LiveRecensies

Jessie Ware @ Ancienne Belgique (AB): Britse godin die de perfectie nabij is

Glasshouse is de derde langspeler van de Britse zangeres Jessie Ware en die stelt ze momenteel in Europa live voor aan haar fans. Ook een Belgische passage mocht niet ontbreken en zo speelde ze voor een derde keer in een nagenoeg uitverkochte AB. Haar doorbraak vierde ze in ons land met “Wildest Moments” dat aardig op de radio gedraaid werd. Ze stond in 2013 met haar debuutplaat Devotion op o.a. Glastonbury & Rock Werchter en pakte iedereen volledig in met haar stem. Na een pauze van meer dan twee jaar is ze nu terug. Intussen is ze mama geworden van een dochtertje en is haar entourage en band wat groter geworden. Wat niet veranderd is, is haar fantastische uitstraling, haar humor en vooral haar onbeschrijfelijk mooie stem. Bijna anderhalfuur lang mochten we genieten van nieuw en oud werk in een show die zowel muzikaal als visueel helemaal wist te overtuigen.

Ivy Falls, een jonge band uit Gent, is het nieuwe project van frontvrouw Fien Deman. Nadat ze met I Will, I Swear meer en meer harten begon te veroveren, startte ze met het nieuwe project dat al dan niet groter kan worden. Na optredens op o.a. Gent Jazz, stelde de band hun debuutep Mean Girls in december voor in een uitverkochte Trefpunt en pakten ze ons helemaal in. De AB was halfvol toen ze er aan begonnen en tegen het einde van de set was de zaal bijna helemaal gevuld. Dat de mensen als een blok voor de band vielen was meteen duidelijk. Hun sterke dreampopnummers zoals “Twelve” en “Mean Girls” lieten de mensen wegdromen en zorgden op het einde van de set voor een luid applaus. Van kleine technische problemen afgezien, was het een sterke set die je bijna liet vergeten dat ze niet de hoofdact waren. Straf!

In grote letters wordt het al aangekondigd: ‘Exposition; Act I’ en niet veel later komt Jessie Ware op. Gehuld in een wit kleed met rode accesoires kwam ze achter haar micro staan en we kregen al meteen kippenvel zonder dat ze één toon gezongen heeft. Ze staat te stralen als een Griekse godin. Beginnen doet ze met het nieuwe “Sam” waarvoor ze samen met ene Ed Sheeran, die momenteel hier en daar te zien is (lees: overal), samenwerkte. Het nummer is een ode aan haar man… Mooier kan een ode niet worden. Het eveneens nieuwe “Your Domino” volgt en liet ons vanaf seconde één niet meer los net zoals “Running”, dat vooral mede dankzij de remix van Disclosure aan populariteit won. De nieuwe plaat stond in ‘Act 1’ centraal en zo kregen we met “Thinking About You”, “Alone” en het zomerse “Selfish Love” nog eens drie hoogtepunten na elkaar. Sterk begin.

De panelen, die tijdens de eerste act nog voor de muzikanten stonden, werden weggeschoven voor ‘Climax; Act II’ waar “Not To Love”, een nummer van haar debuutplaat, de spits mocht afbijten en dat deed het nummer fantastisch. Jessie zocht haar vijfkoppige band op en zong het nummer tussen hen. Het aartsmoeilijke “Hearts” werd last minute vervangen door het iets mindere maar nog steeds goede “First Time”. Gelukkig kon “Something Inside” de kleine teleurstelling terug volledig rechttrekken en werden we door “If You’re Never Gonna Move”, een plezant ‘liftnummer’, weer helemaal blij. Tot nu toe schitterde Jessie niet alleen door haar stem en muziek, maar ook door waanzinnig mooie visuals die van begin tot einde bij ons in de smaak vielen. Een rustmoment in de set kwam er even later met “Till The End” en “The Last Of The True Believers”, dat rustig begon en stilaan opbouwde naar een climax. Een afsluiter van de act die eer deed aan de naam.

De tweede act was iets minder dan de eerste act, maar was nog steeds van een enorm hoog niveau. ‘Dénouement; Act III’ had dus de grote taak om het tot dan toe eizersterke niveau te overtreffen of te evenaren. Als we het publiek mogen geloven, overtrof dit gedeelte alles wat we tot dan toe gezien hadden. De eerste single van Glasshouse “Midnight” kon door de sterke opbouw en het dramatische refrein harten winnen, maar ook het iets oudere “Champagne Kisses” moest niet onder doen. Het groovy “Want Your Feeling” liet iedereen nog eens dansen voor de Britse haar megahit “Say You Love Me” inzette. Het nummer werd een onverwachte hit nadat heel wat talentjes het nummer op talentenjachten zongen, maar dat zij het nummer nog steeds het beste kan zingen, was meteen duidelijk. De show was op zijn hoogtepunten terecht gekomen en ging in ‘Encore; Act IV’ verder. “Tough Love” ging na “Say You Love Me” wat onder, maar gelukkig kwam “Wildest Moments” nog. Het nummer werd in België een echte hit en werd door heel de AB helemaal meegezongen. Een mooi einde van een bijna perfecte show.

Jessie Ware heeft met haar drie platen al een mooie oeuvre waarmee ze makkelijk een volwaardige show kan geven. Die volwaardige show kregen we en die bleek genoeg pit te hebben om je van begin tot einde in de ban te houden. Na het zien van deze pracht show kunnen we nog minder begrijpen waarom Jessie Ware niet het succes heeft van bijvoorbeeld Adele of een andere megaster. Het is al niet slecht als je een AB vol krijgt, maar met haar talent zou je een Sportpaleis kunnen uitverkopen. Haar show in de AB was de perfectie nabij, laat dat gezegd zijn en wat nog niet is, kan natuurlijk nog komen!

Exposition; Act I:
Sam
Your Domino
Running
Thinking About You
Alone
Selfish Love

Climax; Act II:
No To Love
First Time
Something Inside
If You’re Never Gonna Move
Til The End
Last of The True Believers

Dénouement; Act III:
Midnight
Champagne Kisses
Want Your Feeling
Say You Love Me

Encore; Act IV
Tough Love
Wildest Moments

1856 posts

About author
aka fantom
Articles
Related posts
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…
InstagramLiveRecensies

The Gaslight Anthem @ Ancienne Belgique (AB): Van waakvlammetje naar warm vuurtje

Net geen tien jaar geleden was het dat The Gaslight Anthem nog eens in een Belgische concertzaal stond. Ook toen was de…
InstagramLiveRecensies

Zimmerman @ Ancienne Belgique (AB Club): Eerbare vrijage met zinderend slotakkoord

Simon Casier pakte z’n basgitaar en Bob Dylans doopnaam en werd Zimmerman. Achter die zweem van associaties en hoge verwachtingen bevindt zich…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.