De woensdag van Democrazy was een beetje een grimmige. Met mooie namen lokten ze van alle streken mensen naar de balzaal in de Vooruit, maar de dag van het concert werden de gekochte tickets weer massaal doorverkocht. ‘KUTMAH heeft zijn vlucht gemist en zal vanavond helaas niet op tijd in Gent geraken’ lazen we via Facebook. Gelukkig waren de meesten vooral onderweg voor Elektronicakunstenaar Nosaj Thing, maar een beetje bedenkelijk werd ‘de vervanger’ / ‘huis-DJ’ Mixmonster Menno ‘in plaats van’ de Boilerroom-ervaren KUTMAH.
De Balzaal staat al goed gevuld als we ruim op tijd aankomen. DJ Mixmonster Menno draait het in de rij staan voor bonnetjes en het in de rij staan voor pintjes een beetje aan elkaar. Als we ons dan uiteindelijk een goede staanplaats hebben gevonden (nooit te dichtbij, niet goed voor je stereogeluid 😉 ) blijkt dat de aangegeven begintijd van 20:30 een beetje zal uitlopen doormiddel van de grote opkomst… Het is bijna negen uur als Jason Chung het podium opkomt. Hij merkt dat zijn apparatuur nog niet fatsoenlijk is aangesloten en zenuwachtig wenkt hij richting Mixmonster om hem nog even te laten spelen. Daar staan we in het pikkedonker met breakbeats langs alle kanten te kijken hoe Jason intensief alles aan het juist steken is.
Beginnen doet hij zonder aankondiging, maar maakt ook echt niet uit. Aanvankelijk speelt hij zich op een opbouwende manier in op het publiek met als eerste herkenbare uitblinker “UG” van zijn laatste album Parallels. Een goede keuze om het publiek in beweging te krijgen en gelijk zijn assertiefste vocal-sample in te mengen. Hij blijft een beetje in de stijl van zijn laatste twee albums Parallels (2017) en Fated (2015) om de steady-beat in gang te houden terwijl hij speelt met een hihat op delay. “All Points Back to U” met de vocal van Steve Spacek is het eerste dat gefluit, gebrul en applaus op zich mag nemen.
https://www.instagram.com/p/BhLxk89BVDt/?hl=nl&tagged=nosajthing
Visueel was het optreden van Nosaj Thing een pareltje. Wat moet je doen als je daar achter je tafel staat en mensen eigenlijk alleen je schim kunnen zien en de waas van je lichtgevende knopjes? Precies, nog meer waas creëren. In het midden van het podium, op een hoogte van twee meter boven het publiek, stond een streepje stroboscoop dat een heel leger kon verblinden moest het willen. Zo erg dat je soms gedwongen werd om je ogen te sluiten wat bijbracht tot de muziek meer te horen zweven. Deze werd afgewisseld met simplistische, maar nooit saaie, lasereffecten die zo goed pasten bij de sfeer van zijn muziek dat het je ‘lichtjes’ in trance bracht.
https://www.instagram.com/p/BhKcfF1HO7Y/?hl=nl&tagged=nosajthing
De trance bracht hij zeker in het tweede deel van zijn live set. Onder enthousiast gejoel bracht hij zijn oudere, meer hiphop gebaseerde, muziek naar voren. Drift (2009) favoriet “Fog” kreeg volledig vrijspel, “Coat of Arms” en “Lords” kregen een kleine fusie en “Light 3” kwam eventjes voorbij als enige (?) van album Home (2013). Rond tien uur neemt de jonge LA-er een microfoon en bedankt ons rustig op echte tonen van een uitlopende song. Jason Chung steekt nog een keer zijn duim in de lucht, roept “thank you!”, smijt Frank Ocean’s “Night” erin en is weg, ons verward achterlatend.
Conclusie van de avond? Vrij veel over te zeggen. Ten eerste: Nosaj Thing was fantastisch! Het vakmanschap waarmee hij zo goed als vier albums de revue liet passeren, in een net iets anders jasje zodat het paste binnen de set, is noemenswaardig. Alleen hadden we dit echt ergens anders moeten zien. Voor geluid van dit kaliber was de apparatuur van De Vooruit niet op punt in combinatie met de zaal waar het geluid doorheen moet. Dit maakte sommige delen van de set een beetje plat en maakte dat de sfeer in het publiek nooit echt op punt kwam ondanks de hoge kwaliteit die de artiest bracht.
Luister Parallels hieronder:
