Het waren enkele woelige jaren voor The Vaccines. In 2016 verliet drummer Pete Robertson de band om zich op andere projecten te focussen. Zijn uittrede maakte plaats voor een nieuwe drummer en toetsenist. Het dateert al drie jaar sinds English Graffiti uitkwam, een zeer geproduceerde en vaak gitaarloze langspeler, die in de pers maar lauw ontvangen werd. Deze keer vechten The Vaccines terug met nieuw studiowerk waarmee ze naar eigen zeggen vooral opnieuw plezier willen maken. De Britten keren voor Combat Sports terug naar hun roots, naar de tijd waar hun nummers kort waren en gitaarsolo’s luid. De bands kenmerkende rock&roll-sound, geïnjecteerd met een shot powerpop doet opnieuw een frisse wind waaien.
The Vaccines waren altijd al rasechte festival entertainers. Opener “Put It On a T-Shirt” bewijst zich dan ook meteen als een uitstekend festival anthem. De simpele en explosieve song zit vol berekende riffs en een catchy catchprase. Ook het opwindende “I Can’t Quit” baadt in een zonnige feel-good sound. Justin Young toont zich weer heer en meester in het schrijven van oerdegelijke indierock-nummers.
Het met synths doorspekte “Your Love Is My Favorite Band” is als een rondje in de draaimolen, zeemzoet en voorspelbaar. Young toont zich van zijn meligste kant met lyrics die niet veel meer inhouden dan wat de titel doet vermoeden. “Surfing In The Sky” en “Nightclub” klinken dan weer lekker rauw. ‘It makes my head feel like a nightclub’ wordt zonder twijfel weldra meegescandeerd op ieder indie-feestje. Het nummer raast als een trein door de kloppende riffs en excentrieke baslijnen.
Combat Sports kent ook zijn keerzijde. Het traag voortkabbelende, haast akoestische, “Young American” brengt de plaat tot rust. En ja -de titel verraadt het al- ook “Take It Easy” sleept gestaag naar z’n eindhalte. Terwijl “Out On the Street” veert als een klassieke rocksong, brengt “Someone To Lose”, dat het meer over de indiepop zijde gooit, de beren aan het dansen. De laatste kopstoot wordt gegeven met “Rolling Stones”. De nostalgische melodie balanceert perfect tussen uitbarsting in zalving en vormt daarmee een mooi besluit van de plaat.
The Vaccines vindt zijn dynamiek terug met een energiek album dat barst van de explosies. Voor fans van het eerste uur zal Combat Sports zonder twijfel een kolfje naar hun hand zijn. Een vernieuwende plaat hoorden we niet, maar de back-to-basics aanpak van de Britten slaat aan. Want hey, What did you expect from The Vaccines?
