AlbumsRecensiesUitgelicht

Arctic Monkeys — Tranquility Base Hotel + Casino (★★): Wat een epische wedergeboorte had moeten zijn, stelt zwaar teleur

AlbumsRecensiesUitgelicht

Arctic Monkeys — Tranquility Base Hotel + Casino (★★): Wat een epische wedergeboorte had moeten zijn, stelt zwaar teleur

Moeten wij Arctic Monkeys nog voorstellen? Waarschijnlijk niet, maar aangezien hun vorige plaat AM al zo’n vijf jaar oud is, zullen we jullie geheugen nog even opfrissen. De Britse band brak in 2006 door met hun debuutplaat Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not. Het recept was eenvoudig, maar o zo goed: stevige indierock in combinatie met de altijd-coole frontman Alex Turner zorgde ervoor dat zowel meisjes als jongens wild werden van deze band. Later volgden Favourite Worst Nightmare (2007), Humbug (2009), Suck It And See (2011) en het immens populaire AM (2013). Elk van die platen heeft wel enkele nummers die in menig muziekgeheugen staan gegrift, muziekfanaat of niet.

Daarna werd het stil rond de band en frontman Alex Turner trok de wereld rond met z’n maatje Miles Kane onder de naam The Last Shadow Puppets. Vragen over Arctic Monkeys tijdens interviews lachte hij met de nodige arrogance weg en het nieuwe album bleek niet voor snel te zijn. Toch raakte eind 2017 bekend dat de band dan toch aan hun nieuwe album werkte en 5 april 2018 kregen we de release-datum en de tracklist via een officiële post. Keken veel fans reikhalzend uit naar een eerste single, dan bleek dat ijdele hoop. De hype rond het nieuwe album was al groot genoeg, dus besloot de band geen singles op de wereld los te laten. Maar is Tranquility Base Hotel + Casino die hype echt waard?

Voor ons is het antwoord spijtig genoeg nee. De eerste drie nummers van de plaat, “Star Treatment”, “One Point Perspective” en “American Sports”, vloeien niet alleen door productie bijna vlekkeloos over in elkaar, maar ook muzikaal is er weinig onderscheid te maken. Een flauwe mix van piano, lichte gitaren en Alex’ stem stelt teleur. Behalve enkele leuke lyrics zoals ‘I just wanted to be one of the Strokes, now look at the mess you made me make’ en ‘I never thought, not in a million years, that I’d meet so many Lolas’, die doen blijken dat Turner de voorbije jaren heel wat aan zelfreflectie heeft gedaan, brengen deze nummers echt niet veel goeds.

Gelukkig heeft het album ook een paar leuke nummers. Een eerste is titelsong “Tranquility Base Hotel + Casino”. Een leuke synthesizer—ja, niet gedacht dat we dat ooit over een Arctic Monkeys-nummer gingen zeggen—steelt de show. Het is subtiel en neemt je mee door een drukke mix van een leuk baslijntje, gitaren en prominente drums. “Four out of Five” lijkt ons dan weer uitstekend singlemateriaal. De leadgitaar had perfect van AM kunnen komen en de strakke drums stuwen het nummer voort. Dit is er eentje die op Rock Werchter uit volle borst zal worden meegezongen door de fans. Helaas kunnen wij, hoewel Arctic Monkeys tijdens dit nummer om vier sterren vraagt, met moeite de helft geven.

“The World’s First Ever Monster Truck Front Flip” en “The Ultracheese” doen het tempo wat zakken, op een gezellige manier. Die eerste is er weeral eentje die makkelijk meezingbaar is na enkele keren luisteren en zal de menigte dus wel kunnen bekoren. Die andere, “The Ultracheese”, sluit het album af. Geleid door een piano, die soms wat aan The Beatles doet denken, beëindigt Alex op een rustige manier het album. Toch voelt het allesbehalve aan als een Arctic Monkeys-nummer, een gevoel dat gedurende het hele album wel aansleept. Betreurenswaardig.

Spijtig genoeg zijn er ook nummers waarvan we niet weten waarom ze de plaat haalden. Ze zijn amper noemenswaardig en trekken de albumkwaliteit omlaag, in plaats van het hoger te stuwen. Een goed voorbeeld hiervan is “Golden Trucks”, waarin hij de Amerikaanse politiek aanvalt. Een vuile gitaarlijn – het enige leuke aan dit nummer – leidt het nummer dat voor de rest nogal chaotisch overkomt. Amper 3:02 duurt “Science Fiction”, en toch weet het te vervelen. Een gitaarriff wordt oneindig veel herhaald terwijl het ondersteund wordt door een synth en een theremin. Alex Turner kan zoveel met zijn stem, maar lijkt dat te vergeten op “Science Fiction”. Het resultaat is een saai nummer zonder pit.

Tranquility Base Hotel + Casino stelt teleur, en nog niet zo’n klein beetje. Op vlak van teksten reflecteert Alex Turner heel wat naar zichzelf toe, wat af en toe leuke lijnen oplevert, maar muzikaal vergeet Arctic Monkeys haar identiteit. Alex Turner wist de media te vertellen dat dit bijna een soloplaat was, en volgens ons had het dat beter gebleven. Dan hadden we dit album heel wat beter kunnen plaatsen. We betwijfelen niet dat het zesde studio-album van de Britten zijn publiek zal vinden, maar wij vinden het een bevuiling van hun heerlijke discografie.

Op 11 mei verschijnt Tranquility Base Hotel + Casino en op 8 juni en 8 juli staat de band op respectievelijk Best Kept Secret en Rock Werchter.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Meltheads - "Night Gym"

De trein van Meltheads blijft meedogenloos doordenderen. Een trein die bovendien eindstationloos lijkt en bestuurd wordt door vier Antwerpse kompanen die al…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles Miles Kane - "Time Of Your Life", "See You On The Water" & "My Death"

Miles Kane is momenteel onmogelijk weg te denken uit het muzieklandschap. Hij bracht eerder dit jaar nog zijn vijfde album One Man…
InstagramLiveRecensies

Arctic Monkeys @ Rock Werchter 2023: Heroverwinning

Vorig jaar bleven veel fans met een hongertje zitten nadat Arctic Monkeys op Pukkelpop speelde. Ze beschuldigden de Britse band ervan dronken…

3 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.