hadden gehoord. Het duo, toch vooral…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.