Negen jaar al is Of Mice & Men zeer consistent in het uitbrengen van kwalitatieve muziek en een constante waarde in de metalcore scene. Op die negen jaar tijd verzamelde de band ook al vijf ex-bandleden. Alsof dat nog niet genoeg was verliet frontman Austin Carlile vorig jaar definitief de band. Officieel door gezondheidsredenen, maar alles wijst er, dag allemaal-gewijs, op dat er meer aan de hand was. Al snel werd besloten dat bassist Aaron Pauley de plaats achter de microfoon zou innemen. Met die laatstgenoemde als frontman bracht de band begin dit jaar Defy uit. En overwinnen deden ze, zowel bij de release van het album als gisterenavond in Trix.
‘Straight from New York and coming to tear this place up’ mocht Sylar de avond komen openen. De band, die metal en rap laat samenvloeien, staat er om bekend de studio als instrument te gebruiken. Dit was ook te merken aan hun live sound die niet altijd even overtuigend was. Aan het enthousiasme van rapper Jayden Panesso en een bescheiden moshpit van een drietal fans zal het alleszins niet gelegen hebben. We moeten het ze ook wel nageven, als voorprogramma om 19u30 beginnen voor een quasi lege zaal is geen sinecure. We geloven er echter wel in dat we in de toekomst nog van deze band zullen horen door zijn sterke combinatie van rock en rap.
Volgende op de affiche was Wage War. Aan het groot aantal t-shirts, petjes en andere merchandise te zien, was deze band geen volledig onbekende. De minderheid die de band nog niet kende, zal na de 45-minuten durende set echter ook wel fan geworden zijn. Wage War speelde bijna foutloos en barste van de energie. Bij “Gravity” ging clean vocalist Cody Quistad even volledig de mist in wanneer hij zijn zang net iets te hoog inzette. Dit vergeven we hem echter vrij snel door de toonvastheid en enorm sterke stem die hij de rest van de avond neerzette. De set bereikte een hoogtepunt bij “Johnny Cash”. Johnny zal zich misschien even omgedraaid hebben in zijn graf, maar daarvoor werd er hier niet minder geheadbanged en meegeschreeuwd.
Het blijft wat een vreemd zicht om Of Mice & Men met vier, in plaats van vijf, het podium te zien betreden. Deze verwarring werd echter meteen vergeten wanneer tot-frontman-gepromoveerde-bassist Aaron Pauley meteen bij titeltrack en setopener “Defy” de zaal compleet omverblies. We waren een halve song ver wanneer de eerste moshpit al vorm kreeg. Sceptisch als we zijn, konden we moeilijk geloven dat Of Mice & Men dit momentum anderhalf uur zou kunnen vasthouden. Tot onze verbazing werd ook deze twijfel overwonnen.
De vier Californische rockers hadden er duidelijk zin in en ramden er op los. Dat het laatste album iedereen positief verbaasde, werd duidelijk wanneer nieuwere songs als “Warzone”, Unbreakable” en “On The Inside” door de gehele zaal van begin tot einde worden meegeschreeuwd. En schreeuwen deed ook Of Mice & Men. Na het vertrek van Carlile pakte ook ritmisch gitarist Alan Ashby een microfoon op. Ook hij verbaast ons compleet met zijn kunnen.
De Trix barst bijna uit zijn voegen wanneer meezinger “Would You Still Be There” werd gevolgd door, vreemde eend in de bijt, een cover van Pink Floyd’s “Money”. Pink Floyd is één van de bands die meestal beter untouched blijven maar Of Mice & Men weet dit nummer perfect onder handen te nemen. De iconische basslijn overheerst nog steeds maar de gitaren scheuren alsof het nooit anders als metal geweest is. “Money” was eveneens de perfecte kans voor Pauley om zijn enorm krachtige stem en bereik te etaleren. Een kans die hij met beide handen greep.
Moest er nog een spaander heel geweest zijn, werd deze ook omvergeblazen tijdens de bisnummers “You’re Not Alone” en “The Depths”. De wall of death, die bijna leek op een clash tussen twee rivaliserende motorbendes, werd gevolgd door enorme euforie bij zowel band als publiek. Of Mice & Men overwon alle verwachtingen en net zoals hun song en gelijknamige mini-documentaire toonde de band “Unbreakable” te zijn.
Setlist:
Defy
Warzone
Unbreakable
Would You Still Be There
Money (Pink Floyd cover)
On The Inside
Pain
Bones Exposed
Instincts
YDG
You’re Not Alone
The Depths
